بعد از تعطیلات نوروزی که من تعطیل نبودم و سر کار می رفتم ولی خب حس تعطیل بودن رو داشتم خیلی هم خووب بود. دیدن فامیل هایی که دوستشون داشتیم و اومدن و روفتن و گاهی هم فامیل هایی که خیلی دوستشون نداشتیم وجود داشت و غیر از اون هر سال در حال نوشتن برنامه جدید بودم ولی امسال برخلاف سال های قبل که دنبال نوشتن یک برنامه بودم امسال دنبال این بودم کارهایی که سال قبل انجام دادم رو مرور کنم و بخشی از اونها که قابل حذف کردن هست رو از برنامه کاری خودم حذف کنم و این شروع یک داستان جدید بود.
البته یک ویدیو از شعبانعلی دیدم که در اون گفت که اگه میخواین کار جدید رو شروع کنین باید چیزی که الان انجام میدین رو کم کنین و چیزی رو حذف کنین.
امسال به دنبال حذف یک سری چیز بودم در زندگی.
یک سری از اهداف که هر سال برای خودمون میریزیم رو کنار گذاشتم و سعی کردم که کمی کنم و اندازه گیری رو هم در برنامه ریزی خودم وارد کنم و این باعث میشه که خیلی بهتر در مورد کارهایی که باید برای اونها برنامه داشته باشیم کار کنیم و واقع بین تر باشیم.
صحبت از واقع بینی شد یک چیز جالب به ذهنم رسید این هست که ما در مورد عید خیلی داریم اغراق میکنیم و فکر میکنیم این زمان خیلی طولانی هست ولی باید بدونیم که این زمان خیلی کوتاه هست و بخش هایی زیاد از اون در اختیار ما نیست و این خودش درس اموزه ولی خب دو هفته یا سه هفته زمان زیادی هست که بتونیم کارهای مختلف رو انجام بدیم بشرط اونکه بدونیم و وقتش کامل در اختیار ما باشه. در مورد عید شاید واقعا داریم اغراق میکنیم ؟
ولی در این زمان به نتایج خیلی خوبی رسیدم و امیدوارم امسال پربار تر از سال قبل در این زمینه باشه
