داستان سنجابی با لذتِ بی‌پایان!

◄ لحظه‌‎ای فکر کنید چه اتفاقی می‌ا‌فتاد اگر بر اثر يک جهشِ ژنتیکیِ نادر، سنجابی به وجود می‌آمد که فقط با خوردن يک فندق دستخوش لذت بی‌پایان شود؟
شايد از نظر فنی بتوان با دست‌کاری در مغز سنجاب اين کار را ممکن کرد.

کسی چه می‌داند، شايد يک ميليون سال پيش چنين چيزی به واقع برای یک سنجابِ خوشبخت اتفاق افتاده باشد!
اما در اين صورت چنین سنجابی از يک زندگی «بسيار شاد» و «بسيار کوتاه» لذت برده است و آن جهشِ زيستیِ نادر نیز همان جا به پايان رسيده است!

زيرا آن سنجابِ خوشبخت ديگر زحمتِ گشتن به دنبال فندق‌های بيشتر را به خود نمی‌دهد چه رسد به جست‌وجو برای یافتن جفت!
و طبعاً سنجاب‌های رقيب که پنج دقيقه بعد از خوردن اولین فندق، دوباره احساس گرسنگی می‌کنند، امکان خيلی بيشتری برای بقاء و انتقال ژن‌هایشان به نسل‌های بعدی می‌یافتند... به همین سادگی!

درست به همين دليل، فندق‌هایی که ما انسان‌ها به دنبالش می‌گردیم مثل موقعيت شغلی بهتر، خانۀ بزرگ‌تر و همسر جذاب ما را برای مدت طولانی خوشنود نگاه نخواهد داشت.

برای طبیعت شادکامی و خوشبختیِ ما از اهمیت چندانی برخوردار نیست.
فرگشت و انتخاب طبیعی ما را در برابر شادکامیِ دایمی مقاوم کرده است تا زنده بمانیم و تکثیر شویم.

برداشتی از کتاب «انسان خداگونه» - یووال نوح هراری
کانال تلگرامی خوانش کتاب «انسان خردمند» : HomosapiensFa@