سلام به خانم یا آقایی که داری این پست رو میخونی
در حال حاضر حال من مصداق " حال من حال اسیریست که هنگام فرار یادش امد که کسی منتظرش نیست نرفت ..." می باشد
در این لحضات پس از اشک های فراوان با خودم گفتم شاید در این سایت که چند ماهی است که به ان پیوسته ام مردی یا زنی دلسوز مرا راهنمایی کند
اینجانب پس از اهمال کاری فراوان از تیر ماه 1403 تا دقیقا همین لحضه تنبلی کرده و برای کنکور نخواندم که البته کمبود یکسری امکانات و حرف های مقایسه ای مادرم (با دختر خاله ای که غرق در پول است )هم بی تاثیر نبوده
البته که بهانه فراوان است
و من قبول دارم که اشتباه کردم
حالا از شما عاقله مردان و زنان میخاهم در این فرصت کم یعنی تقریبا دو ماه تا کنکور اردیبهشت و 5 ماه تا کنکور تیر و همچنین امتحانات نهایی بنده را راهنمایی کنید که چه کنم و از این باتلاق نا امیدی بیرون بیایم
همیشه تمام رویایم برای خودم خوشبخت کردن مادرم و خواهری که حسرت های فراوان در دل نهفته اند بوده اما حالا که برای منی که ...
ایده های فراوان در سر دارم و جیب خالی تنها سکوی پرتاب دانشگاه و رشته خوب است
نمیدانم من به امید یک راهنمایی اینجا امده ام
لطفا بنده را از راهنمایی خود بی نصیب نکنید...
