از یک مثال ساده آشپزی استفاده کنم که ملموس باشه،
فرض کنید خونه هستید و می خوایید غذا درست کنید، نگاه می کنید توی یخچال تخم مرغ و قارچ و گوجه فرنگی دارید و تو کابیت روغن و.. سایر چاشنی های غذا و #منابع اولیه دیگه در اختیار ندارید، چه غذایی درست میکنید؟
احتمالا همه می گید املت، حالا یک کم از چارچوب بیاییم بیرون ! حالا اگر املت دوس نداشته باشید چه می کنید یا هوس غذایی دیگه بکنید و منابع موجود همین باشه، احتمالا بی خیال می شید یا نون خالی می خورید و اما بیایید از #پارادیم های ذهنی خارج شیم
خوب من اگر هوس غذایی دیگه بکنم مثلا قرمه سبزی و امکاناتشو تو محیط داخلیمون نداشته باشم، می ریم از بیرون تهیه میکنم گوشت و لوبیا و برنج و.. برای هدفمون که پختن غذا باب میلمونه . دقیقا همین #تفاوت نگرش موجب تفاوت در بیزنس و ماژول های Erp&Bpms است وقتی تمرکز بر منابع موجود سازمانمان داشته باشیم و پلن و #راهکار موفقیت سازمان را صرفا در بهره گیری و همسوسازی منابع موجود نماییم ، مبحث برنامه ریزی یکپارچه منابع موجود سازمان مطرح میشود و ارتباطات بین #ماژول ها صرفا بر مبنای خروجی و ورودی فانکشن ها خواهد بود نه فرآیندها Enterprise resource planning اما اگر #هدف متمرکز بر اهداف و استراتژی بیزنس و رشد و تعالی سازمانی باشد یکپارچگی فرآیندها و پروسس های بین واحدی و تعاملات سیستمی بین تک تک واحدهای سازمان بصورت یکپارچه و متمرکز معنی دارد و هدف فراتر از منابع موجود میشود و اهداف توسعه چند منظوره سازمان اولی میشود Business process management software
پ.ن: هنوز بعد از سالیان زیاد شرکتهای تولید کننده نرم افزار تفاوت این دو مبحث را نمیدونند و محصول واقعا متفاوتی برای حوزه bpms و حتی erp تولید نکردند، هنوز پایه نرم افزهای بزرگ کشورمان بر بیس مالی است و فرآیندهای سازمانی صرفا یک #شعار تبلیغاتی است
