یکی از چالش هایی که طراحان معمار با کارفرمایان خود دارند، نداشتن شناخت کافی درباره این سبک ها و موارد مرتبط با آنها می باشد. از آنجایی که سبک های طراحی داخلی بسیار متنوع هستند، شما قادر خواهید بود به راحتی با کمی تحقیق و بررسی، سبک مورد علاقه خود را پیدا کنید. همچنین شما می توانید با ترکیب دو یا چند سبک، سبک منحصر به فرد خود را بسازید.
برای تحقق این موضوع شما می بایست، اطلاعاتی درباره "سبک های طراحی داخلی" و شباهت ها و تفاوت های هر کدام از این سبک ها با یکدیگر داشته باشید. اگر علاقمند به شناخت سبک های طراحی داخلی هستید، در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
سبک طراحی داخلی مدرن:
در این سبک طراحی، از خط های تمیز، موج دار و رنگ های ساده استفاده می گردد. متریال های مشترک در این سبک عبارتند از شیشه، آهن و استیل. تاکید این سبک بر سادگی در هر المان و دوری از ریخت و پاش اضافه یا لوازم جانبی زیاد می باشد.
سبک طراحی داخلی معاصر:
سبک های طراحی مدرن و معاصر را می توان به صورت متناوب با یکدیگر جایگزین کرد. این دو سبک کاملا باهم متفاوت می باشند که از تفاوت های این دو سبک می توان به این موضوع اشاره کرد که سبک معاصر، زمان حال و اکنون را توصیف می کند ولی مدرن سبکی است که آغاز آن از قرن بیستم به بعد می باشد. همچنین سبک طراحی معاصر بسیار روان تر است که همین موضوع باعث شده که حس اکنون را بدون اینکه به سبک دیگری پایبند باشد، القا نماید. مثلا در سبک معاصر ممکن است خطوط منحنی به چشم بخورد ولی در سبک مدرن این خطوط را نمی بینیم.
سبک طراحی داخلی مینیمالیست:
سبک طراحی داخلی مینیمالیست، سبک محبوب استرالیا می باشد. این سبک، ساده شده مفاهیم سبک مدرن می باشد. رنگ ها و مبلمان مورد استفاده در این سبک بسیار ساده بوده و هیچ المان زرق و برق داری در این طراحی پیدا نمی شود چرا که همه خطوط صاف و تمیز می باشند. ضمنا سبک مینیمالیستی به شدت عملکردگرا می باشد.
سبک طراحی داخلی صنعتی:
این سبک همانند نامش حس انبار گمرک یا اتاق زیر شیروانی شهری را القا می کند. مشاهده سیم، آجر و چوب در طراحی های این سبک عجیب نیست. اتاق شیروانی که از یک ساختمان صنعتی ساخته شده است نماد این سبک می باشد. از المان های مشترک این سبک می توان به لامپ های آویزان فلزی، سقف های بلند در کنار الوار های قدیمی، تنومند و مبلمانی که با فاصله از هم قرار گرفته اند، اشاره نمود. برای ایجاد خطوط رنگی از رنگ های خنثی می توان از عکس یا از اثرات هنرهای انتزاعی و یا چوب و آهن استفاده کرد.
سبک طراحی مدرن میان قرن:
این سبک به اواسط سال 1900 اشاره دارد و حس نوستالژی و برخی از المان های مینیمالیستی در این سبک به چشم می خورد. تاکید این سبک بر روی عملکرد و عاری بودن از شلوغی می باشد. تمرکز این سبک به متریال ارگانیک، اشکال طبیعی و یا ساختار های ساده است. این سبک می تواند دکوراسیون داخلی هر ساختمانی را تکمیل کند و همچنین قادر است در جا به جایی یکدست فضای داخلی به فضای بیرونی تاثیر گذار باشد.
