در میانه ی راه

از آخرین نوشته ی من ۱۰ ماه میگذره و من ماه های پایانی تحصیلم رو سپری میکنم.

روزای سخت و پر چالشی رو پشت سر گذاشتم،

یه روزایی خیلی خسته شدم

یه روزایی ذوق و شوقی که اول راه داشتم نفسای آخرشو میکشید

یه روزایی هم از شدت خوشحالی، روحم تو بدنم جا نمی شد

اما اومدم که بگم ...

خدایا شکرت که توان دووم آوردن بهم بخشیدی که برای خواسته هام، اهدافم، آرزوهام بجنگم

و چقدر این پیروزی شیرینه.

من با اولین حقوق دوران دانشجوییم برای مادرم هدیه خریدم و اون حس فوق العاده ترین بود برام.

من با پول خودم که با تلاشای خودم به دست آوردم

برای خودم طلا خریدم و واقعا لذتش بینهایت بود.

و این فقط بخش مادی ماجرا بود،

بگذریم از حس معنوی و قشنگ دعای خیر مریضا و دیدن حال خوب بعد از ترخیص شدنشون.

من عاشق راهیم که تا امروز اومدم و بابتش قدردان خدا و تمام مردمی که با رنج کشیدنشون علم و سوادی به من بخشیدن هستم.

الحمدالله علی کل حال.

#فریبا_طوقانی

ف