به نظرم اگر یه لطفی کنن رسم الخط! رو به یه چیز ساده تغییر بدن، زندگی عمیقاً زیباتر میشه:) یعالمه نمره بیست تو دفتر املای بچه‌های ابتدایی اضافه میشه.
فقط یه سریا که کمین می‌کنن غلط املایی رو بگن یکی از بزرگ‌ترین جذابیت‌های زندگیشونو از دست میدن:) به علاوه‌ی این‌که صفحه کلید من زودتر خراب میشه. چون حجم کار "س" و "ص" و "ث" میفته رو دوش یه دکمه.
نصف عمرم رو داشتم فرق گزار و گذار می‌خوندم. خداوکیلی کجای این دنیا اون دنیامون قراره تاثیر داشته باشه:/؟ ضزذظ؟ غق؟ حه؟ صسث؟ همزه و الف که بماند...
داستان اون‌جایی جالب‌تر میشه که کتاب ادبیات فارسی دبیرستان هم نمی‌دونه چی درسته و تو هر صفحه یه مدل می‌نویسه. :)
اینگلیسی هم که بدتر از فارسی! یه ساعت باید فکر کنی:
ea یا ee یا ou یا uo???? یا auo? یا auodio? یا pause? fiuruos? cureuos? siriuos?
اعتراض فوق، در مورد زبان چینی! آلمانی! و سایر سخت‌های دنیا هم صدق می‌کند.
تنبل‌ها و شاخ‌های مجازی، توجه فرمایید این ساده‌سازی! بدین معنا نیست که شما می‌توانید به جای آره بنویسید آرع!!! یا به جای عزیزم از عضیزم یا به جای لفظ آقا! از عاقا! یا آغا استفاده کنید. یا هر حرکت ضایع دیگر.
از نظر "اخلاقی" این‌که غلط املایی کسی را در فرق سرش بکوبیم، زشت است!
از نظر "خیلی اخلاقی"! این‌که در پاسخ با زور و بدبختی کلمه‌ی غلط را در بی ربط‌ترین جمله‌ی ممکن جای بدهیم که بفهمد هم، زشت است.
از نظر "خیلی مسئولیت‌پذیر در قبال زبان فارسی" می‌توانیم یواشکی به فرد بگوییم! آن هم در صورتی که فرد خاطی! با ما خودمانی باشد!
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هکسره، املا، فارسی را پاس بداریم، عربی را فارسی جمع نبنیدم و بالعکس؛ مهم هستند... ولی لطفا به دستور زبان فارسی هم ایمان بیاورید. تا کجا شیوه بلاغی؟
ای کسانی که سیسِ فینگلیش دارید، حداقل با قوانین رسم الخط اینگلیسی بنویسید.
پذیرای تمام کامنت‌های مخالف هستم! فقط یک دقیقه قبلش به این فکر کنید که قلباً نمی‌خواید همه چی آسون‌تر بشه؟