سبک طراحی اسکاندیناوی:
این سبک اشاره به سادگی زندگی در کشورهای شمال اروپا می کند. مبلمان در این سبک در عین سادگی مانند یک اثر هنری بوده و حس مجسمه را القا می کند. ولی با این وجود عملکردی بودن آن از اهمیت بالاتری برخوردار می باشد. در این سبک رنگ سفید اهمیت ویژه ای دارد، اما اگر بر تعداد رنگ ها اضافه شود، داستان کمی متفاوت می شود. از ویژگی های این سبک می توان به وجود المان های طبیعی مثل پلاستیک های براق، آلومینیوم های لعاب کاری، کف پوش های پهن، چوب های فشرده، فیبرهای طبیعی و خزها اشاره نمود. فضاهای دلباز و بزرگ، نور طبیعی و عدم وجود یا کم بودن وسایل و تجهیزات غیر ضروری، از ویژگی های دیگر این سبک می باشد.
سبک طراحی سنتی:
در این سبک، مبلمان مجلل و لوازم غیر ضروری و جزئیات کلاسیک بسیار زیاد به چشم می خورد. ریشه این سبک در حساسیت اروپا می باشد. در این سبک از اشکال تیره و همچنین پالت های رنگی پر رنگ استفاده می شود. همچنین بافت های متنوع، وسایل تمام چوب، خطوط منحنی، مبلمان بسیار خوش ساخت و جزئیات تزئین شده، پارچه های ابریشمی، مخمل و زربافت با پترن ها، جنس و بافت های متنوع استفاده می شود. همچنین لایه بندی، عمق و ابعاد و اندازه بیشتری در طرح های سنتی وجود دارد.
سبک طراحی انتقالی:
از دلایل محبوبیت این سبک می توان به این موضوع اشاره کرد که این سبک تلفیق و متعادل شده دو سبک سنتی و مدرن می باشد. سبک انتقالی خواستنی و غیر منتظره است. پالت های رنگی مورد استفاده در این سبک شامل رنگ های خنثی می باشند که همین امر باعث ایجاد فضای آرامش بخش می شود، به علاوه حس شیکی و دلچسبی داده و از این طریق فضا را به محیطی گرم و جذاب تبدیل می نماید. در این سبک استفاده از متریال و المان های سبک مدرن مثل شیشه و استیل را در کنار یک مبلمان مخمل با شکوه که المان سبک سنتی می باشد، می توان دید.
سبک طراحی کشور فرانسه:
اگر بخواهیم سبک فرانسوی را توصیف کنیم، رنگ های گرم و خاکی در کنار مبلمان قدیمی و چوبی زیبا و استفاده از متریال سنگ و آجر و یا استفاده از رنگ های گرم و ملایم مثل قرمز، زرد و طلایی در این سبک مشترک می باشند. همچنین این سبک شامل پارچه های سنگین کتان، روتختی و ظروف چینی تزئین شده می باشد.
سبک طراحی بوهمین:
این سبک محبوب طراحی داخلی، نماد یک زندگی بی دقت با قوانین محدود می باشد که از خواسته های قلبی فرد پیروی می کند.
سبک طراحی روستیک:
این سبک الهام گیرنده از طبیعت و استفاده از عناصر خام و طبیعی مثل سنگ و چوب می باشد. همچنین این سبک می تواند دارای وسایلی باشد که از بیرون می آید و با جزئیات معماری ترکیب می شوند. از متریال و وسایل مورد استفاده در این سبک می توان به سقف های طاقی و کف پوش های چوبی اشاره کرد. لازم به ذکر است این سبک توسط طراحان امروزی با سبک مدرن ادغام می شود.
سبک طراحی شبی چیک:
این سبک، سبک فراوانی و وفور می باشد و اگر بخواهیم این سبک را با سایر سبک ها مقایسه کنیم، می توان سبک شبی چیک را ملایم تر و زنانه تر معرفی کرد. پالت های رنگی در این سبک، رنگ های سفید، کرم و پاستلی می باشند و در این سبک توجه آنچنانی به مبلمان نمی شود.
برای مطالعه کامل این مطلب به آدرس وبسایت زیر مراجعه فرمایید:
