سلام.
نمی دونم واستون تا حالا پیش اومده یا نه که ندونید بخندید یا گریه کنید، خوشحال باشید یا ناراحت.
حدود سه هفته است که اتفاقی واسم افتاده و تقریبا نود درصد فکر و ذهن و قلبم رو درگیر خودش کرده.
هم خیلی غیرمنتظره بود و هم اونقدر خاص که نمی دونستم و نمی دونم چقدر باید خوشحال و چقدر باید ناراحت باشم.
هم خیلی خدا رو شکر کردم بابتش و هم در تحیر هستم که چه باید کرد!
تا حالا که با سه چهار نفر از مشاورین و اساتید هم صحبت کردم، به نتیجه درستی نرسیدم. فقط خداست که باید این گره رو با مصلحت و فضل خودش باز کنه به خوبی و خوشی.
با اینکه این اتفاق برای هرکسی می افتاد، به شدت ممکن بود دست به کار غیرعاقلانه و غیرانسانی بزنه ولی الحمدلله دلم از تصمیم اولیه ای که گرفته در این مورد، آرومه و می دونم که خدا راضیه از تصمیمم.
گرچه اینکه با این تصمیم چه تبعاتی پیش روم خواهد بود، هنوز نمی تونم تصور درستی ازش داشته باشم ولی توکل بر خدا کردم و به رضای خودش رضایت دادم. شیطان هم می خواد ترس از آینده رو به دل بندازه که خب فعلا خداروشکر ناموفق بوده و ان شاءالله ناکام می مونه.
این روزا خودمو با کلاس ها و ذکر و توسل مشغول کردم و باید صبر کنم تا ببینم چی پیش میاد و خدا چه آزمایش و ابتلایی برام داره که این ماجرا به وجود اومده.
أغثنا یا غیاث المستغیثین.
گاهی وقتا یه تصمیم درست ولی سخت می تونه ایمان آدم رو خوب محک بزنه. شاید این اتفاق هم محکی برای ادعاهای ماست!
امیدوارم از این آزمایش بزرگ سربلند بیرون بیام.
شما هم برام دعا کنید؛ چه الان چه وقتی دلتون شکسته و اشک دارید.
أمن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء.
