من عاشق و پیرو دینی هستم که امام اول آن در دعای کمیل در اوج عشق بازی با خدای خود می گوید: فَهَبْنِي يَا إِلهِي وَسَيِّدِي وَمَوْلاَيَ وَرَبِّي، صَبَرْتُ عَلَىٰ عَذَابِكَ، فَكَيْفَ أَصْبِرُ عَلَىٰ فِرَاقِكَ ؛ یعنی خدای من اشتباهاتی که کردم را ببخش ، گیریم که بر عذابت صبر کردم ، چگونه دوری ات را تحمل کنم...
چند روزه توجهم عجیب به این فراز از دعای کمیل جلب شده و دارم کِیفشو میبرم...
هر توضیح اضافی هم از حلاوت این عبارت کم می کند:)
