“کوهنوردان، شاعران ارتفاعات هستند.

“کوهنوردان بی‌باک، رقصنده‌های خطر در عرصهٔ تلاش‌اند. آن‌ها نه تنها به قله‌ها صعود می‌کنند، بلکه از مرزهای محدودیت‌های انسانی فراتر می‌روند. در چشمانشان، عطش فتحی بی‌انتها موج می‌زند و در گام‌هایشان، اراده‌ای پولادین نهفته است. سرمای استخوان‌سوز و شیب‌های نفس‌گیر، حریف عزم راسخ‌شان نمی‌شود. آن‌ها، قهرمانان گمنامی هستند که با هر صعود، قصه‌ای از شجاعت، امید و تسلیم‌ناپذیری را بر بلندای تاریخ می‌نگارند. کوهنوردان بی‌باک، نه تنها قله‌ها را فتح می‌کنند، بلکه قلب‌های ما را نیز به تسخیر درمی‌آورند.”