یادته بچه که بودیم چقدر پشه بیشتر بود؟
وقتی میرفتیم پیک‌نیک زنبورها و مگس‌ها بیچاره مون میکردن؟
یادته یه مسافرت که میخواستیم بریم کل شیشه ماشین پر میشد از جسد حشرات له شده؟
حالا دیگه هیچ کدوم از این اتفاقها به شدت قبل نمی افته.
درسته؟
واقعیت اینه که داده های علمی نشون میده حشرات که یکی از موفقترین گونه های جانوری نجات یافته در طی چهار و نیم میلیون سال گذشته هستند دارن با سرعت سرسام آوری رو به انقراض میرن.
عجیبه که یک پدیده علمی اینقدر ملموس شده که همه مون داریم تو زندگی روزمه می‌بینیمش.
زمین تا امروز، پنج دوره انقراض بزرگ رو پشت سر گذاشته. آخرین انقراض، همونیه که شهاب سنگ به زمین برخورد میکنه و هفتاد و پنج درصد از کل موجودات زنده رو نابود میکنه که معروفترینش همون دایناسورهان.
حشرات حتی از این انقراض سخت هم نجات پیدا کردن اما از انقراض ششم؟ نمیدونیم!
انقراض در دوره های مختلف طبیعی اتفاق می افته. گونه‌های قدیمی و ضعیفتر از بین میرن و گونه‌های مقاوم‌تر، جهش یافته و سازگارتر جاشون رو میگیرن یعنی _هرچند میدونم تصورش برای ما خیلی دور از ذهن به نظر میرسه اما_ بالاخره یه روزی هم انسان کلا منقرض میشه. اما ما با دستکاری هایی که در طبیعت انجام دادیم، سرعت انقراض گونه ها رو تا 150 برابر سرعت طبیعی داریم منقرض میکنیم.
زیست شناس ها معتقدن ما یک انقراض بزرگ دیگه رو هم تجربه میکنیم و اون انقراض ششمه.
جالب اینجاست که ما درست در وسط این انقراض قرار داریم و معلوم نیست گونه انسان بتونه از این انقراض جون سالم بدر ببره یا خودش هم توی این موج منقرض میشه؟
ممکنه فکر کنیم خب منقرض شدن یوز ایرانی، حشرات، پاندا، خرس قطبی و بقیه گونه های جانوری به ما چه؟ ماکه هنوز هم جمعیتمون رو به افزایشه. ولی حقیقت اینه که انسان تا حالا نتونسته یک اکوسیستم پایدار بسته تولید کنه. مجموعه زمینی که داریم، با همه بارش‌ها و تابشها و تبخیرهاش، یک اکوسیستم پیچیده طبیعیه که توی این حالت و با وجود تموم اجزاش به پایداری رسیده و حیات موجودات زنجیره ای و دومینو وار به هم وصله. اگر حشرات از بین برن، به احتمال زیاد گرده افشانی با مشکل جدی روبرو میشه و تامین غذایی جهان به بحران میخوره. اگر غذا نباشه احتمال وقوع قحطی و جنگ و شکار بی‌رویه حیوانات بالا میره. خلاصه که اوضاع در حدی قاراشمیش میشه که نمیشه به این سادگی‌ها متوقفش کرد. پس امیدوارم تا قبل از اینکه بیشتر از این دیر بشه فکری بحال خودمون و بقیه ساکنین زمین بکنیم.
ممکنه فکر کنیم خب منقرض شدن یوز ایرانی، حشرات، پاندا، خرس قطبی و بقیه گونه های جانوری به ما چه؟ ماکه هنوز هم جمعیتمون رو به افزایشه. ولی حقیقت اینه که انسان تا حالا نتونسته یک اکوسیستم پایدار بسته تولید کنه. مجموعه زمینی که داریم، با همه بارش‌ها و تابشها و تبخیرهاش، یک اکوسیستم پیچیده طبیعیه که توی این حالت و با وجود تموم اجزاش به پایداری رسیده و حیات موجودات زنجیره ای و دومینو وار به هم وصله. اگر حشرات از بین برن، به احتمال زیاد گرده افشانی با مشکل جدی روبرو میشه و تامین غذایی جهان به بحران میخوره. اگر غذا نباشه احتمال وقوع قحطی و جنگ و شکار بی‌رویه حیوانات بالا میره. خلاصه که اوضاع در حدی قاراشمیش میشه که نمیشه به این سادگی‌ها متوقفش کرد. پس امیدوارم تا قبل از اینکه بیشتر از این دیر بشه فکری بحال خودمون و بقیه ساکنین زمین بکنیم
