مجله خبری گروه تشخیص درمانی فرجاد
عفونت مزمن با انواع مشخصی از ویروس HPV می تواند موجب سرطان دهانه ی رحم شود، که این امرهرساله باعث ابتلای بیش از ۱۰۰۰۰ زن در کشور امریکا می شود. ویروس پاپیلوم انسانی همچنین می تواند سبب سرطان مهبل و فرج در زنان شود اما این سرطان ها نسبت به سرطان دهانه ی رحم شیوع کمتری دارند. علاوه بر این، HPV می تواند هم در مردان و هم در زنان سبب ایجاد سرطان مقعد و همچنین سرطان حفره دهان و گلو شود.
در حال حاضر ۳ نوع واکسن ( گارداسیل، گارداسیل ۹ و سرواریکس) سرتاسر جهان در درسترس می باشند تا از عفونت نوعی ویروس پاپیلوم شناخته شده که سبب سرطان دهانه ی رحم می شود پیشگیری کند. واضح است که این واکسن ها به طور قابل توجهی باعث کاهش تعداد بانوانی می شود که مستعد ابتلا به سرطان دهانه ی رحم می باشند و انتظار می رود که نتیجه ی این روند کاهش قابل ملاحظه تعداد زنانی باشد که مبتلا به سرطان دهانه ی رحم می شوند.
پاپیلوم انسانی ( HPV) ویروسی است که از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود از جمله امیزش جنسی. این نکته قابل توجه است که کاندوم ها نمی توانند بدن را به طور کامل در برابر سرایت ویروس HPV محافظت کنند زیرا کاندوم ها پوست در معرض ناحیه ی تناسلی را به طور کامل نمی پوشانند.
تخمین زده شده است که ۷۵ تا ۸۰ درصد افراد بالغی که فعالیت جنسی دارند قبل از ۵۰ سالگی به این ویروس مبتلا می شوند. تعداد قابل توجهی از زنان و مردان اولین بار بین سن ۱۵ تا ۲۵ سالگی به این ویروس مبتلا می شوند و اکثر این افراد هیچ نشانه و علامت خاصی ندارند و در بیشتر موارد، هیچگاه مشکلی که از این ویروس نشأت بگیرد برای آنها اتفاق نمی افتد.با این وجود، در ۱۰ تا ۲۰ درصد زنان ویروس HPV مقاومت کرده ودر بدن باقی می ماند.در این شرایط، احتمال به وجود آمدن شرایط پیش از سرطان و سپس سرطان افزایش می یابد. درهرحال، معمولا ۲۰ تا ۲۵ سال طول می کشد که ویروس HPV جدید سبب ایجاد سرطان دهانه ی رحم شود. بنابراین، تست ها و غربالگری های منظم از اهمیت بالایی برخوردار می باشد تا هر وضعیت غیر عادی دهانه ی رحم قبل از اینکه تبدیل به سرطان شود تشخیص داده شود.
در حال حاضر بیش از ۱۰۰ نوع متفاوت HPV شناسایی شده است؛ ۴۰ مورد از مجموع این ۱۰۰ مورد ناحیه ی دهانه ی رحم را الوده و عفونی می کنند و ۱۵ مورد سرطان دهانه ی رحم را به وجود می آورند. محققان انواع مختلف ویروس HPV را به دو دسته ی پرخطر و کم خطر در ایجاد سرطان دهانه ی رحم تقسیم بندی کرده اند.
-عامل ایجاد حدود ۹۰ درصد زگیل های تناسلی، ویروس های HPV نوع ۶ و ۱۱ می باشند. این ها انواع کم خطر این ویروس می باشند زیرا موجب سرطان دهانه ی رحم نمی شوند.
-HPV انواع ۱۶ و ۱۸ پر خطر می باشند چون بیشتر (حدود ۷۰ درصد) سرطان های دهانه ی رحم را به وجود می آورند.
انواع ۳۱،۳۳،۴۵،۵۲،۵۸ نیز پر خطر می باشند زیرا باعث حدود ۱۹ درصد سرطان های دهانه ی رحم می شوند.
-گارداسیل-۹ برای پیشگیری از نه نوع (HPV (۶،۱۱،۱۶،۱۸،۳۱،۳۳،۴۵،۵۲،۵۸ به کار می رود.
-گارداسیل برای پیشگیری از ۴ نوع (HPV (۶،۱۱،۱۶،۱۸ به کار می رود
-سرواریکس برای پیشگیری از ویروس HPV انواع ۱۶ و ۱۸ به کار می رود.
در ایالات متحده امریکا فقط گارداسیل-۹ در دسترس و موجود می باشد.
تمامی واکسن ها از طریق تزریق مورد استفاده قرار می گیرند و دوز مصرف به سن شما بستگی خواهد داشت:
-اگر سن شما کمتر از ۱۵ سال باشد، باید حداقل ۶ ماه یکبار دو بار تزریق داشته باشید اگر سنتان بالای ۱۵ سال باشد، باید سه تزریق داشته باشید. دومین و سومین تزریق به ترتیب ۱ تا ۲ ماه و ۶ ماه بعد از اولین تزریق انجام شود.
بهترین روش آن است که تمامی دوز های پیشنهادی طیق برنامه انجام شود اما اگر یکی از دوز ها را فراموش کردید یا از دست دادید، با مسئول سلامت خود مشورت کنید که چه مقدار دوز دیگر برای شما نیاز هست.
