اگر ترجیحا به یک زبان برنامه نویسی تسلط دارید می توانید با شرکت در دوره آموزش میکروسرویس ضمن افزایش مهارتهای خود به ارتقای شغلی و افزایش درآمد در سازمانی که هستید دست یابید.
معماری میکروسرویس (میکروسرویس) به یک سبک معماری برای توسعه اپلیکیشنها اشاره دارد. میکروسرویس‌ها به یک برنامه بزرگ اجازه می‌دهند که به بخش‌های مستقل و کوچکتر تفکیک شود، که هر قسمت حوزه مسئولیت خود را دارد. برای ارائه یک درخواست کاربر، یک برنامه کاربردی مبتنی بر میکروسرویس می‌تواند از بسیاری از میکروسرویس‌های داخلی برای نوشتن پاسخ خود استفاده کند.
معماری میکروسرویس نوعی معماری کاربردی است که در آن برنامه به عنوان مجموعه ای از خدمات توسعه می یابد همچنین چارچوبی را برای توسعه، استقرار و نگهداری نمودارها و خدمات معماری میکروسرویس ها به طور مستقل فراهم می کند.
میکروسرویس‌ها یک رویکرد معماری و سازمانی برای توسعه نرم‌افزار هستند که در آن نرم‌افزار از سرویس‌های مستقل کوچکی تشکیل شده است که از طریق APIهای کاملاً تعریف شده ارتباط برقرار می‌کنند. این خدمات متعلق به تیم های کوچک و مستقل هستند.
معماری میکروسرویس، مقیاس‌پذیری و توسعه سریع‌تر برنامه‌ها را آسان‌تر و نوآوری را امکان‌پذیر می‌کنند و زمان ورود به بازار را برای ویژگی‌های جدید سرعت می بخشند.
با معماری‌های یکپارچه، همه فرآیندها به‌طور محکم با یکدیگر همراه هستند و به عنوان یک سرویس واحد اجرا می‌شوند. این بدان معنی است که اگر یکی از فرآیندهای برنامه با افزایش تقاضا مواجه شود، کل معماری باید مقیاس شود.
افزودن یا بهبود ویژگی های یک برنامه یکپارچه با رشد پایه کد پیچیده تر می شود. این پیچیدگی آزمایش را محدود و اجرای ایده های جدید را دشوار می کند.
با معماری میکروسرویس، یک برنامه کاربردی به عنوان اجزای مستقل ساخته می شود که هر فرآیند برنامه را به عنوان یک سرویس اجرا می کند. این سرویس ها از طریق یک رابط کاملاً تعریف شده با استفاده از API های سبک با هم ارتباط برقرار می کنند. سرویس ها برای قابلیت های تجاری ساخته شده اند و هر سرویس یک عملکرد واحد را انجام می دهد. از آنجایی که آنها به طور مستقل اجرا می شوند، هر سرویس را می توان به روز، مستقر کرد و برای پاسخگویی به تقاضا برای عملکردهای خاص یک برنامه، مقیاس بندی کرد.
هر سرویس جزء در معماری میکروسرویس می‌تواند بدون تأثیر بر عملکرد سایر سرویس‌ها توسعه، استقرار، عملیاتی و مقیاس‌بندی شود. سرویس ها نیازی به اشتراک گذاری کد یا پیاده سازی خود با سایر سرویس ها ندارند. هر گونه ارتباط بین اجزای جداگانه از طریق APIهای کاملاً تعریف شده انجام می شود.
هر سرویس برای مجموعه ای از قابلیت ها طراحی شده و بر حل یک مشکل خاص تمرکز دارد. اگر توسعه دهندگان کد بیشتری را در طول زمان به یک سرویس اضافه کنند و سرویس پیچیده شود، می توان آن را به سرویس های کوچکتر تقسیم کرد.
میکروسرویس ها سازمانی متشکل از تیم های کوچک و مستقل را پرورش می دهند که مالکیت خدمات آنها را در اختیار می گیرند. تیم ها در یک زمینه کوچک و به خوبی درک شده عمل می کنند و این اختیار را دارند که مستقل و سریع تر کار کنند. این مسئله باعث کوتاه شدن زمان چرخه توسعه می شود. شما به طور قابل توجهی از ظرفیت کل سازمان سود می برید.
میکروسرویس ها به هر سرویس اجازه می دهند تا به طور مستقل برای پاسخگویی به تقاضا برای ویژگی برنامه ای که پشتیبانی می کند، مقیاس بندی شود. این مسئله به تیم‌ها امکان می‌دهد تا نیازهای زیرساختی را با اندازه مناسب اندازه‌گیری کنند، هزینه یک ویژگی را به دقت اندازه‌گیری کنند و در صورت افزایش تقاضا برای سرویس، در دسترس بودن را حفظ نمایند.
میکروسرویس‌ها یکپارچه‌سازی مداوم و تحویل مستمر را امکان‌پذیر و آزمایش ایده‌های جدید را آسان می‌کنند و در صورت عدم موفقیت به عقب برمی‌گردند. هزینه پایین شکست آزمایش را امکان پذیر می کند، به روز رسانی کد را آسان تر می کند و زمان ورود به بازار برای ویژگی های جدید را تسریع می بخشد.
استقلال سرویس مقاومت برنامه را در برابر شکست افزایش می دهد. در یک معماری یکپارچه، اگر یک جزء از کار بیفتد، می تواند باعث از کار افتادن کل برنامه شود. با میکروسرویس ها، برنامه ها با کاهش عملکرد و عدم از کار افتادن کل برنامه، با شکست کامل سرویس مقابله می کنند.
