جناب دبیرکل،زیستم در زمانه ای روی می دهد که برخورداری از اینترنت برایم واجبتر از آب سالم است، می دانم یکی از بزرگترین اهداف دست نیافتنی سازمان ملل تامین آب سالم برای ابناء بشر است، اگر شدنی هست روزی سه لیتر آب نسبتا قابل مصرف به شما می دهم شما هم روزی سه گیگ اینترنت با پهنای باند نسبتا قابل مصرف به اینجانب تحویل دهید. همانطور که آب را گل نخواهم کرد شما هم چیز حکامتان را لای چرخ اینترنت نکنید، بگذارید به حکم این تحول در آگاهی جهانی، اینجانب نیز پس از نیم قرن زندگی از آن بهره مند شوم و با هماگاهان این جهان خویشی نمایم زیرا خویشتن و خویشی و خویشاوندی که در جان و تنم جاریست داخل مرزهای جغرافیایی مامنی نیافت ،در مکان و زمانی که بدنیا آمدم دیگر نمی گنجد، چرا که در هر دو مقوله یاد شده شرمنده که نقشی در پیدایششان نداشتم و ننها جایی که حاضرند مرا در میان آدمیان جای دهند البته به شرط مجاز همین اینترنت است.جایی که زندگی می کنم اصلا نمی دانم مسئولیت برقرار ماندن اینترنت غنی شده با چه کسیست، هزینه اش نسبت به درآمدم بسیار زیاد است منتهی چون حکام صلاح به حرام نمی دانند گویا روی اینترنت دست گذاشتند که حقی از من ضایع نشود، مشکل فقط در این است که اینجانب حکام این سرزمین را هم نمی شناسم، چطور باید بشناسم؟ از کارنامه اعمالشان؟ از رضایت و سلامت و شادمانی که برایمان فراهم نمودند؟ از نزدیکی و دوری شاخص های عملکرد اقتصادی،سیلسی، اجتماعی که متوسط آن توسط سازمان ملل تعیین می گردد؟ از فعالیت های حزبی آزاد یا از طریق مطبوعات آزاد؟ از اینکه پایتخت کشورم آلوده ترین هوا را در میان پایتختهای کشورهای دنیا جهت تنفس دارد؟ از اینکه نابودی روز افزون محیط زیستنم بیداد می کند؟ اینکه مقام اول میزان استفاده از مواد مخدر در جهان، مکان زیستم می باشد؟اصلا سواد این قضایا را ندارم، همان بهتر نه آنها مرا می شناسند نه اینجانب آنها را، حکام ما می گویند چون حاکمند پس مقدس هم هستند، مقدس هم نمی دانم یعنی چه؟ دوستان کاربلد و زرنگ پاسخ می دهند:یعنی حکام....هیچگاه قادر نشدم یک معادله را با دو مجهول حل کنم، برای همین وقتی کشش ذهنی ماجرا را ندارم چه می دانم چرا اینترنت امنیت حکام مقدس را به خطر می افکند؟ اینجانب به گربه های کوچه سلام می کنم و سگان را نوازش،چطور امکان دارد به چیزهای مقدس مردم که حاکمشان می باشد توهین کنم؟ چرا اینجانب باید زندانی تعریفهای گذشتگان از مرزهای جغرافیایی میان آدمیان باشم؟ تعداد زیادی انسان در این کره خاکی زندگی می کنند که باوری به این جدا افتادگی ها ندارند.مرزهایی چون زبان، دین و مذهب، نژاد، جنسیت و جغرافیا از ساختاری کهنه و پوسیده برخوردارند و هیچکدامشان در ساخت آگاهی خویشتن خویشم و خویشاوندان راستینم در زمین مظلوم دخالتی ندارند و ما بعنوان تعدادی از ابنای بشر حق زیستی رها در فراوانی بر اساس ذات و بینشمان داریم که اجازه هیچگونه انسدادی را به غیره جهت ابراز خویش، تحت هیچگونه عنوان و بهانه ای نمی دهیم، شاید تنهایمان را محو کنند، تعلق خویشتنمان به جریان الهی آگاهیست . ساختارهای سازمان ملل هرچه سریعتر واجب است مورد تجدید نظر جدی قرار گیرد والا نگهبانان حقیقی زمین راهی مسلخ خودشیفتگان سرمایه دار و مسلح همچون حکام روسیه، چین، هند،آمریکا و پیروان بالا و پایینشان می شوند. هیچگونه تعهدی و تحرکی دستگاه حاکمه این کشورها در قبال نابودی زمین از خود بخرج نمی دهند.این حماقتِ حاصل از جدایی روح انسان از چارچوب های تشکیل دهنده تصمیم گیری های قاطع جهانی را چه کسی پاسخگوست؟ اگر این داستان هم نیاز به تایید خرس و اژدها و خر و فیل دارد پس بفرمایید نام سازمان ملل را به باغ وحش جهانی تغییر دهند و امثال اینجانب هم به شیاف مرسوم زندگی،درد درمان کنیم.
