اینروزها، آدمها خیلی درگیر عناوین شغلی هستند، میخواهند به زور ثابت کنند، دارای فلان #عنوان_شغلی هستند. جالب اینکه، بدون زحمت و اینکه کاری برایش انجام دهند، برچسبش رو به خود می زنند. عنوان شغلی برچسبی است که شرکتی که کار میکنید به شما می دهد، در حالی که موقعیت شغلی #مسئولیت های شما رو تعریف می کنه.
وقتی موقعیت های شغلی خودتون رو در #رزومه یا سوشیال مدیا می نویسید، مهم هستش که وظیفه روزانه خودتون هم بنویسید. این هم دید بهتری نسبت به کسی میدید که میخواد با شما کار کنه، هم تکلیفتون با خودتون روشنه.
خوب بریم سراغ تجربه :
عنوان شغلی رو فرموش کن!
روی کاری که باید انجام بدی، #تمرکز کن.
انجام دادن یا همون عمل کردن تو رو به جاهای خیلی بالاتری میرسونه، حتی جالب تر.
اگر یک اسم یا عنوان اشتباهی برای خواسته ات، انتخاب کنی
در مسیر اشتباه هم، گیر میفتی.
وقتی میگی من خلاقم، داری آدم ها رو به دو دسته تبدیل میکنی #خلاق و غیر خلاق.
یادت میره، #خلاقیت یک ابزاره، اما هرگز هدف نیست.
اگر تنها، آرزوتون این باشه که خلاق باشید، دارید برای خودتون سیگنال میفرستید که من آدم خلاقی هستم و هی ادای آدمهای خلاق رو در میارید.
لباسشون رو می پوشید یا عینکشون رو میزنید، با فیلترهای اینستگرام از خودتون پرتره های زیبا می سازید، با مک پرو تایپ میکنید...
در واقع شما #اسیر_ذهن خودتون در چارچوب یک قاب به نام مدیا شدید.
عناوین شغلی می تونن شما رو نابود کنند، اگر جدی شون بگیری،
احساس نیاز می کنید، جوری رفتار می کنید که با عنوان شغلیتون جور در بیاد.
اگر منتظر هستید، کسی به شما یک عنوان شغلی بدهد، بدون اینکه برایش کاری انجام داده باشید، شما هرگز آن کار را انجام نخواهید داد.
قبل از اینکه اثر هنری تولید نکنی، #هنرمند خطاب نمیشی ...
اگر هم به همچین عنوانی رسیدید، بدونید که به زودی دچار وسوسه میشید و ...
خواهش میکنم، انجام دادنش رو متوقف نکنید، چون مرگ خودتون رو در اون عنوانی که به دست اوردید رو #امضا میکنید.
و در آخر باید بگم، عنوان شغلی ها از آنِ شما نیستند، آدم ها در نهایت با دیدن طرز تفکر، شخصیت و کار شما، به شما یک عنوان را میدهند.
پس خواهشا بگذارید، دیگران نگرانش باشند...
#تجربه_یک_دیزاینر
#فاطمه_علیخواه
