سندرم احتقان لگن یک بیماری واریسی داخلی است که تقریباً در 10٪ از خانمها دیده می شود ، بیش از 6 ماه طول می کشد ، در اواخر روز یا شب افزایش می یابد و با شکایاتی مانند درد در ناحیه تحتانی شکم یا کشاله ران ، تورم مشخص می شود. ، تکرر ادرار ، و رابطه جنسی دردناک.
شکایت اصلی از سندرم احتقان لگن درد و تورم در کشاله ران است. در بیشتر بیماران ، وی احساس ناراحتی در قسمت های پایین شکم را ذکر می کند ، گویا قاعدگی وجود دارد ، به جز دوره قاعدگی. 30٪ از زنانی که با شکایت از درد در کشاله ران برای مدت طولانی در بیمارستان بستری شده اند ، سندرم احتقان لگن دارند. درد طولانی مدت زیر شکم را درد مزمن لگن می نامند. سندرم احتقان لگن شایع ترین علت این دردها است. این معمولاً در زنانی اتفاق می افتد که یک یا چند زایمان کرده اند. اگرچه این بیماران صبح ها بیشتر بدون مشکل هستند ، اما از افزایش شکایات خود در اواخر روز شکایت دارند.
سندرم احتقان لگن ؛ این اتفاق زمانی رخ می دهد که وریدهای تخمدان (تخمدان) و رحم گسترش یافته و وریدهای واریسی داخل شکمی ایجاد می کنند. واریس به این معنی است که ورید منبسط شده و منحنی می شود و نمی تواند عملکرد خود را انجام دهد. وظیفه رگهای بدن ما خون گرفتن از اندام ها و انتقال آن به قلب است. هنگامی که ورید کار نمی کند ، خون بیش از آنکه به قلب برود در رگ می ماند و فشار در ورید افزایش می یابد. به دلیل افزایش فشار ، مایعات داخل ورید به داخل بافت های اطراف نشت می کند و ادم ایجاد می شود. این ادم در اطراف رحم و تخمدان باعث درد ، احساس سیری و رابطه جنسی دردناک می شود.
سندرم احتقان لگن در زنانی که این عمل را انجام داده اند شایع است. با این حال ، به ندرت در زنانی که زایمان نکرده اند دیده می شود.
تشخیص با سونوگرافی ، توموگرافی یا تشدید مغناطیسی پس از گوش دادن به شکایات بیمار انجام می شود. بیماران اغلب به پلی کلینیک های زنان و زایمان مراجعه می کنند ، اما اغلب آنها نمی توانند تحت درمان قرار بگیرند زیرا تشخیص آنها امکان پذیر نیست. تشخیص با شک پزشکان باتجربه به بیماری و مراجعه بیمار به کلینیک رادیولوژی آغاز می شود. نکته مهم در تشخیص این است که شکایات بیمار را به خوبی زیر سوال ببرید و تصویربرداری رادیولوژیکی مناسبی انجام دهید. رادیولوژیستی که تشخیص می دهد باید در سندرم احتقان لگن تجربه داشته باشد. تشخیص با مشاهده رگهای واریسی اطراف تخمدان و رحم ، متصل به بزرگ شدن ورید تخمدان انجام می شود.
بعد از بی حسی ناحیه کشاله ران با بی حسی موضعی ، یک کاتتر (یک لوله توخالی به اندازه میلی متر که برای این منظور تولید شده است) قرار داده می شود. کاتتر به داخل وریدهای تخمدان پیش رفته و ورید مشکل ساز با عوامل انسداد خاصی مسدود می شود. این روش بدون درد است و به طور متوسط 30 دقیقه طول می کشد. بیمار در تمام مراحل عمل بیدار است. از آنجا که پس از درمان هیچ برشی وجود ندارد ، هیچ جای زخمی وجود ندارد. نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست. وقتی روش به پایان رسید ، بیمار فقط پس از 2 ساعت مشاهده مرخص می شود. شکایات ممکن است ظرف چند روز بهبود یابد.
