بخاطر دارم چند سال پیش یکی از مسئولین شهر گفت اصفهان به عنوان معین پایتخت در بحرانها انتخاب شده است و اتفاقا از این انتخاب خوشحال و راضی بود و به آن افتخار می کرد. همان شخص در جایی دیگر به من گفت درصد زیادی از درآمد استان مستقیما به تهران میرود و خرج خود استان نمیشود.
امروز ۱۷ آبان است و مدرسه های اصفهان بخاطر آلودگی هوا تعطیل شد. هنوز یک ماه و نیم به زمستان باقیمانده و این تعطیلی زودرس، چه آیندهای برای سال تحصیلی امسال نشان میدهد؟ امسال آلودگی هوا خیلی زودتر دست به کار شده است. البته در اصفهان اینطور است در تهران آلوده که هنوز خبری نیست.
هوای اصفهان نای نفس کشیدن ندارد. زیرا صنایع اصفهان حال تدبیر ندارند و مسئولین شهر خفته اند.
زاینده رود سالهاست که خشک و بیجان است. دیگر دارد به سی سال میرسد. آب زاینده رود در بالادست بطور خیلی افراطی و بیحساب مصرف شده و هزاران کیلومتر از زمینهای چهارمحال زیر کشت درختان گردو و زیتون و ... است. در سفری که همین هفته ی پیش به مارکده داشتم خودم دیدم که چندین هکتار زمین توسط یک نهاد تبدیل به باغات میوه شده بود. آب از زاینده رود با لوله های بزرگ به مخزنهای این شهرک چند هکتاری پمپاژ میشد و شهرک در حالیکه درختان میوه اش در اثر نرسیدن به آن و بیاستفاده بودن، داشت نابود میشد و میوه هایش زیر درختان بی استفاده ریخته بود، آماده ی ساخت ویلاهای تفریحی میشد و گزینه های روی میز دلالان باغ و ویلا بود. از این قبیل شهرکها به گفته ی املاکی که به ما در این شهرک می خواست ویلا بفروشد، باز هم هست.
علاوه بر استفاده ی آب در بالادست زاینده رود، در ادامه ی راه هم، آب زاینده رود تقسیم شده و به قم، گلپایگان، یزد و کاشان هدایت می شود.
مقدار اندکی از آب هم که باقی میماند، وارد صنایع ذوب آهن و صنایع فولاد میشود و عملا برای اصفهان آبی نمیماند.
وقتی از طرف مردم اصفهان برای خشکی زاینده رود که روی روح و روان و وضعیت اقتصادی مردم اثر سوء و جبران ناپذیری گذاشته، اعتراض میشود پاسخ میدهند زاینده رود از ابتدا رودخانه ای فصلی بوده. و البته این را باید از شاهان صفویه پرسید که اصفهان را پایتخت خود کرده بودند.
بعد از خشکی زاینده.رود که ضربات زیادی به فضای سبز ناچیز اصفهان و درختان کهنسال آن زد، چاههای عمیق فلمن برای تامین آب اصفهان حفر شد اما آنها هم با وجود جاری نبودن آب رودخانه رو به خشکی است و چاههای آب همه ی نقاط اصفهان، حتی غرب، آب سنگین و غیر قابل استفاده که درختان و گیاهان را نابود میکند بیرون میدهند. بعد از چندین سال بهره برداری بی رویه از این چاههای معروف به فلمن، حالا آنها هم رو به نابودی است و خالی شدن منابع آب زیرزمینی باعث فرونشست زمین در نقاط مختلف شهر شده و هر از چند گاهی جایی از زمین فرو میریزد و هیچ خانه و ساختمانی نیست که ترکهای عمیق و بزرگ در دیوارهایش نداشته باشد. https://www.alef.ir/news/4020902117.html
همه ی این مشکلات، خشکی زاینده رود و آلودگی زیست محیطی، اصفهان را در درگیری با بیماریهایی مثل ام اس و سرطان در کشور رتبهی اول داده است. این گزارشی است که از وضعیت ام اس در کشور داده شده:
« ایران در ابتلا به بیماری ام اس جزو ده کشور اول دنیاست؛ آمار بیماران ام.اس در استان اصفهان به طور میانگین ۶۰ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر است که از میانگین جهانی نیز بیشتر است.
طی سالهای گذشته، تشکیل پرونده های فراوان بیماران ام.اس در بیمارستان های اصفهان و مقایسه آن با آمارهای کشور موجب شده اصفهان پایتخت بیماری ام اس در ایران نامیده شود.
آمار مبتلایان به ام اس در ساکنان شهرهای مناطق غرب اصفهان، در مجاورت رودخانه و صنایع بزرگ ، از دیگر نقاط اصفهان بیشتر است.»
ایناست وضعیت اصفهان که دلش را با لقب نصف جهان خوش کردهاست.
به نظر شما دیگر به چه روشی میشود یک شهر را نابود کرد؟
غارت منابع مالی، غارت آب، از بین بردن منابع، و آلودگی زیست محیطی. آیا راه دیگری هم سراغ دارید؟
یک راه دیگر هم هست. مهاجرت سرمایههای انسانی با منابع اقتصادیشان.
بله اصفهانیها به فکر مهاجرت افتادهاند. آنها که پول و سرمایه داشتهاند در استان های دیگر از جمله گیلان و چهارمحال بختیاری و شیراز و جاهای دیگر، آن را تبدیل به ملک و کاسبی کردهاند. بعضی هم با انتقال شغل و سرمایه به کلی مهاجرت کردهاند وبعضی هم مقتصد برای رفتن.
اصفهان معین پایتخت در بحرانها، امروز خودش در منجلابی از بحران دست و پا میزند. دیگر امیدی به یاری نیست، آی اهالی پایتخت. لااقل شما به همین دلیل به یار بحران زده نگاهی بکنید.
و باشد. همهی اینها باشد. با اینحال هنوز هم اصفهان، همه چیزش را دارد میبخشد حتی مدیرانش را.
الغرض امیدی به فرج نیست ولی وظیفهی خود میدانم که از مدیران لایق و نمایندگان کوشا و متعهد اصفهان در مجلس، بخاطر موفقیت در نابودی این شهر تاریخی که شهره ی جهان است کمال تشکر را بکنم. گلی که شما کاشتید را هیچ مدیر ومسئول و نمایندهای در هیچ کجای دنیا نمیکارند.