نقاشی قرمز و آبی رویال (Royal Red and Blue)، توسط مارک رتکو Mark Rothko، در سال 1954 در ابعاد 171.5cm× 288.9 cm با تکنیک رنگ روغن رو بوم خلق‌شده‌است. این نقاشی، یكی از دستاوردها مهم نقاشی انتزاعی مارک رتکو، و همچنین، بلوغ هنری وی شناخته می‌شود. قرمز و آبی رویال، سبک مشخص روتکو را، در اوج خود نشان می‌دهد؛ یک ظاهر به ظاهر ساده، اما با درخشش بلوک‌ها رنگی. این اثر در سال 2012 در حراج سوتبی Sotheby's، به قیمت 75.1 میلیون دلار فروخته‌شد.
ما به این نقاشی نگاه نمی کنیم؛ ما به درون آن جذب می شویم.
نقاشی از سه ناحیه اصلی با خطوط افقی و عمودی و رنگ میانی که که اجزا را بهم مرتبط و متصل میکند؛ تشکیل‌شده‌است. رتکو از سه رنگ آبی درخشان، طیف خاصی از رنگ قرمز و نارنجی در درجه های متفاوت و متنوع در یک قاب، استفاده کرده‌است. فرم ها بزرگ تصویر، از بلوک‌های، درخشان و رنگی تشکیل شده اند. استفاده از رنگ های گرم در بالا تصویر و آبی در قسمت پایینی، نمایی از افق نزدیک، ولی دور از دسترس را نشان می‌دهد ؛ و همچنین، خطوط استوار عمودی و افقی به تداوم طلوع و غروب افق را، اشاره میکند. استفاده از مستطیل های درخشان طلایی که شاید در عکس به وضوح دیده نشود، حس گرمای سرد خورشید را، در طلوع و غروب منتقل میکند. مجموعه این خطوط و فرم ها یک نقاشی جذاب را ایجاد کرده؛ و اثر را متمایز و غیر قابل کپی برداری کرده است. رتکو در توضیح نقاشی‌هایش، به مخاطبان گفته:
هوای رمز آلود، حس طوفان در شب، تهدید و سر خوردگی، دور از دسترسی... من دوست دارم نقاشی من، کیفیت چنین لحظاتی را داشته باشد.
هاله خیره کننده سطح قرمز و نارنجی درخشان و ترکیب فوق العاده با آبی روشن به بیننده این حس را می دهد که، بوم از درون روشن می شود.رتکو توانسته در این اثر، مهارت و تجربه خود را ،در ایجاد فرم بافت و رنگ به وضوح نشان دهد؛ که همین امر باعث شده، بیننده چشم از اثر برندارد و نگاه دائمی در آن داشته باشد. افق نزدیک و دور از دسترس، و چرخه ای ناگسستنی این اثر؛ چیزی را به خود اختصاص داده است که غیرقابل توصیف است.
روتکو در سال ۱۹۰۳ در خانواده یهودی در روسیه متولد شد. در سال ۱۹۱۰ با خانواده‌اش، به آمریکا مهاجرت کرد. هفت ماه بعد از رسیدن آن‌ها پدرش ناگهانی درگذشت. مارکوس برای کمک به پرداخت هزینه‌های تحصیلی‌اش مجبور شد در نوجوانی کار کند؛ او بعدها گفت، به یاد می‌آورد که در سراسر دوران نوجوانی‌اش؛ همیشه گرسنه بوده‌است. با وجود این مشکلات، او در مدرسه شاگرد خوبی بوده و در زمانی که هفده سال داشت فارغ‌التحصیل شد. روتکو، تحصیلات تکمیلی‌اش را، در دانشگاه ییل و اتحادیه هنر جویان نیویورک کامل کرد. مدتی بعد در دانشگاه کالیفرنیا به تدریس هنر مشغول شد.
رتکو برای یک رستوران اشرافی یک پیشنهاد ۳۵۰۰۰ دلاری دریافت کرد؛ که نتیجه کار بوم‌هایی بود بسیار بزرگ، تا حد پنج متر، با رنگ‌های قرمز تیره و سیاه، و چنان دلگیرکننده و ملالت‌بار که انگار به قصد فروبردن مخاطب در اندوه و ماتم خلق شده بودند. روتکو با این آثار عامدانه قصد آزار روانی و تحقیر مشتریان ثروتمند رستوران را، داشت. در زمینه تمامی ۹ تابلوی این مجموعه، قرمز گرم که تحریک‌کننده اشتها است، به کار رفته . بنابراین مناسب مکانی چون رستوران تلقی می‌شود. اما غلظت قرمز و ترکیب آن با سیاه تأثیری معکوس را، القا می‌کرد. روتکو به صراحت اعتراف میکند که قصدش از نمایش این آثار آزار دادن طبقه سرمایه‌داران و کور کردن اشتهایشان بوده‌است. شاید مستقیما به گرسنگی و فقر نقاش در دوران نوجوانی مربوط می‌شود
در ۲۵ فوریه ۱۹۷۰ دستیار روتکو، او را در آشپزخانه‌اش دید که غرق در خون جلوی سینک ظرفشویی مرده‌است؛ در حالی که یک تیغ ریش‌تراش کنارش بود. این دقیقاً همان روزی بود که قرار بود مجموعه سیگرم در گالری تیت لندن به نمایش گذاشته شود.
