فاطمه کاری
فاطمه کاری
خواندن ۳ دقیقه·۴ سال پیش

ایچی گو ایچی یه

شکارچی لحظات خاص باشید

تا به حال شده غرق در انجام دادن کاری باشید و متوجه گذر زمان نشوید؟ شده غرق در زمان شوید و ماهیت وجودی زمان را به‌کلی از یاد ببرید؟

کتاب ایچی گو ایچی یه، به تعریف این لحظات خاص در زندگی می‌پردازد. اصطلاح ژاپنی «ایچی گو ایچی یه» دقیقاً درمورد لحظاتی صحبت می‌کند که ما زمان را از یاد می‌بریم. در این دنیای پر از قدرت و خشونت، هرکسی نیاز به توقف، مکث و بازیابی حس توجه و تمرکز دارد. اما چطور و از چه راهی می‌توانیم عواطف درونی خود را عمیقاً احساس کنیم؟

هکتور گارسیا و فرانسس میرالس، نویسندگان کتاب «ایکیگای» علاقه عجیبی به فرهنگ ژاپنی دارند. این دو محقق و نویسنده با ایجاد تعامل در فرهنگ ژاپنی و تجربه رسوم و سنت‌های ژاپنی مثل ذن و مدیتیشن، آن‌ها را با زبانی ساده به فرهنگ غربی انتقال می‌دهند.

ژاپنی‌ها برای هر احساسی اصطلاحی ایجاد کرده‌اند. هر تجربه‌ای در زندگی احساسی را در ما برمی‌انگیزد که به‌خوبی امکان بروز آن را نداریم؛ اما ژاپنی‌ها به‌خوبی از پس این کار برمی‌آیند و احساسات درونی انسان را در غالب یک کلمه شرح می‌دهند. اصطلاح «ایچی گو ایچی یه» لحظه‌ای را شرح می‌دهد که در حال تجربه‌کردن آنیم و می‌دانیم که دیگر هرگز آن لحظه دوباره رخ نمی‌دهد.

ایچی گو ایچی یه می‌گوید اگر لحظه‌ای را بدون لذت بردن بگذرانیم، آن لحظه را برای همیشه از دست داده‌ایم. هر تجربه و هر ملاقات در طول زندگی ما، همانند گنجی نایاب است که هرگز به همان نحو تکرار نخواهد شد. بر اساس این اصطلاح، ما طوری باید از هر لحظه زندگی‌مان لذت ببریم که فکر کنیم هر روز، ممکن است آخرین روز از زندگی‌مان باشد.

جایی در کتاب می‌گوید: «اگر ذات خارق‌العادهٔ هر لحظه را در نظر بگیریم، درمی‌یابیم که هر رویارویی موقعیتی است که تنها یک‌بار در زندگی رخ می‌دهد.»

ایچی گو ایچی یه، ما را به این آگاهی می‌رساند که هر لحظه در زندگی ممکن است تنها فرصت طلایی ما باشد. با بازیابی و حس کردن عمیق لحظه حال، امکان استفاده کامل از این فرصت برای ما وجود دارد. متوقف کردن برنامه‌ریزی مدام برای آینده و تفکر درمورد گذشته، اولین گام در این راه است.

همیشه در زندگی به دنبال راهی بوده‌ام که من را به بیداری همیشگی نزدیک کند. راه‌های مختلفی را امتحان کردم. مدیتیشن، تخلیه افکار و پیاده‌روی همیشه به من کمک کرده‌اند. اما با خواندن این کتاب به این موضوع پی بردم که حتی نوشیدن چای با کسی که دوستش دارم، می‌تواند لحظه‌ای خاص و تکرارنشدنی باشد و من باید عمیقاً در آن لحظه خاص حضور داشته باشم؛ چون هیچ‌وقت آن لحظه به همان شکل تکرار نخواهد شد.

کتاب با ارائه راهکارهایی ما را برای قرارگرفتن در لحظه حال یاری می‌کند. با آموزش تکنیک‌هایی ساده با کمک مکتب ذن و انجام مراقبه، تجربه خلوت کردن ذهن را برای خواننده به ارمغان می‌آورد. خواندن این کتاب به ما این پیام بزرگ را منتقل می‌کند که خوشبختی یعنی نخواستن چیزی از بیرون خودمان و قدردانی از چیزی که زندگی به ما عرضه می‌کند. ایچی گو ایچی یه یعنی قرارگرفتن در لحظه بی‌زمانی. لحظه ناب حضور در دنیا و حس کردن و لمس کردن و بوییدن چیزها انگار که برای آخرین بار است. ژاپنی‌ها حتی برای زمان خداحافظی با گفتن ایچی گو ایچی یه لحظات خاص را برای هم آرزو می‌کنند. پس: ایچی گو ایچی یه!

کتاب «ایچی گو ایچی یه»

نوشته هکتور گارسیا و فرانسس میرالس

لینک کتاب در فیدیبو: https://fidibo.com/book/100193

تو هم بخوانکتاب
ادبیات داستانی خوندم و با عشق تولید محوا میکنم.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید