آیا گل‌ها واقعاً و ذاتاً زیبا هستند؟
زیبایی گل در کجاست؟
آیا از دید سایر جانوران نیز گل‌ها زیبا هستند؟
و آیا اصولاً «زیبایی» در جهان هستی، چیزی تعریف‌شده است؟
باید دانست که علاقه به گل‌ها ریشه در «روانشناسیِ فرگشتیِ» ما انسان‌ها دارد و به صدها هزار سال پیش بازمی‌گردد؛ یعنی زمانی که وجودِ گل، به عنوان یک گونه‌ی غالباً ضعیف و حساس در یک منطقه، مدرکی بی‌چون و چرا دال بر مناسب بودن شرایط آب‌وهوایی آن منطقه برای سکونت انسان بود!
وجود گل یعنی در این منطقه آب، خوراک و نور کافی هست و تغییرات دما و رطوبت و... آن‌چنان محسوس نیستند!
چیزی به نام «زیبایی ذاتی» در طبیعت نه تنها وجود که معنا و مفهوم هم ندارد.
اگر چیزی به بقای جانور کمک می‌کند از دید او آن چیز، خوب و زیباست و برعکس!
بنابراین در حافظه‌ی ژنتیکیِ «هوموساپینس» (یعنی ما) گُل برابر است با زندگی، زیبایی، آسودگی و خلاصه همه چیزهای خوبِ آن دورانِ سخت.
و از همین روست که مغز با دیدنِ گل به ما پاداش می‌دهد (مثلاً با واریز اندکی سروتونین) که البته ما آن را به «لذت بردن» از تماشای چیزی «زیبا» تعبیر می‌کنیم!
فرهاد ارکانی
