حدود یک سالی است که تصمیم دارم در زمینه پرسونال برندینگ یا همان برند سازی شخصی کار کنم. افرادی که در این حوزه مشغول هستند رو دنبال می کردم و دورادور از فعالیت های آن ها در جریان قرار می گرفتم. اولین مقاله و منبعی که برای این موضوع پیدا کردم مربوط به وب سایت آقای آرین سلیمانی بود. در آن وب سایت مقالات خوبی پیدا کردم و همه آن ها را دو سه روزه تمام کردم. مدتی در همه سایت ها بدنبال مطلب در مورد برندسازی شخصی بودم اما آن زمان محتوای زیادی پیدا نکردم. دلم به همان وب سایتibehtar.ir که متعلق به آقای سلیمانی بود خوش بود.
از این جهت که نمیدانستم باید از کجا شروع کنم و بیشتر یاد بگیرم گیج بودم. البته این را می پذیرم که شاید آنطور که باید برای سرچ انرژی صرف نکردم و صرفا در منابع فارسی جستجو کردم. در آن دوره شخصی بجز آقای سلیمانی که در این حوزه فعال باشند را نمی شناختم. سوالاتی از ایشان پرسیدم و خوشبختانه اندکی از حجم ابهاماتی که داشتم کاسته شد. بسیار خوب پاسخگوی سوالات بودند. تصورم این بود که منابع جامع و کاملی راجع به این موضوع وجود دارد، اما با صحبت هایی که اقای سلیمانی هم کردند متوجه شدم که منابع جامع و زیادی در این زمینه در دسترس نیست؛ چون پرسونال برندینگ یک موضوع بین رشته ایست و تلفیقی از روانشناسی، بازاریابی، برندینگ، فلسفه و جامعه شناسی ست. و شاید همین مسئله باعث علاقه ابتدایی من به این شاخه شد.
همیشه ترجیحم این بوده است که همزمان در مورد موضوعات مختلف آگاهی داشته باشم. نه اینکه صرفا تمام تمرکزم را روی یک چیز بگذارم. هر چند در اینصورت احتمالا بازدهی کار بیشتر می شود. اما دانستن موضوعات مختلف بیشتر برایم لذت بخش است. پرسونال برنیدنگ هم در یک حوزه خاص نمیگنجد. در واقع مجموعه از مهارت ها و دانش ها در زمینه های مدیریت، فلسفه و روانشناسی ست. برای پرسونال برندینگ هیچ مرجع واحدی وجود ندارد. هرکسی باید سبک کار و روش مخصوص به خودش را پیدا کند. این نکته را همیشه از آرین سلیمانی در ذهن دارم. کتابی رو به من معرفی کردند که عنوان اون branding pays بود. این کتاب به زبان اصلی ست. بخش هایی از این کتاب را در همان مدت مطالعه کردم اما چیزی نبود که مرا جذب کند. یک سری بحث های آکادمیک که حس درس های دانشگاه را برایم تداعی میکرد دربرداشت.
باز هم سرچ کردم و از بقیه پرس و جو کردم تا اگر کتابی در نظر دارند به من معرفی کنند. یکی دو بار ایونت های آقای داریان شرکت کردم و بحث های خوبی انجام شد. آنجا متوجه شدم که افراد علاقمند به این موضوع کم نیستند. اما عمده آن ها بدنبال آن بودند که فقط خودشان را برند کنند. چیزی که من بدنبالش بودم مربیگری و مشاوره برندسازی شخصی بود. که البته لازمه آن برند سازی ومعرفی خودم بود و هست. برای پذیرش باید اعتماد شکل بگیرد. از طریق شناخته شدن و برندینگ می توان این اعتماد را ایجاد کرد. وگرنه طبیعتا ترجیح می دهند کارشان را به شخص قابل اعتماد بسپارند.
چندین مقاله و کتاب در این زمینه مطالعه کردم و در حد کفایت مسائل تئوری مربوط به آن را یاد گرفتم. اما بهترین روش یادگیری کاربرد در عمل است. باید کار رو شروع کرد و با سعی و خطا بهترین روش را یاد گرفت. این را هم میدانم که مسیر کوتاهی نیست و برای شناخته شدن زمان نیاز است.
در نوشته های بعدی سعی میکنم هر آنچه در این مدت راجع به این بحث دریافته ام یا در مورد موضوعات دیگر بنویسم.
