«این عنصر علمی کم‌نظیر، جان عزیز و گران‌بها را به‌خاطر تلاش‌های علمی بزرگ و ماندگار خود، در راه خدا مبذول داشت و مقام والای شهادت، پاداش الهی اوست» (برگرفته از پیام رهبر انقلاب در پی ترور دانشمند هسته‌ای شهید محسن فخری‌زاده 8/9/1399)
هفتم آذرماه، دومین سالگرد شهادت دانشمند هسته‌ای دکتر محسن فخری‌زاده توسط مزدوران رژیم صهیونیستی بود. او، عهد خود با پروردگار متعال را صادقانه به سرانجام رساند و پاداش مجاهدت پنجاه‌ساله را گرفت. شهید فخری‌زاده یکی از مهره‌های کلیدی و تأثیرگذار در زمینه تحقیق و توسعه دانش هسته‌ای کشورمان بود. آنها که دستور ترور محسن فخری‌زاده را به جوخه‌های ترور دادند، بی‌تردید در پستوهای خود در تل‌آویو و واشنگتن از او می‌ترسیدند؛ وگرنه سال‌ها به کمین نمی‌نشستند و بارها نقشه ترورش را به اجرا نمی‌گذاشتند. وی از جمله مجاهدان مخلص انقلاب بود که ترجیح داد تا گمنام بماند و به‌جای کسب شهرت و مقام متعهدانه در راه پیشرفت علمی ایران اسلامی به‌ویژه در عرصه‌های دفاعی گام بردارد. اما در اهمیت و بزرگی و تأثیرگذاری این مرد بزرگ همین بس که برای مهار اندیشه‌اش، یکی از پیچیده‌ترین ترور قرن طراحی و اجرا شد. طراحان ترور باید بدانند که خون مجاهدان اسلام بر سلاح‌‌های مخوف آنها پیروز است و جوانان برومند ایران، راه شهدای هسته‌ای را ادامه خواهند و این راه بی رهرو نخواهد ماند.
دو سال ازدست‌دادن شهید محسن فخری‌زاده، دانشمند هسته‌ای کشورمان، می‌گذرد. جایگاه مهم ایشان در پیشبرد پروژه‌های امنیتی و دفاعی که اجازه نمی‌داد اطلاعات و حتی تصاویری از ایشان در رسانه‌ها منتشر شود و شخصیت علمی و انسانی ایشان که کمتر موردبحث و گفتگو قرار گرفته است، باعث شد این چهره و شخصیت بزرگ نزد عموم ناآشنا باشد. این یادداشت قصد دارد از زبان برخی از بستگان، همکاران و دوستان شهید فخری‌زاده، گوشه‌هایی از زوایای پنهان و ناآشنای شخصیتی و تلاش‌های علمی ایشان برای عموم نمایان گرداند.
خود را پرورش‌یافته مکتب امام (ره) می‌دانست
«همیشه خودش را پرورش‌یافته مکتب حضرت امام (ره) می‌دانست و می‌گفت من کتاب‌های امام (ره) را از قبل از انقلاب به دست گرفتم و هنوز که هنوز است زمین نگذاشتم و آشنایی با امام و کتب امام (ره)، نقش بسیار مهم و مؤثری داشت تا به مسیر معرفت و به این مقام برسم.» (حامد فخری زاد؛ فرزند شهید)
متفکرانه فیزیک هسته‌ای را می‌دانست
«ایشان باتوجه‌به شناخت و نظراتی که در فلسفه‌ی علم داشت و نسبتی که بین فیزیک کوانتوم مکانیک با فلسفه‌ی اسلامی؛ یعنی حکمت متعالیه برقرار می‌کرد و علاقه‌ی خاصی که به حکمت متعالیه داشت، فیزیک هسته‌ای را متفکرانه می‌دانست.» (حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه؛ استاد حوزه و دانشگاه و رئیس مؤسسه‌ی پژوهشی حکمت و فلسفه‌ی ایران)
نیازهای زمان خودش را می‌شناخت
«در کنار این علم دارای خصوصیات جامع، اهل ادب، فلسفه و شعر بود. در‌عین‌حال نیازهای زمان خودش را می‌شناخت و می‌دانست در این زمان برای کارکردن باید خون داد، آبرو داد، زندگی داد و به عبارتی، زندگی خود را ویران کرد تا کشور خودش را آباد کند. مهربان و دلسوز بود. شنونده خوبی بود. می‌شنید و فکر می‌کرد و تصمیم می‌گرفت. به‌خاطر همین همه کسانی که با دکتر فخری‌زاده آشنایی دارند می‌دانند که با او راحت می‌توانستند حرف بزنند، چون حرف‌هایشان را کامل گوش می‌کرد و بعد اظهارنظر می‌کرد». (دکتر سید محمودرضا آقامیری، از دوستان شهید)
از همه تعلقات غیر خدایی، جدا شده بود
«ایشان به نقطه‌ای رسیده بود که از همه تعلقات غیر خدایی، جدا شده بود. رازونیاز شبانه و برپایی نماز شب از جمله ویژگی‌های وی بود، شهید فخری‌زاده تلاوت قرآن را تنها به‌منظور گرفتن پاداش انجام نمی‌داد؛ بلکه بهره‌ها و نکته‌های علمی از قرآن به دست می‌آورد» (حجت‌الاسلام سید ضیاءالدین آقاجان پور؛ رئیس سازمان عقیدتی سیاسی وزارت دفاع)
یادش گرامی و راه نورانی‌اش، پررهرو باد
رستم ضیایی
