من هیچوقت انقدر به تو نزدیک نبودم که بتونم دستاتو بگیرم یا صورتتو ببوسم یا موهاتو نوازش کنم
ولی جزء به جزء تو رو حفظم... از شکل ناخنا و حالت انگشتای کشیدت وقتی روی ساز میرقصن تا فرم بینی، پیشونی بلند و موهای فرت زیر بارون، برق نگاهت و ترکیب قشنگ چشم و ابروت و حتی اون لپایی که الان کمتر گل میندازن و زیر ته ریشت جا خوش کردن.
من خیلی وقته که تو خیالم دارم باهات زندگی میکنم.
?✏اولین یادداشت من در ویرگول
