سلام، من فاطمه هستم فارغ‌التحصیل رشته مهندسی نرم افزار
عاشق سفر، ماجراجویی، نقاشی، آواز، هنرهای تجسمی، تئاتر، موسیقی، آشپزی حرفه‌ای، کارآفرینی و تحلیل بازار و فروش!
حالا اینکه چی شد که من با این روحیه وارد فضای آکادمیک اون هم تو حوزه‌ی مهندسی شدم الله اعلم
من هم تو دوران تحصیل مثل خیلی از بچه‌های مهندسی هرروز با خودم میگفتم نونت نبود آبت نبود چرا مهندسی آخه ؟
بگذارین برم سراغ اصل مطلب :
رشته نرم افزار و برنامه‌نویسی نیازمند دو تا ویژگی هست اول تلاش و دوم صبر
این برای من که روحیه هنری داشتم خیلی سخت بود و سال اول دانشگاه خیلی طول کشید تا خودم رو با شرایط وفق بدم
شما توی این رشته باید به معنای واقعی درس بخونید و براتون بهتره که از همون اول همه تمرین‌هایی که بهتون داده میشه رو حل کنید
علاوه بر درس و دانشگاه بهتره که از همون روزهای اول برنامه نویسی رو شروع کنید و یه زبان رو یاد بگیرید
ممکنه بهتون فشار بیاد ولی بعد دانشگاه شاید دیگه خیلی فرصت برای یادگیری نداشته باشید و سرتون به اندازه کافی شلوغ شده باشه
درس هایی مثل : (مبانی کامپیوتر،برنامه نویسی پیشرفته،ساختمان داده،طراحی الگوریتم،شبکه،شی گرایی،آزمون نرم‌افزار) رو خیلی خوب یاد بگیرید که موقع استخدام کلی به کارتون میاد
اینم بگم که ارور و باگ عضو جدانشدنی این رشته هستند و اگر به باگ خوردید ناامید نشید و با خودتون کلمه استمرار رو تکرار کنید و ادامه بدید
وقتی برنامه نویسی میکنید و به ارور برمیخورید اینو بدونید که معمولا یکی قبل شما باهاش برخورد کرده و برنامه نویس های دست‌و دل‌بازی هستند که روش حل مشکل رو نوشتن و با یه سرچ ساده میتونید بهشون دسترسی پیدا کنید (مثال : سایت stackoverflow)
و در آخر :از این به بعد قراره موضوعاتی رو که یاد میگیرم رو باهاتون به اشتراک بگذارم پس فالو یادتون نره ;)
