در این دنیای دنگال، هرچه آرزوهای دورخیزمان بیشتر باشد، امیدهایمان زودتر میشکند، چراکه عمر کوتاهمان کفاف تمام رسیدنها را نمیدهد، پس به ناچار باید قامت آرزوهایمان را کوتاه تر کنیم. سخت تر آنکه ذهن کمالجوی انسان به راحتی این شکنجه را تاب نمیآورد و در نهایت کار خودش را میکند بیآنکه سرگذشت مردگان را سرلوحه خود قرار دهد.
