فرش کرمان یکی از طبقه بندی های سنتی فرش ایرانی است. کرمان هم شهری و هم استانی است که در جنوب مرکزی ایران واقع شده است، اگرچه این اصطلاح گاهی اوقات نوعی از آن را توصیف می کند که ممکن است در جای دیگری ساخته شده باشد. فرشهای کرمان به دلیل تنوع طرح‌ها، طیف رنگی وسیع، استفاده از رنگ‌ها و الیاف طبیعی، استحکام کششی و مقاومت در برابر سایش و ترکیب رنگ‌های ماهرانه مورد توجه قرار می‌گیرند. در تولید معمولی از یک گره نامتقارن بر روی پایه های پنبه ای استفاده می شود، اما نمونه های نادری ممکن است شامل پشته های ابریشم یا قسمتی از ابریشم، یا پایه های ابریشمی با توده های پشمی باشد.
برای دیدن مجموعه فرش های ماشینی مدرن هایپر فرش پلاس کلیک کن
کِرمان یکی از کلانشهرهای ایران است که مرکز استان کرمان و مرکز شهرستان کرمان می‌باشد. جمعیت این شهر طبق سرشماری بر اساس آمار سال ۹۵ معادل ۵۳۷٬۷۱۸ نفر بوده‌است. وسعت شهر کرمان نزدیک به ۲۴۰ کیلومتر مربع است حاشیه‌نشینی مهم‌ترین مشکل شهر کرمان است. کرمان یکی از قطب‌های پزشکی ایران است. این شهر یکی از شهرهایی است که میزبان عمل‌های سخت پیوند اعضا در کشور می‌باشد. شهر کرمان با داشتن دانشگاه علوم پزشکی کرمان و دانشگاه شهید باهنر یک قطب علمی در کشور به‌شمار می‌رود. کرمان همچنین با ارتفاع ۱۷۵۵ متر از سطح دریا، چهارمین مرکز استان مرتفع ایران به‌شمار می‌رود و همین موضوع سبب اعتدال نسبی هوای این شهر در مقایسه با شهرهای دیگر با اقلیم نیمه کویری ایران شده‌است. فهرست مراکز استان‌های ایران بر پایه ارتفاع از سطح دریا کرمان همچنین با داشتن بناهای تاریخی متعدد و پشتوانه تاریخی و تمدنی قوی، یکی از پنج شهرتاریخی ایران به‌شمار می‌رود.
قلعه دختر و قلعه اردشیر از آثار دوران اشکانی در خاور شهر کنونی کرمان، که هنوز خرابه‌های آنها برجاست، گواه بر این است که دست کم در زمان اردشیر بابکان در همین محل، شهری آباد و دژهایی مهم وجود داشته‌است. مؤلف جغرافیای کرمان معتقد است که حدود ۲۲۰ پس از میلاد، به هنگام فتح کرمان به دست اردشیر این محل گواشیر نام گرفته و مرکز ولایت کرمان بوده‌است بنا به گفته هرودت کرمانیا از قبایل دوازده‌گانه ایران محسوب می‌شده و ساتراپی چهاردهم (دارا) مشتمل بر ایالت کرمان بوده‌است.
در روایات اساطیری آمده‌است که کیخسرو کرمان و مکران را به رستم بخشید. در کتاب شاهنامه ی فردوسی در بخش پادشاهی اشکانیان آمده‌است که کرمان که تا آن زمان کجاران خوانده می‌شده، ایالتی خودمختار بوده که به فرمانروایی فردی به نام هفتواد اداره می‌شده‌است و به خاطر وجود کرمی افسانه ای نام شهر به کرمان تغییر می‌کند. همچنین نشانی‌هایی از فرمانروایی بهمن بر این خطه می‌دهند آنگاه روایت تاریخی این سرزمین آغاز می‌شود و اینکه در زمان هخامنشیان کوروش آن را تبعید گاه نبونید (پادشاه مغلوب شدهٔ بابِل) قرار داد.
برای دیدن مجموعه فرش های ماشینی کلاسیک هایپر فرش پلاس کلیک کن
به دلیل تقاضای بسیار زیاد برای فرش تولیدی کرمان و جمعیت پیچیده این تقاضا، تنوع شگفت انگیزی از سبک ها و طرح ها تولید شد. برخی از فرش های کرمان صراحتاً برای خریداران غرب بافته می‌شد و برخی برای مصرف‌کنندگان محلی با سلیقه‌های بسیار متفاوت.
