فرش پازیریک قدیمی ترین فرش در دنیاست. این فرش قدیمی بین سال های 1947 – 1949 توسط یک باستان شناس به نام سرگی رودنکو در یک گور یخ زده کشف شد. این گور یخ زده متعلق به یکی از فرمانراوایان سکایی بود.
مطالعات نشان می دهد که از این فرش برای پوشاندن اسب استفاده می شده است.
و اما یک سوال مهم!
چرا بسیاری از مردم معتقدند که این فرش را هنرمندان ایرانی بافته اند؟
نشانه اول، نقاشی های روی این فرش است که سبک زندگی ایرانی را نشان می دهد. طرح فرش پازیریک بسیار شبیه به تخت جمشید است.
نشانه بعد این است که رنگ قرمز در این فرش بسیار استفاده شده است. در بافته های دوران هخامنشی از این رنگ به وفور استفاده می شده است و غالب بودن رنگ قرمز در این فرش نشان از ایرانی بودن آن دارد.
یکی دیگر از نشانه های ایرانی بودن فرش پازیریک، وجود 28 اسب سوار روی طرح این فرش است. اگر به خوبی به چهره ها و نوع پوشش و کلاه های اسب سواران دقت کنید، ایرانی بودنشان واضح است.
وجود حیوانات به خصوص گوزن هایی خاص، نشانه بعدی است که ایرانی بودن فرش پازیریک را تایید می کند. گوزن هایی با این شکل و شمایل مختص طبیعت ایران هستند که روی طرح این فرش قدیمی می بینیم.
در کنار گوزن ها، حیوانات افسانه ای دیگری را نیز در طرح فرش پازیریک می بینیم که ریشه در باورهای اسطوره ای مردم ایران باستان دارد.
و اما رازی که هنوز برای هیچکس فاش نشده این است که چگونه فرشی مربوط به چهارصد سال پیش از میلاد مسیح، اینچنین کامل و هنرمندانه طراحی شده و از لحاظ فنی و نوع بافت به بهترین شکل بافته شده است؟ چگونه ممکن است یک فرش یا این قدمت سالم باشد؟
زمانی که فرش پازیریک کشف شد، بخش هایی از آن دچار آسیب شده بود که ناشی از ارتباط مستقیم با رطوبت بود. این آسیب ها توسط کارشناسان متخصص ترمیم شدند. در حال حاضر فرش پازیریک در موزه آرمیتاژ روسیه نگهداری می شود.
