بسم الله الرحمن الرحیم
《قُل اِنَّما اَعِظُکم بِواحده اَن تَقومو لِلّه مَثنی و فُرادی...》
بگو شما را تنها به یک چیز اندرز می دهم و آن اینکه دونفر دونفر و یا یک نفر یک نفر برای خدای قیام کنید
اولین پست خود را با آیه و موضوعی که این چند روز به آن بسیار فکر میکردم شروع کردم.
آیه تشکیلاتی ذکر شده دونکته بسیار مهم را بازگو میکند: قیام برای خدا و به صورت گروهی
و این همان هدف تشکیلات است،بُعد عملی این آیه در تشکیلات صورت گرفته و قابل مشاهده است؛کار ها را برای خدا و به صورت جمعی و با همکاری بایکدیگر انجام میدهیم ، جمعی بودن و تشکیلاتی کار کردن ما از این منظر که خداوند در این آیه ارجحیت انجام کار جمعی بر کار فردی را با آوردن "مثنی " مقدم بر "فردی" و همچنین با وعده خدا که اگر کار را بصورت تشکیلاتی انجام دهید نیروی شما را ۱۰۰ برابر میکنم،کاملا قابل درک خواهد بود.
تشکیلات جمعی همراه هم هدف با توست که حضور این افراد به صورت خالصانه در کنار خودت را احساس خواهی کرد.تشکیلات یک واژه نیست،تشکیلات یک سبک زندگیست. یک کارخانه انسان سازیست و حتی یک آیینه است که با دیدن خود در آن تمام توانایی ها و قدرت خود را در کنار ضعف و کاستی خود مشاهده میکنی و با آن جمع همراه خود به تقویت توانایی ها و جبران کاستی ها میپردازی تا با تکامل خود به تکامل گروه وتشکل و در سطح بزرگتر آن یعنی جامعه کمک باشی.
تشکیلات همه آن جایی است که در آن دغدغه مند میشوی و در آن بُعد های مختلف شخصیت خود را میشناسی و با همراه شدن با آن موج،به اوج درک و معنا خواهی رسید.
جوان دغدغه مندی که دانشجوست،با حضور در تشکیلات و فعالیت در آن ؛ کانون و محور تغییر جامعه و کمک برای رسیدن به اهداف انقلاب میشود.
جایی که عمیقا تشکیلات را درک میکنی،جهاد اکبر است.جهاد اکبر یک ظرف نامحدود است از تجربه و زندگی،جهاد اکبر یعنی دانشجوهایی همسن و سال خودت حتی با وجود نداشتن شناخت فردی از تو و اخلاقیات خاص تو ،در بهترین حالت اردویی ۶۰۰ نفره را زیر سایه امام رضا(علیه السلام) برگزار میکند.
جهاد اکبر حال و هوایی است همیشه همراه تو و هرشخص به میزان تشنگی اش خود را سیراب میکند.
اردوی تشکیلاتی جهاد اکبر همان نقطه عطف مشترک بین بچه های اتحادیه است که ضریب رشد انسان را به ۱۰ برابر رشد قبلی خواهد رساند...
جهاد اکبر یک خانواده است که همه باهم برای آن کار کرده و به ترتیب و بعد از سالیان با بچه ها و نوه های اش راه ادامه پیدا خواهد کرد و همه اعضای این خانواده هرسال هفته ایی را پابوس امام غریب توس خواهد بود و زیر سایه ایشان ، از دریای تجربه خود راسیراب میکنند و سال بعد را به شرط توفیق تشنه تر از پیش میابد.و این مسیر رشد و تکامل فردی و جمعی است که آغاز آن با مشهد است و پایانی ندارد...
نوشتن از جهاد اکبر و ظرفیت و عمق آن کار من نیست.از جهاد اکبر برای من یادآور تمام دوستانی جدیدی ایست که باهم خندیدیم زندگی کردیم.یاد گرفتیم و رشد کردیم...جهاد اکبر یادآور یک خانواده بزرگ به وسعت ایران است.دوستانی هم فکر و هم هدف پراکنده ولی همدل در شهر های دور ونزدیک...
جهاد اکبر فراموش نشدنیست/
انشالله که باز هم باشیم و جهاد اکبری و توفیقی...
بگیریم دعوت نامه آن را زدست امام غریب القربا...
