گرانفروشی پدیده‌ی جدیدی نیست و به حتم که دیجی‌کالا اولین فروشگاهی نیست که مرتکبش شده است. اما در تاریخ این مملکت شاید که بدترینشان باشد. فروشگاهی که با وعده‌ی قیمت کمتر از بازار آغاز به کار کرد حال به جایی رسیده است که اگر همان جنسی که میخواهید از دیجی‌کالا سفارش دهید را در عوض از فروشگاه‌های واسطه‌ی آمازون سفارش دهید، شاید برایتان ارزانتر درآید و از آن مطمئن خواهید بود که کالای تقلبی دریافت نخواهید کرد.
تفاوت گناهکار و بی‌گناه در این است که فرد گناهکار مدام در حال بهانه تراشیدن و توجیه اعمالش است. دیجی‌کالا ثابت کرده است که مگر بهانه تراشیدن دفاع دیگری از خود ندارد. احتکار می‌کند و نامش را می‌گذارد انبار کردن، گران می‌فروشد و نامش را گرانی ارز می‌گذارد، کالای غیر اصل به دست مشتری می‌رساند و فروشنده اصلی را مقصر می‌کند، جنس خراب را پس نمی‌گیرد و ابراد آن را گردن خریدار می‌اندازد. چه توصیف دیگری نیاز است که ثابت شود این فروشگاه مگر دزدی کردن کاری بلد نیست؟. برای خیانت، بی‌مایگی، دزدی و کلاشی تعریف میخواهید؟ بگذارید همه‌شان را با شرح کار دیجی‌کالا توضیح دهم:
کالایی تقلبی، خراب، بی‌کیفیت و بی‌استفاده را در این فروشگاه می‌فروشند. مدتی می‌گذرد و متوجه آن می‌شوند که با وجود گران‌شدن کالای اصلی یا مشابه، خریدار همچنان ترجیه می‌دهد که از خرید اجناس تقلبی و ارزانتر اجتناب کند. اجناسی که خرید و وارداتش بسیار آسان‌تر است و فروشش کم‌دردسر تر. خودتان را جای دیجی‌کالا بگذارید، چه می‌کنید؟ توقفی بر فروش کالای غیر اصل می‌گذارید و تصمیم می‌گیرد که دیگر از جیب هموطنتان ندزدید؟ کار درستیت ولی دیجی‌کالا چنین نمی‌کند. مدیران این فروشگاه تشنه‌ی سود بیشتر اند و بر خلاف من و شما انگار که ترسی از دزدی ندارند. بلکه بجایش اجناس با کیفیت را ناموجود می‌کنند. یادمان نرود که قریب به دوسال این سایت بر تمام تلفن‌های همراه معتبر بازار بر چسب ناموجود را زده بود. خریداری که حال نیاز به کالایی خاص را دارد، در صورت ناموجود بودن جنس مورد نظرش به ناچار جنس مشابهی را خریداری می‌کند که کیفیتش درخور زباله‌دان هم نیست. اما این ابتدای کار است. پس از مدتی در نبود اجناس با کیفیت، دیجی‌کالا فرصت را بر آن می‌بیند که قیمت اجناس بی‌کیفیتش را چندین برابر بیشتر کند. چرا که مصرف کننده را ناچار به خرید این اقلام دیده است. حال خریدار متوجه آن است که باید دوباره به سراغ بازار برود و از شر دیجی‌کالا خلاص شود. اما به لحظه‌ای که قدم در فروشگاه‌های فیزیکی می‌گذارد و قیمت‌های نجومی را می‌بیند برایش سوال می‌شود در این میان چه شد که وی از آن غافل بود. چه شد که جنسی با ارز و دلار سی تا چهل هزارتومانی فروخته می‌شود. از هر بازاری‌ای که بپرسید بلافاصبه خواهید فهمید که فروشنده‌های بازار قیمت‌هایشان را با دیجی‌کالا هماهنگ می‌کنند. چرا که دیگر دوران گران فروشی بازار در برابر دیجی‌کالا گذشته است. حال دیگر دیجی‌کالا در دزدی روی دست بازار زده است. بیاید به این دزدبازار، دیجی‌کالا، برگردیم. اندکی که در این فروشگاه گشت و گذار کنید متوجه آن می‌شوید اقلام بی‌کیفیت بازگشته‌اند و اجناسی که تا به حال ناموجود بوده، دوباره موجود شده‌اند اما با تفاوتی. قیمتشان دیگر سر به فلک کشیده است. دیجی‌کالا باری دیگر توجیه می‌کند: بازار نابه‌سامان است و قیمت ارز مدام بالا می‌رود، پس گرانی اجتناب ناپذیر است. درست هم می‌گوید ولی تا چه اندازه؟. حال دیگر اجناس تقلبی هم‌قیمت کالای اصل شده اند، جنس بی‌کیفیت و درجه سوم چینی را به عنوان اصل به مشتری قالب می‌کنند و مشتری دیگر نمی‌تواند با ترفند تشخیص تفاوت قیمت متوجه آن شود که کالایی اصل یا تقلبیست. چرا که هر دو را به یک قیمت می‌فروشند.
پس تا اینجای ماجرا، جنس اصل را احتکار کرد، سپس جنس تقلبی و بی‌کیفیت را با قیمتی کمتر تحویل مشتری داد، قیمت اجناس بی‌کیفتش را به مرور و به اندازه اجناس اصلی و شاید بیشتر بالا برد، دوباره اجناس اصل را موجود کرد ولی با قیمتی بسیار بیشتر از آن چه که باید باشد، بازار که شرایط را چنین دید و متوجه آن شد که دیجی‌کالا معیاری از طرف خریداران برای قیاس قیمت‌هاست، خود را با دیجی‌کالا هماهنگ کرد و از این شرایط سود برد، در نهایت دیجی‌کالا مرتکب گرانی‌ای سراسری در بازار کشور شد. نام این را فقط نمی‌توان دزدی گذاشت، بلکه جنایت است، خیانتی بر علیه مردم، تخریب اقتصادی است.
کم از اینور و آنور گزارش‌های دزدی این سات را ندیده‌ایم، باری صدا و سیما گزارش می‌دهد، باری سایت‌های خبری و باری دیگر مردم. سوال این است که چرا همچنان فعالیت می‌کند و چرا جلویش گرفته نمی‌شود.
دیجی‌کالا را مستحق چه صفتی بدانیم که وصف بی‌مایگی چنین حقارتی بر یک جماعت ناچار کنیم؟. دیگر دورانی که نهایت آزار و اذیت‌های سایبری با یک پیام مزاحم تبلیغاتی یا دریافت ایمیل‌های اسپم خاتمه می‌یافت گذشته است. حال وقت اجرای بازی‌های روانی بر عله مردم است. بازی‌ای که امثال دیجی‌کالا با گرانی‌های بی‌مورد و نامتناسب با قیمت ارز راه می‌اندازند. بازی‌ای که مگر خریدار در آن بازنده اصلی نیست. از کجای جنایت باید آغاز به توصیف کرد، بگویید از کجایش که با گفتنش شاید دستگاه‌های ناظر تلنگری به خود ببینند.
