فریاد می‌زنم؛ با من همراه می‌شوی؟

شاید یکی از کار‌های مهمی که باید انجام بدیم، شکستن تابو‌ها باشه.
تابو از گذشته، مثل طنابی دستو پای نسل‌های بعد رو می‌بنده و مانع پیشرفت.
شاید اگر هر کدوم از ما با فریاد زدن؛ تابو‌هارو بشکنیم نسل بعد رو از طناب تابو آزاد کنیم.
و شاید رسالت ما، فریاد زدن باشه؛ فریاد.
من فریاد می‌زنم؛ افسردگی.

این فریاد زدن به معنای کمک خواستن نیست، به معنای عادی‌انگاری این بیماریه.
افسردگی مثل همه بیماری‌های دیگه یک درده و نیاز داره به درمان؛ درد و درمان
تابو شکنی در این بیماری یعنی اگر در موم افسردگی گیر افتادی؛ از بیانش خجالت نکشی
یعنی توی تبلیغات مشاوره آنلاین، از پنهان بودن مراجعه به روانشناس و پنهان بودن افسردگی به عنوان مزیت، استفاده نشه.
یعنی اگر به خاطر این بیماری، خلقیاتت آشفته شده به خستگی و فشار کاری توجیهش نکنی برای فرار از گفتن کلمه افسردگی.
یعنی وقتی اسمی از افسردگی میاد، تصویر کلماتی مثل روانی، دیوانه، ضعیف و شکست‌خورده بر ذهن کسی نقش نبنده.
من به عنوان کسی که تشویق به تابو‌شکنی می‌کنم، باید اولین قدم رو بردارم.
من افسردگی دارم.




من دوست، همکار، همسایه،هم‌محلی، مشتری و فامیل شما هستم، و شاید شما این رو نمی‌دونستید.
افسردگی چهره نداره.
شاید من خوشحال و خوش‌خنده به نظر بیام و شاید تقارنی در ذهن به وجود بیاد از تصور ما از افسردگی و من.

بله، من فریاد می‌زنم که افسردگی چهره نداره و ممکنه در همین زمان که این مطلب رو می‌خونید، انسان کناریتون افسرده باشه؛ پس همین الان بهش نگاه کنید و بعد از چند لحظه مکث، با من همراه باشید.
این حس فاصله گرفتن از تصور ذهنی از افسردگی که الان برای شما اتفاق افتاده، غایت این نوشته هست.
احتمالا بعد از اینکه متوجه شدید فردی افسردگی داره، به دنبال چرایی این موضوع باشید.
اما چرا؟
تو زیبایی، تو شغل خودت رو داری، تو موفقی، تو دوست‌داشتنی هستی،تو.......
به این جملات، گویند آزار.
آزار زبانی در تلاش برای تسکین و اما نتیجه، مثل کوبیدن پتکی در سر.
عموما دلایل افسردگی از کمبود‌ها نیست، افسردگی مثالی از یک جهان بزرگه اما سیاه........
مثل همین دنیایی که همگی کنار‌هم زندگی می‌کنیم، اما خاکستری.
مثل همین جهان که آدم‌ها با هم متفاوتند و همچنین دلایل افسردگی.

آب دهانتون رو قورت بدید، برای ادامه درک.

افسردگی شاید طناب، شاید مار، شاید سگ؛ نه.
افسردگی یعنی مانعی نامرئی، مانع، ممانعت.............

شاید در توصیف افسردگی کتابی متولد بشه، و برای فرهنگ‌سازی در عادی‌انگاری این بیماری در جامعه، شاهنامه ای.

افسردگی چهره نداره، افسردگی به قشر خاصی متعلق نیست، افسردگی بیماریست، افسردگی علت مرگ میر بسیاری از انسان‌هاست.
افسردگی رو جدی بگیرید، افسردگی رو قضاوت نکنید.........

حس می‌کنم که این نوشته با غایت خودش رسید؛ تابو‌شکنی و فریاد که من افسرده‌ام.

بعد‌ها، بیشتر کنار‌هم افسردگی رو درک می‌کنیم.

اگر به این سفر با من علاقه‌مندید، اون رو به اشتراک بگذارید.

تا بعد......