در امریکا، واکسن HPV برای تمام دختران و بانوان بین ۹ تا ۲۶ سال پیشنهاد می شود؛ همچنین این واکسن برای پسران و مردان بین ۹ تا ۲۱ سال توصیه می شود.
بیشترین محافظت در برابر ویروس پاپیلوم انسانی توسط واکسن HPV صورت می گیرد و این در شرایطی است که شما قبل از اینکه فعالیت های جنسی تان را شروع کنید واکسینه شوید. این واکسن برای برطرف کردن عفونت ناشی از HPV و یا هر شرایط غیرعادی ناحیه ی دهانه ی رحم پس از اینکه اتفاق افتاده اند هیچ کاربردی ندارد.با این وجود، اگر سن شما کمتر از ۲۶ سال است و شما فعالیت جنسی، زگیل تناسلی، تست HPV مثبت و یا پاپ اسمیر غیرعادی داشته اید، شما هنوز می توانید از انجام این واکسیناسیون بهره ببرید (اگرچه نسبت به سن های پایین تر، این واکسن کمتر به شما کمک می کند)
دانشمندان هنوز دقیقا نمی دانند این واکسن تا چه مدت بدن را در برابر این ویروس محافظت می کند. آزمایش های بالینی نشان می دهند که این واکسن به مدت ۸ سال شما را در برابر ابتلا به ویروس HPV مقاوم می کند.
احتیاجی نیست پیش از آنکه واکسیناسیون HPV شما صورت گیرد، معاینه لگن برای سرطان دهانه ی رحم انجام دهید ( به طور مثال تست پاپ اسمیر)؛ زیرا پیشنهاد می شود غربالگری های مربوط به سرطان دهانه ی رحم (پاپ اسمیر) از سن ۲۱ سالگی شروع شود. با این وجود، انجام واکسیناسیون HPV بدان معنی نیست که شما می توانید از غربالگری های مربوط به سرطان دهانه ی رحم در اینده چشم پوشی کنید، زیرا واکسن نمی تواند عفونت های ناشی از HPV که ممکن است قبل از انجام واکسیناسیون در بدن به وجود آمده باشند را درمان کند. انواع دیگری از ویروس های پرخطر HPV که توسط واکسیناسیون پیشگیری نمی شوند، همچنین می توانند منجر به سرطان دهانه ی رحم شوند.
تقریبا منشاء تمام انواع سرطان های دهانه ی رحم ویروس پاپیلومای انسانی می باشد. سرطان دهانه رحم یک بیماری قابل درمان است. سرطان وقتی ایجاد می شود که ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی دیر تشخیص داده شود یا درمان مناسب صورت نگیرد. خوشبختانه امروزه با وجود روش های آزمایشگاهی پیشرفته موسوم به (PCR) جهت کشف HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) غربالگری این سرطان در مراحل بسیار اولیه قابل انجام می باشد.
واکسن HPV ممکن است باعث قرمز شدن، حساسیت و یا تورم خفیف در نزدیکی محل تزریق شود. قابل ذکر است که هیچ ماده ی تیمروسال (یکی از مشتقات جیوه که به عنوان نگهدارنده استفاده می شود) در واکسن HPV استفاده نمی شود. احتمال بالای بیهوشی پس از تزریق واکسن HPV وجود دارد بنابراین پیشنهاد می شود بلافاصله پس از تزریق واکسن نایستید.
با وجود اینکه هنوز هیچ خطر مشخصی پس از استفاده از این واکسن برای جنین شناخته نشده است، استفاده از این واکسن در هنگام بارداری توصیه نمی شود. علی رغم گزارش های نقل شده در موضوع نگرانی ها درباره ی امنیت این واکسن، مطالعات گسترده صورت گرفته، خطرات سلامتی عمده ناشی از این واکسن ها را تایید نکرده اند. اکثر متخصصان معتقدند مزایای این واکسن بر معایب آن برتری و غلبه دارد.
نتایج مطالعات نشان می دهد واکسن HPV تاثیر کارآمد و بسزایی در پیشگیری عفونت های ناشی از HPV داشته و همچنین این واکسن نقش مهمی در پیشگیری از ویروس هایی که شرایط را برای سرطان های دهانه ی رحم را به وجود می آورند ایفا می کند. (البته این نکته لازم به ذکر است که واکسن از ویروس هایی پیشگیری می کند که می توانند هدف واکسن قرار بگیرند). بر اساس مشاهدات، واکسیناسیون HPV زنان خطر ابتلا به زگیل تناسلی را در مردانی که شریک جنسی آنها هستند کاهش می دهد. مطالعات همچنین بیانگر این موضوع هستند که واکسیناسیون HPV مردان سبب کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی و عفونت مزمن HPV در ناحیه ی تناسلی مرد می شود که این موضوع خود سبب کاهش شیوع HPV به شریک های جنسی شان می شود.این واکسیناسیون همچنین سبب کاهش خطر ابتلا به سرطان مقعد هم در مردان و هم در زنان می شود.
واکسن HPV به طور ۱۰۰ درصد بدن شما را در برابر ویروس محافظت نمی کند، اما با این وجود بسیار کارامد است. واکسن HPV باعث پیشگیری دیگر بیماری های مقاربتی از جمله HIV ، هرپس، کلامیدیا و سوزاک (گونوریا) نمی شود.
