رقابت‌های بین‌المللی فراتر از یک مسابقه و رقابت است؛ به‌طوری‌که ما شاهد رویارویی فرهنگ‌ها و سنت‌های ملل مختلف هستیم.
سرود ملی مهم‌ترین نماد هر کشور است که قبل از شروع هر مسابقه توسط هر تیمی خوانده می‌شود. قهرمانی جدای از گرفتن مدال طلا برای هر کشور و هر ملتی غرورآفرین است؛ چرا که در برابر همه تیم‌ها و ورزشکاران و همچنین همه تماشاگران سرتاسر دنیا، سرود ملی کشورشان به صدا درمی‌آید و پرچم آن کشور بالاتر از هر پرچمی به اهتزاز درمی‌آید.
حوادث اخیری که در هفته پیش حاشیه‌ساز شد، مربوط به عدم همخوانی سرود ملی توسط اعضای تیم‌های ملی فوتبال ساحلی و واترپلو بود.
آیا این رفتار غیرورزشی همراهی با مردم است؟
در منشور فیفا قید شده و اصل بر این است که ورزش با سیاست ارتباط نداشته باشد. اما حذف تیم ملی روسیه از جام جهانی ۲۰۲۲ یا عدم اعطای روادید به تیم ملی بوکس ایران برای شرکت در مسابقات بین‌المللی و قص علی‌هذا حکایت از تناقض با این موضوع دارد.
پوشیدن لباس تیم ملی و شرکت در مسابقات بین‌المللی باید افتخار هر ورزشکاری باشد؛ نه اینکه صرفاً عامل مطرح‌شدن فرد شده و بعد علیه آن کشور اقدام کند.
مشکل کار کجاست که ما نمی‌توانیم این‌گونه مسائل را مدیریت کنیم؟
کاش فقط مشکلات به همین‌جا ختم می‌شد؛ دعوت از ورزشکارانی که تخلف اخلاقی داشتند جگرها را می‌سوزاند و آبی در آسیاب دشمن می‌ریزد.
مشکل اینجاست و باید از اساس حل شود.
دیدارهای تیم ملی ایران در جام جهانی، علی‌الخصوص دیدار با آمریکا و انگلیس، چشمان هواداران سرتاسر دنیا را به گیرنده‌هایشان خیره می‌کند و توجه رسانه‌ها و خبرگزاری‌های مختلف را به خود جلب می‌کند. اینجاست که اهمیت خواندن یا نخواندن سرود مقدس کشورمان مشخص می‌شود.
داستان سرود ادامه دارد هنوز ...
نفس‌های جام جهانی به شمارش افتاده! یک ملت نگران یک سرود هستند. یک تصمیم مهم و غافلگیر‌کننده در ثانیه‌های پایانی دلمان را قرص می‌کند. دیدار با رئیس‌جمهور و صحبت‌هایش و همچنین صحبت‌های مادر شهید، حکایت از تاریخ طول و دراز این سرزمین دارد. فقط جمله سر‌مربی تیم ملی به رئیس‌جمهور سوژه رسانه‌ها می‌شود. جمله این است ما تلاشمان را می‌کنیم نتیجه با خداست ...
و خوشا به غیرت بازیکنانی که با پرچم کشورمان وارد قطر شدند. نشان دادند آب‌وخاک این سرزمین پلهلوان‌ساز است. جدای از هر نتیجه‌ای که قرار است اتفاق بیفتد، این بازیکنان الان سفیران این سرزمین هستند و باید در میدان نبرد آبروداری کنند.
بازی با انگلیس اولین بازی ایران خواهد بود در این جام جهانی. پسران این سرزمین ترسی از دشمن ندارند، همان‌طور که فرزندان این خاک و بوم در دوران 8 سال دفاع مقدس قدرتشان را به همه دنیا نشان دادند، ان‌شاءالله در این بازی خواهیم دید که فرزندان ما چگونه دلاوری خواهند کرد.
هر چه بگوییم از دلاوری و غیرت این بازیکنان و مربیانمان کم گفتیم. چقدر زیبا بود صحنه‌ای را که تیم ملی ایران وارد قطر شد و در دست هرکدام از اعضای تیم یک پرچم خوش‌رنگ و نگار جمهوری اسلامی ایران بود. این پاسخ کوبنده‌ای بود به دنیای بین‌الملل و همچنین واکنش کی‌روش به خبرنگار انگلیس که در پاسخ به سؤال اینکه چرا سر‌مربی تیمی شده است که در آن سرزمین حقوق زنان پایمال می‌شود، گفت چقدر پول گرفتی این سؤال را بپرسی؟ این جواب کوبنده دلمان را خنک کرد.
داستان سرود هنوز تمام نشده است؛ اما فعلاً در این برهه حساس نمی‌خواهیم تمرکز تیم ملی را بهم بزنیم. اما این دلیل نمی‌شود تا کمیته انضباطی با کسانی که سعی در تفرقه انداختن در تیم ملی و بین آنها هستند، تعللی بکند! ان‌شاءالله منتظریم تا روز دوشنبه که هم‌زمان با تیم ملی‌مان، سرود ملی کشور عزیزمان را بخوانیم و بالاخره این پایانی باشد بر این داستان سرود.
علی اختیاری
