احتمالا برای همه‌ی دیزاینرا و همه ی کسانی که کارشون مشابه دیزاینه این مسئله پیش اومده که پروژه ای رو به کارفرما تحویل میدن، کارفرما هزار و یک ایراد از کارشون میگیره و وقتی پروژه رو ادیت کردن باز هم کارفرما ایراد میگیره و این چرخه ادیت و ایراد همینطور ادامه پیدا می‌کنه.
اما حالا این سوال پیش میاد که چطور می‌تونیم با همون دیزاین نخست یا با ادیت‌های کم، کارفرما رو راضی نگه داریم؟
قدم اول مربوط به قبل از انجام پروژه هس. ابتدا باید سعی کنیم بفهمیم تو مغز کارفرما چی می‌گذره؟ ممکنه کارفرما چیز خاصی مدنظرش نباشه ولی اونقدر ازش سوال می‌کنیم تا بتونیم با حرف‌های خود کارفرما ایده‌پردازی کنیم. سوالا میتونن چی باشن؟
و...
این‌کار سه تا فایده داره: ۱. با سلیقه و خواسته کارفرما بیشتر آشنا میشیم. ۲. ایده پردازی برامون راحت‌تر میشه. ۳. و از همه مهمتر، این حسو به کارفرما منتقل می‌کنیم که به نظرش اهمیت میدیم.
خب حالا پروژه رو انجام دادیم و نوبت به ارائه اولیه س. برای ارائه خیلی مهمه که اینکارو با اعتماد به‌نفس انجام بدیم و طوری از طرح خودمون تعریف می‌کنیم که انگار داریم از کارفرما تعریف می‌کنیم. یه مثال می‌زنم که این موضوع رو عمیق‌تر درک کنین؛ فرض می‌کنیم یه پروژه طراحی لوگو داریم و میدونیم کارفرما از رنگ آبی، تایپوگرافی و طرحای سه بعدی خوشش میاد. از اونورم به‌عنوان یه طراح میدونیم که امروزه طرحای سه‌بعدی جذابیت خودشونو از دست دادن. پس من یه طرح می‌زنم که توش تایپوگرافی و رنگ آبی هس ولی سه‌بعدی نیس. چطور اینو به کارفرما پرزنت می‌کنم؟ با عبارات اینچنینی:
من طرح لوگو رو براتون زدم. رنگ آبی و تایپوگرافی‌ای که شما دوس داشتین کنار هم خیلی ترکیب جذابی شده. ولی متاسفانه سه‌بعدی کردنش باعث میشد از مغز زیبایی این طرح کم بشه. بعلاوه اینجوری ظاهر طرح مدرن‌تر شده.
فراموش نکنیم که کارفرما هم مثه هر انسان دیگه‌ای از اینکه به سلیقش توهین شه بیزاره. پس شروع نکنیم به اینکه بخوایم با تخریب سلیقه کارفرما طرح خودمونو غالب کنیم. مثلا از این جملات و کلمات منفی استفاده نکنیم:
و...
نکته مهم بعدی اینه که خودمون کارفرما رو تشویق به ایراد گرفتن نکنیم. خیلی از ماها تو ارائه کارمون مدام این فکرو تو سر کارفرما می‌ندازیم که کار باید ادیت شه تا مورد قبول واقع شه. مثال‌هایی می‌زنم از جملاتی که میگیم و کارفرما حس می‌کنه طرح باید ادیت شه:
و...
همونطور که میبین تو همه‌ی این جملات داریم این سرنخ رو به کارفرما میدیم که دیزاین ما ادامه داره. یا با سوالاتی که می‌پرسیم دیزاین رو ادامه دار می‌کنیم.
بعد از اینکه این نکات رو رعایت کردیم می‌تونیم مطمئن شیم که به احتمال زیاد کارفرما با رضایت کامل ازمون تشکر می‌کنه. ولی نباید فراموش کنیم که توی موارد کمی استثنا هم وجود داره.
موارد استثنا:
۱. ممکنه که کارفرما واقعا پیشنهاد خوبی در مورد طرح بده. در اینصورت چرا ما از این پیشنهاد استقبال نکنیم؟ مگه ما دنبال رشد کاری و فردیمون نیستیم؟
۲. ممکنه کارفرما ایراد الکی بگیره ولی وقتی دلایل منطقی برای طرحمون آوردیم کارفرما راضی میشه. ( توی این مورد شاید لازم باشه برخی از اصول دیزاین رو برای کارفرما توضیح بدیم.)
۳. ممکنه ما در قدم اول پروژه، اصلا سلیقه کارفرما رو درک نکرده باشیم و طرح ما هیچ جوره مورد پسند کارفرما نباشه و کارفرما از کارمون ایراد بگیره (که خب حق داره بنده خدا :دی)
۴. و در آخر ممکنه کارفرمایی باشه که بدون هیچ منطقی اعتقاد داشته باشه باید همینجور ایراد بگیره تا طرح بهتر و بهتر شه. که در اینصورت اگر خیلی داریم اذیت میشیم می‌تونیم توی پروژه‌های بعدی باهاشون همکاری نداشته باشیم.
چطور تفاوت کارفرمای شماره ۳ و ۴ رو تشخیص بدیم؟
ما نوع کارفرما رو بر اساس اینکه کارفرما چه ایرادایی میگیره و چه تعداد ایراد میگیره و زبان بدنش چجوریه؟ تشخیص میدیم.
در نهایت امیدوارم این نوشته تو پروژه‌هاتون خیلی بهتون کمک کنه و کسب و کار موفقی داشته باشین :)
ممنون میشم اگر تجربه‌ای در این مورد دارین تو نظرات بنویسین تا بتونیم ازش استفاده کنیم.
اگر از این مقاله خوشت اومد و دوس داری دوستاتم مثه تو موفق باشن، لینک مقاله رو براشون بفرس. ?