گل سرخ محبوب‌ترین نقش در طرح‌های فرش کرمان به‌ویژه در فرشهای «سبزیکار راور» و «گل سرخی» است. از دیگر نقوش معروف «قاب قرائنی»، «ستونی»، «قابی»، «خشتی»، «سرام آتیه»، «جنگلی»، «شکارگاه» و «لچک ترنج» است. فرش های عتیقه کرمان اغلب از حاشیه نقش ترنج و خطوط باریک استفاده می کنند. نقوش گل‌هایی که در قرن نوزدهم در فرشهای کرمان بافته شده‌اند، برگرفته از نقوش شال‌های کرمانی است که در این زمان در کرمان نیز ساخته می‌شد.
تنوع بارز فرش کرمان، لاور یا راور کرمان است. این فرش‌ها در روستای راور در کنار شهر کرمان در منطقه شمالی تولید می‌شوند و به‌ویژه به‌خاطر بافت ظریف و طرح‌های ظریف و کلاسیک برگرفته از قالب‌های سراسری و مدالیون مرکزی شهرت دارند. اکثر فرشهای راور یا لاور کرمان دارای امضای بافنده یا شخصی است که فرش برای او بافته شده است.
فرشهای گلدانی، نوعی فرش کرمان که متمایز از قرن‌های 16 و 17 میلادی است، با نقشی سراسری از گل‌های سبک و نخل‌های بزرگ با گلدان‌هایی که در سرتاسر زمینه قرار گرفته‌اند، مشخص می‌شود. فرشهای کرمان قرن هجدهم و بعد از آن اغلب از نقش‌های «شبکه‌ای» استفاده می‌کنند که میدان مرکزی آن با طرح مشبک تقسیم می‌شود. یک تصویر قابل توجه فرشی است که متعلق به ویلیام موریس است که اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت به نمایش گذاشته شده است. بعدها انواع و اقسام طرح ها از جمله طرح های بزرگ فیگوراتیو در کرمان ساخته شد. موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن دارای فرشی از سال 1909 با طرحی کپی از نقاشی هنرمند فرانسوی قرن 18 Antoine Watteau است.
فرشهای مدرن کرمان که برای بازارهای غربی ساخته می‌شوند، اغلب در رنگ‌های ملایم و روشن مانند کهربایی، صورتی و آبی مایل به خاکستری بافته می‌شوند. آنها ممکن است از الگوهای غربی، مانند راه راه و نقوش تکراری مختلف، و همچنین تم های سنتی تر گلدان و باغ، اشکال حیوانات، و طرح های تصویری استفاده کنند.
برای دیدن مجموعه فرش های ماشینی شگی هایپر فرش پلاس کلیک کن
می بیتی هفت طبقه از فرشهای کرمان را تعریف کرده و ساختار منحصربه‌فردی را شناسایی کرده است که او آن را «تکنیک گلدان» می‌نامد که با سه شاخه پود بین ردیف‌های گره مشخص می‌شود.اولی و سومی معمولاً پشمی و با کشش زیاد هستند، در حالی که دومی با کشش کم معمولاً از ابریشم یا پنبه ساخته می‌شود. تارها به طور قابل توجهی جابجا شده اند و گره فارسی به سمت چپ باز است. این تکنیک فرش کرمان را از هر دو دوره صفوی (1501-1722) و پس از آن (1722-1834) متمایز می کند. در مقابل، بیشتر فرشهای ایرانی از «گره ترکی» استفاده می‌کردند.
فرآیند رنگرزی برای فرش کرمان در حالی که پشم هنوز در گله بود و قبل از ریسندگی انجام می‌شد و امکان رنگ یکنواخت را فراهم می‌کرد. پالت فرش کرمان به همان اندازه که متنوع است درخشان است. رنگ ها می توانند از عاجی، آبی و سرخابی تا رنگ های طلایی و زعفرانی متفاوت باشند.
کرمان حداقل از قرن پانزدهم میلادی مرکز اصلی تولید فرش های مرغوب بوده است.
در قرن هفدهم، طراحان کرمان در بهترین حالت خود بودند و تکنیک‌های بافندگی آنها پیچیده بود که در سایر بخش‌های امپراتوری ایران دیده نمی‌شد. به عنوان مثال، بافندگان یاد گرفته بودند که بافندگی خود را به گونه ای تنظیم کنند که تارهای پنبه ای در دو سطح متفاوت باشند. سپس پودهای پشمی را نخ می‌کشیدند و برخی را محکم و برخی دیگر را سینوسی می‌گذاشتند و ظاهر موج‌دار فوراً قابل تشخیصی را به سطح فرش می‌دادند.
