سلام.
حقیقتش اون اوایل که شروع کردم به نوشتن در ویرگول، هیچ وقت فکرشو نمی کردم که یکی از متن هام جزو منتخب های ویرگول در صفحه اول نشون داده بشه.
برای من خیلی عجیب بود چون تازه کار بودم و ششمین متنم بود. ازونجایی که به کامل گرایی مبتلا هستم، خودم خیلی از نوشته هام احساس رضایت نمی کنم معمولا. یعنی انگار حرف هایی بدیهی هست که همه می دونن دیگه. منطقی بخوام فکر کنم می فهمم که من خیلی چیزها می دونم که ممکنه بقیه اونطور ندونن یا مطالعه در اون زمینه نداشته باشن، ولی در عمل باز این احساس میاد جلو که همه می دونن، اینو واسه چی می خوای بنویسی!
هم اون موقع و هم الان هرچی می گردم بفهمم چطوری و بر اساس چه معیارهایی این انتخاب ها صورت می گیره، پیداش نکردم. براساس سئو هست یا براساس انتخاب مدیران ویرگول یا تعداد پسند یا تعداد نظرات یا چیزای دیگه؟!
گاهی وقتا هم از بس بعضی مطالب توی بخش منتخب ویرگول نشون داده می شه، احساس بدی پیدا می کنم. می گم جا برای جوون ترا هم باز کنید خب (منظورم نوشته های جدید دیگه است). یه هفته، دو هفته یه متن اونجا بالا بمونه خوبه؛ ولی نه اینکه خیلی وقت فقط همون چندتا دور بزنن اون بالا. سرمون گیج رفت! :)
اعتراف می کنم واقعا هم اغلب مطالب خوب و پروپیمون انتخاب شدن برای این قسمت.
من که هنوز هم نمی دونم چی شد که متنم انتخاب شد. :))
البته خداییش عنوان جذابی براش گذاشتم: 12 کتابی که یه نویسنده قبل از مرگ باید بخونه. تا همین حالا 2741 بار خونده شده با نسبت مطالعه 81 درصد. بدک نیست.
برای نویسندگان تازه کاری مثل من که جویای نظرات دیگران هستیم تا تشویق بشیم، خیلی هم عالیه.
لطفا اگه شما می دونید این انتخاب ها چطوریه و چه معیارهایی داره، به من هم بگید روشن شم. بلکه متنی نوشتم که ویرگول رو بترکونه توی گوگل. :))
ممنون که خوندین.
