این پست رو به خاطر افراط و تفریط هایی که دیدم می‌نویسم: یا ماسک نمیزن و میان توی خیابون یا به طور کل توی خونه‌شون خودشون رو حبس می‌کنن! طبیعیه که زندانی شدن در یک چهار دیواری میتونه باعث مشکلاتی مثل افسردگی بشه که میتونه به مرگ یا حتی بدتر(زجرکش!) برسه...
نظر من اینه که با توی زندانی کردن خودمون توی خونه نه اینکه مشکلی رو حل نمی‌کنیم بلکه باعث و بانی مشکلاتی مثل افسردگی که بالاتر گفتم یا حتی بیماری‌های جسمی(جز بیماری‌های جسمی که از افسردگی میان بیرون...) بشه.چرا میگم حبس کردن خودمون به طول کل داخل خونه یا چیزی نزدیک به «به طور کل» مشکلی رو حل نمی‌کنه؟چون ویروس هنوز وجود داره و ۱۰ سال هم که توی خونه خودمون رو حبس بکنیم ویروس از بین نمیره(البته این رو با دانش زیست متوسطه اول یا همون راهنمایی میگم و شاید اشتباه میکنم؟) و اون بیرون وجود داره.
بیرون رفتن از خونه اجتناب ناپذیر هست.نه تنها برای خرید و کار بلکه برای تفریح هم ضروری هست تا به دردی مثل افسردگی مبتلا نشیم.
ببخشید بیشتر شبیه درد و دل شد تا مطلب :))