در قرن هجدهم، برخی از نویسندگان، فرشهای استان، به‌ویژه در سیفتان را بهترین فرشهای ایرانی می‌دانستند، که بخشی از آن به دلیل کیفیت بالای پشم منطقه است. پشم کارمانیا. در قرن 18 نادرشاه و بعد از آن ناصرالدین شاه فرش هایی را از کرمان سفارش می دادند. در قرن نوزدهم، شهر کرمان دارای سابقه طولانی کارگاه‌های شهری، پشم‌های بسیار ظریف، بافندگان چیره دست و شهرت برتری هنری طرح‌های خود بود.
از قرن هفدهم، کرمان یکی از مراکز عمده بافندگی بوده است که در آن برخی از مرغوب‌ترین فرشهای ایرانی بافته می‌شد. قالی‌های موسوم به گلدان‌های دوره صفوی از بزرگ‌ترین شاهکارهای بافندگی ایرانی هستند. هنگامی که تولید فرش ایرانی در اواخر قرن نوزدهم به سرعت بالا رفت، کرمان بار دیگر به عنوان تولید کننده مرغوب ترین فرش ها در بهترین سنت ایرانی ظاهر شد. فرشهای کرمان این دوره، به‌ویژه نوع لاور، به‌خاطر ظرافت بافت و نقوش شیک‌کشیده‌شده از اشتقاق کلاسیک، چه در قالب‌های سراسری و چه در قالب مدالیون مرکزی، شهرت دارند. پالت‌های قالی‌های کرمان بسیار متنوع است و از نمونه‌هایی که بر رنگ‌های قالی‌های عاجی، آبی و سرخابی تأکید می‌کنند تا رنگ‌های طلایی‌تر و زعفرانی‌تر را شامل می‌شود.
رنگرزان کرمان به مهارت خود در تولید سایه های روشن شهرت دارند. فرش های کرمان در تمام سایزهای قالی بافته می شوند و پایه آن اغلب نخی است. در شمال کرمان روستای راور قرار دارد که قالی‌های لاور کرمان در آن ساخته می‌شود. این قالی‌ها نسبت به کرمان کمیاب‌تر هستند و از این نام به عنوان وجه تمایز کیفیت استفاده می‌شود. قالی‌های کرمان اغلب دارای رنگ‌های قرمز و آبی سنتی ایرانی یا انواع آن هستند و تقریباً همیشه دارای گل و منحنی‌خطی هستند. ظرافت و کیفیت قالی‌های عتیقه کرمان در ترکیب با طرح‌های سنتی گل‌دار ایرانی آنها را برای کسانی که می‌خواهند به فضاهای رسمی خانه‌شان ظرافت و عظمت بیفزایند، ایده‌آل می‌کند.
شهر کرمان و نواحی اطراف آن، علیرغم آب و هوای خشک و منتخب جغرافیایی، از دیرباز پشم با کیفیتی استثنایی تولید می‌کرده و در دوره صفویه به مرکز تولید فرش تبدیل شده بود. کرمان به طور طبیعی در احیای قالی‌ها در اواخر قرن نوزدهم جایگاه برجسته‌ای را به خود اختصاص داد، زمانی که به دلیل طیف گسترده‌ای از رنگ‌هایی که تولید می‌کرد به شهرت رسید و به فرش‌هایش جلوه‌های رنگی چشم‌گیری بخشید. این قالی‌های کرمانی مطابق روال صفویه با تکنیکی بسیار ظریف و با تعداد گره‌ها از صد تا چهارصد تولید می‌شدند.
پس از سال 1920، طرح ها ساده تر شدند، با پالت پاستلی کمتر متنوع، شمع ضخیم تر و تعداد گره های کمتر، بیشتر در پاسخ به تقاضای بازار آمریکا بافته شدند. با این حال، در چهل سال گذشته، با بازگشتی به فرش کلاسیک ساخته شده در حدود سال 1900 و قبل از آن، بار دیگر با استفاده از طیف رنگی غنی‌تر، متنوع‌تر، طرح‌های سنتی‌تر صفویه و تکنیک‌های ظریف‌تر بافندگی متناسب با جزئیات پیچیده‌تر صورت گرفته است.
مطالب مرتبط:
