مقایسه ارزهای رمزنگاری شده و پول فیات (دولتی): تفاوت ها و شباهت های عمده
مقدمه
این روزها بسیاری از مردم در کشورهای مختلف و از جمله ایران، به دنبال مقایسه ارزهای دیجیتال و پول فیات یا همان پول دولتی و رایج کشورها هستند. بسیاری از مردم حتی قبل از فهم اصول اساسی عملکرد ارزهای رمزتگاری شده به بازارهای این ارزها هجوم می برند. اکثر مردم ارزهای دیجیتال را به دلیل افزایش ارزش آنها در چند سال اخیر، به عنوان شکلی از سرمایه گذاری انتخاب می کنند.
اصطلاح جدیدی در دنیای رمزنگاری یعنی hodl به وجود آمده است که شما ممکن است فکر کنید که این کلمه، غلط املایی کلمه انگلیسی hold است، ولی این کلمه یک کلمه مستقل است و به معنای ایده خرید ارزهای دیجیتال و انتظار برای افزایش بهای آنها است.
این مطلب به مقایسه تفاوت ها و شباهت های ارزهای دیجیتال و پول فیات یا همان پول دولتی کشورها می پردازد و تفاوت ها و شباهت های عمده این دو نوع ارز را بیان می کند. ما برای دانستن ارزش بیت کوین، لایت کوین در میان سایر ارزها، باید از چه معیاری استفاده کنیم. تنها روش برای درک طرز کار ارزهای دیجیتال، مقایسه آنها با ارزهای دولتی است. ما باید به دنبال تفاوت های عمده و برخی شباهت ها در عملکرد آنها باشیم.
دلیل اینکه چرا ارز دولتی به عنوان پیشنهادی قانونی پذیرفته شده، این است که تحت کنترل سیستم دولتی است و دولت ها دارای قدرت مرکزی هستند شما باید بدانید که در اکثر کشورها بانک ها 10 درصد کل پول کشور را در اختیار دارند و بقیه آن در اختیار دولت است. اینجا جایی است که موضوع متمرکز بودن و عدم تمرکز پول مطرح می شود. پول حکومتی تحت کنترل دولت مرکزی است. دولت تصمیم می گیرد که چه مقدار پول در چرخه گردش قرار بگیرد. دولت این کار را با ایجاد ذخایر اجباری ، تنظیم نرخ بهره یا حتی تعدیل ارزش ارز انجام می دهد.
ارزهای رمزنگاری شده دارای ماهیت غیرمتمرکز هستند که این مطلب به این مفهوم است که هر فردی حقوق و مسئولیتهای یکسانی در این سیستم دارد. به عنوان مثال بیت کوین را در نظر بگیرید که توسط ساتوشی ناکاموتو ارائه شد. اسم این شخص واقعی نیست و او مالک بیت کوین نیست و فقط مبدع آن است. ارزهای دیجیتال با شبکه اینترنت که یک شبکه جهانی است و هیچ کس مالک آن نیست، مقایسه می شود.
البته برخی ارزهای رمزنگاری شده مانند XPR که از طرف ریپل معرفی شده است، کاملا غیرمتمرکز نیستند. آزمایشگاه های ریپل از بخش عمده ای از این نوع ارز، نگهداری می کنند. بنابراین، ممکن است مالکان ریپل، ارزش و ذخایر ارزهای XPR را دستکاری کنند. خبر خوب این است که ریپل یک شرکت ثبت شده است و اگر سرمایه گذاران شک داشته باشند که شرکت مطابق علاقه آنها کار نمی کند، می توانند به صورت قانونی دنبال جبران خسارت خود باشند.
ارزهای زیادی در سراسر دنیا وجود دارد. برخی مناطق مانند اروپا، ارز مشترکی به نام یورو دارند. اگر شما به یک کشور خارجی سفر کنید، اکثر وقت شما صرف تبادل پول فیات کشور خودتان با پول فیات آن کشور می شود تا بتوانید معامله انجام دهید.
شما باید از نرخ تبادل ارز آگاه باشید. با ارزهای رمزنگاری شده، یک بیت کوین صرفنظر از اینکه در ایالات متحده، آسیا یا آفریقا هستید، یک بیت کوین باقی خواهد ماند. هیچ محدودیت بین المللی برای خرج کردن آن وجود ندارد و تنها چیزی که باید انجام شود، انتقال این مبلغ از شبکه بیت کوین است. یکی از اشکالات ارزهای دولتی یا پو فیات، زمانی است که باید برای ارسال پول از کشوری به کشور دیگر صرف شود. سیستم های پرداخت جهانی، این مشکل را به خوبی حل نکرده اند. به عنوان مثال، پی پال فقط ارزهای عمده را در لیست خود دارد. اگر شما برای شخصی در اکثر کشورهای جهان سوم، حواله پی پال بفرستید، چندان به کار او نمی آید یا باید چند روز را صرف نقد کردن این پول با استفاده از واسطه های مختلف اینترنتی کند.
به نظر می رسد که مردم نوسانات ارزش ارزهای دیجیتال را با تورم اشتباه می گیرند. ثبات سیاسی و اقتصادی مهمترین عامل تعیین کننده ارزش پول فیات است. دولت هر کشور اقدامات مهمی را برای مهار تورم و عرضه پول انجام می دهد. برای مثال همین اواخر ارزش پول فیات کشور چین کاهش پیدا کرد و مردم برای محافظت از ثروت خود تصمیم به استفاده از ارزهای دیجیتال گرفتند.
نوسانات ارزش ارزهای رمزنگاری شده به عواملی مانند فناورهای پایه، میزان پذیرش یا مقبولیت عمومی و حجم تقاضای آنها بستگی دارد. بیت کوین به طور کلی شامل 21 میلیون ارز است و در هر 10 دقیقه، حدود 14 بیت کوین منتشر می شود. این امر به سهولت نشان دهنده این است که این سیستم توسط سرعت استخراج بیت کوین کنترل می شود و ذخایر این ارز، به شرایط بازار وابسته نیست. اکثر مردم در حال علاقه مند شدن به ارزهای دیجیتال هستند و تقاضای این ارزها در حال افزایش است و به همین دلیل است که ارزش این ارزها از اوایل 2017 همواره به صورت یکنواخت افزایش یافته است. با افرایش میزان مقبولیت عمومی این ارزها، ذخایر ارزهای دیجیتال نمی تواند تقاضا را برآورده کند و ارزش آن به طور سرسام آوری افزایش پیدا خواهد کرد.
ارزهای دولتی یا همان پول فیات و ارزهای رمزنگاری شده فقط از یک جنبه به یکدیگر شبیه هستند که مربوط به عدم ارزش ذاتی آنها است. زمانی طلا منبع و معیار ارزش گذاری پول بود. به دلیل ناامن بودن، مردم طلا را به بانک می سپردند و گواهی سپرده دریافت می کردند که به عنوان نوعی ارز برای تبادل کالا یا خدمات استفاده می‌شد.
بعدها، دولت های مختلف شروع به انتشار پول کاغذی کردند. هر فردی که یک دلار داشت، طلایی به ارزش یک دلار در بانک داشت. پس از مدتی طلا کمیاب شد و دولت ها مجبور شدند راهی را برای پیشبرد امور خود در پیش بگیرند و پول فیات به مردم معرفی شد. هیچ دارایی پشتوانه پول فیات اکثر کشورها نیست و همین مطلب برای ارزهای رمزنگاری شده نیز صدق می کند. هر دو ارز مادامی که مردم به آنها اعتقاد دارند، ارزش دارند. پول فیات و ارزهای دیجیتال هر دو می توانند به صورت الکترونیکی منتقل شوند و هر دو معیارهایی برای تضمین این دارند که فرد نتواند به سیستم حقه بزند.
