همه چیز از یک بخشنامه آغاز شد. بخشنامه ساده‌ای که معاون سیاسی وزیر کشور به‌عنوان مجری انتخابات در راستای برگزاری هرچه سالم‌تر انتخابات دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی به استانداران، فرمانداران و رؤسای ستادهای انتخاباتی سراسر کشور اعلام کرد برای جلوگیری از سوءاستفاده تبلیغاتی، همراهی با نمایندگان در جلسات و برنامه‌های با اهداف خاص و هماهنگ نشده اجتناب کنند.
در بخشی از این بخشنامه آمده است: «فرمانداران، بخشداران و معاونین فرماندار ضمن تداوم پیشبرد امور شهرستان‌ها در حوزه‌های مختلف عمرانی، اقتصادی، توسعه‌ای و… در روابط با نمایندگان محترم مجلس در مدت باقی‌مانده تا انتخابات برای پیشگیری از هر گونه سوءبرداشت، نسبت به عدم همراهی و معیت نماینده محترم در حوزه انتخابیه در موضوعات و جلسات شائبه دار، حساسیت و دقت لازم را داشته باشند.»
این بند بخشنامه اما خون مجلسیان را به جوش آورده است. شاید مضحک به نظر برسد؛ اما نمایندگان مجلس، اصل بدیهی استقلال وزارت کشور را فراموش کرده‌اند و با فشار خود درصدد تبدیل ستاد انتخابات به ستاد شخصی خود هستند. فشاری که با چماق استیضاح همراه شده است و گویا قرار نیست به این راحتی از آن دست بردارند.
دو ماه پس از دیدار سالیانه نمایندگان مجلس با رهبر معظم انقلاب، وکلای ملت، ضد راهبردهای ولایت‌فقیه عمل می‌کنند. رهبر انقلاب در دیدار سوم خردادماه امسال با نمایندگان فرمودند: «از جمله گرفتاری‌های کشور، سال آخر مجالس است؛ چون نمایندگان در شرف انتخابات و نگاه‌های مردم قرار می‌گیرند، اما شما سعی کنید بدون توجه به انتخاب‌شدن یا نشدن در انتخابات اسفند امسال، کار کنید؛ چرا که آنچه می‌ماند فقط کار برای رضایت پروردگار است.»
یک ماه التهاب در فضای سیاسی کشور و ازبین‌بردن آرامش روانی جامعه تنها برای یک‌بند از بخشنامه‌ای که وزیر کشور در همان روز نخست آن را ملغی کرد نه‌تنها رضایت پروردگار را ندارد؛ بلکه به‌خاطر عمل‌نکردن به سخنان امام جامعه، خشم خداوند را نیز در پی دارد.
این البته تنها مخالفت نمایندگان مجلس با سخنان رهبری نیست. عید فطر امسال رهبر انقلاب با دعوت‌کردن قوای سه‌گانه به همراهی و همدلی فرمودند: «یک راهبرد مهمّ دیگر، تمرکز بر حلّ مسائل و سرگرم‌نشدن و مشغول نشدن به حواشی است. حواشی ایجاد می‌شود؛ همیشه هم دشمن نیست که حاشیه ایجاد می‌کند؛ گاهی از روی غفلت و با عوامل گوناگون و انگیزه‌های گوناگون، یک حواشی‌ای در اطراف یک کاری، یک حرکتی، یک شخصی، یک مدیری ایجاد می‌شود؛ سرگرم این حواشی نباید شد. نه مردم به این حواشی اهمّیّت بدهند، نه مسئولان خودشان را مشغول کنند؛ [همه] متمرکز بشوند روی مسائل اساسی کشور»
حالا اما هیچ نشانی از عمل به سخنان رهبری دیده نمی‌شود. مجلس شورای اسلامی یک ماه است تمام تمرکز خود و وزارت کشور را سر مسئله‌ای قرار داده است که دردی از جامعه دوا نکرده و تنها شهوت قدرت نمایندگان را ارضا می‌کند.
حالا ساکنان خیابان بهارستان در آزمون سختی قرار دارند. مجلسی که هر ساله توسط رهبر معظم انقلاب به‌عنوان «مجلس انقلابی» توصیف شده است امروز باید تصمیم بگیرد که همچنان منافع کشور را در تصمیماتش اولویت می‌داند، یا در بازی کودکانه قدرت‌طلبی غرق می‌شود و به‌خاطر چند مشت رأی حرام، تمام اعتبارش را به حراج می‌گذارد.
