?سه‌شنبه‌ها با موری از آن دسته کتاب‌هایی است که وقتی آن را خواندم دلم خواست، به دیگران هم معرفی‌اش کنم.
?سه‌شنبه‌ها با موری نوشتۀ نویسندۀ آمریکایی، میچ آلبوم است که در سال ۱۹۹۷ منتشر شد و یکی از کتاب‌های پرفروش بوده‌است. داستان کتاب، واقعی است و دربارۀ ارتباط موری شوارتز، استاد جامعه‌شناسی با شاگردش میچ آلبوم است.
?دکتر برنی سیگل دربارۀ آن می‌گوید: «این کتاب گنجینه‌ای توصیف‌ناشدنی است. درک فناپذیری، آموزگاری بزرگ و منبعی برای روشنگری است. داشتن مرشدی که این تجربه را با ما درمیان بگذارد، دست‌مایه فراست است.»
هارولد کوشنر: «برگ‌برگ این کتاب کوچک، اما زیبا و اعجاب‌برانگیز، از گرمای عشقی بی‌پیرایه می‌درخشد.»
?خلاصۀ داستان
استاد پیر، موری به بیماری «ای - ال - اس» مبتلا می‌شود. یک بیماری وحشتناک که امیدی به درمان آن نیست. موری وقتی می‌فهمد که زمان زیادی از عمرش نمانده است، سؤالی به ذهنش خطور می‌کند: «کدام را انتخاب کنم: محو و نابودشدن را یا بهره‌برداری حداکثر از روزهای باقی‌ماندۀ عمر را؟» و موری دومی را انتخاب می‌کند. ادامۀ داستان بحث‌هایی است که او در چهارده سه‌شنبه با شاگرد قدیمی‌اش میچ دارد. مباحثی که دربارۀ دنیا، تأسف برای خود، مرگ، خانواده، احساسات، پول، عشق، ازدواج، فرهنگ، بخشودن و یک روز عالی است.
?تکه‌هایی از کتاب
?مهم‌ترین چیزها در زندگی این است که بدانی چگونه به دیگران عشق بورزی و چگونه مورد مهر و عشق آنها واقع شوی.
?گاه آنچه را می‌بینی باور نمی‌کنی. مجبوری آنچه را احساس می‌کنی، باور کنی و اگر قرار باشد کاری کنی که دیگران به تو اعتماد کنند، باید احساس کنی که تو هم می‌توانی به آنها اعتماد کنی، حتی وقتی در تاریکی هستی، حتی وقتی داری سکوت می‌کنی.
?می‌دانی میچ، حقیقت این است که اگر بیاموزی که چگونه بمیری، می‌آموزی که چگونه زندگی کنی.
?اگر پیرشدن تا این اندازه ارزشمند است، چرا مردم همیشه می‌گویند: «آه، اگر می‌توانستم روزی دوباره جوان شوم.» کسی را ندیدم که بگوید: «کاش شصت‌وپنج‌ساله بودم.» موری تبسمی کرد و گفت: «می‌دانی این نشان‌دهندۀ چیست؟ زندگی ناموفق. زندگی به‌دور از معنا. زیرا اگر به معنا برسی، دیگر دلت نمی‌خواهد که به عقب بازگردی. می‌خواهی به جلو بروی. می‌خواهی بیشتر ببینی، کارهای بیشتری بکنی. نمی‌توانی تا شصت‌وپنج سالگی صبر کنی.»
?اگر همیشه با پیرشدن نبرد کنی، ناخشنودی‌ات را جاودانه می‌کنی. زیرا پیرشدن اتفاقی است که به هرصورت می‌افتد.
پ.ن: اگر بدانیم که زندگی‌مان در این دنیا محدود است، که صددرصد محدود است، بهتر زندگی می‌کنیم و از وقت، این سرمایۀ گران‌بهایی که خداوند در اختیارمان قرار داده است، بهتر بهره می‌بریم.
