زامبی ها موجوداتی خیالی هستند که ویژگی بارز آنها این است که فقط یک کالبد مادی دارند، بدون روح و روان و قدرت تفکر و تصمیم گیری که برای ارتزاق خودشان مدام به دنبال طعمه میگردند. ویژگی بارز دیگر زامبی ها این است که با هر کس تماس پیدا کنند میتوانند او را تبدیل به خود کنند، روحش را میخشکانند و او را همانند خودشان به یک موجود بی روح تبدیل میکنند. زامبی ها گاها توسط یک لیدر آگاه هدایت میشوند و به سمت اهداف زنده و دارای تفکر و روح حمله میبرند تا آنها را شبیه خود کنند.
اینها ویژگی هایی هست که این موجودات دارند و در سالهای اخیر تبدیل به سوژه ژانر تخیلی بسیاری از داستانها و فیلم ها شده اما نسبت نمادین این موجودات با واقعیت زندگی ما انسانها چیست؟
عصر مدرن و بهتر بگوییم پسامدرن عصری است که به علت ذات وجودیش انسانها را از درون تهی میشوند و فقط پوسته ی بیرونی و ظاهر هر چیز اهمیت پیدا میکند. ابزارهای آگاهی دهنده مانند کتاب تبدیل به وسیله خودنمایی عده ای میشوند و نه وسیله آگاهی سازی و رشد فکری انسانها.
انسانها در این چرخه ی معیوب هر روز سعی میکنند توجه و تایید دیگران را به خود جلب کنند و هر چه تلاش برای رسیدن به این مقصود بیشتر میشود انسان از درون تهی تر میشود و بیشتر و بیشتر وابسته به دیگری میگردد.
حال برخورد این انسان زامبی شده با دیگران چگونه است؟ این نوع انسان همیشه به دنبال آدم هایی ایست که از آنها برای خود تایید بگیرد و بهترین مکان برای پیدا کردن این نوع افراد در گروه های همفکر و همجهت خود هست که مدام همدیگر را تایید میکنند و بعد نارسیست خود را تقویت میکنند و کم کم به یک دگماتیسم دچار میشوند که جز خود کسی را نمیبینند و میخواهند همه را شبیه خود کنند. به دیگران حمله میکنند ریشه فکری و روحی آنها را میمکند. این شباهت خواهی در یک بستر اندیشه ای صورت نمیگیرد بلکه در یک فضای جنجالی احساسی و تنفر پراکنی شکل میگیرد جایی که محلی برای تفکر نیست و اندیشه را میخشکاند و فرد مورد حمله واقع شده برای رهایی از این فشار روانی آورده شده به تدریج خودش را تسلیم خواست آن "دیگری ها" میکند. جمعیت زامبی ها زیاد و زیاد تر میشود و همیشه برای ارضای روحی خودشان و ارتزاق خود دست به حمله به دیگری میزنند. این جمع دگم شده که هر روز نارسیست تر و خود برتر بین تر میشود خودشان را علامه دهر میدانند و نه زامبی های بی شکل و بدقواره که از درون کاملا تهی هستند.
این پدیده زامبی ایسم در فضای مجازی مخصوصا در پلت فرم های معروفی مثل توییتر و اینستگرام به راحتی قابل رصد و مشاهده است و هر روز به تعداد آن اضافه میشود.
از طرفی دنیای سلبریتی ها همان فضای حکم رانی و دستور حرکتی ایست که لیدر به زامبی ها میدهد که به کجا حمله کنند، به شکل درآیند(دنیای مد) و چه کسانی را از پای درآورند و در نهایت با توهم اینکه در این فضا به رشد و آگاهی ما افزوده میشود همه خواه ناخواه اسیر این چرخه معیوب خواهیم شد.
