باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز، تلاش دارد تا همگام با تمرینات روز فوتبال و تمرینات بهترین آکادمی های فوتبال دنیا پیش رفته و بتواند استعدادهای بهتری پرورش داده و به فوتبال ایران و جهان معرفی کند.
ما در باشگاه درفک فکر می کنیم یک مربی باید هر لحظه در حال یادگیری و استفاده از بهترین تمرینات باشد، نه اینکه یک تمرین را روی یکی از شبکه های اجتماعی ببیند و بخواهد آن را بدون هیچ پس و پیشی فقط کپی کند. این به جای تاثیر مثبت، تاثیر منفی روی فوتبالیست خواهد داشت.
به جای آن اعتقاد به یادگیری کریستالی داریم، اینکه اگر یک ایده ای در جایی خوب بود، به دنبال منابع دیگری برای مطالعه آن ایده باشیم و ذره ذره بر دانش و اطلاعاتمان در آن زمینه بیافزاییم.
به همین دلیل اکنون که شما این مطلب را می خوانید نزدیک به 200 مطلب مختلف در جاهای گوناگون توسط باشگاه درفک در ارتباط با تمرینات و تاکتیک های روز فوتبال منتشر کرده ایم و امیدواریم شما نیز از این تمرینات استفاده کنید.
*کتابخانه باشگاه درفک برای تمام مربیان ایران
ورزش این قدرت را دارد که افرادی را در هر کشوری تماشا و حمایت می کنند، به یکی از جهانی ترین جنبه های فرهنگ عامه تبدیل کند.
تقریباً 4.1٪ از مردم جهان به صورت حرفه ای فوتبال بازی می کنند، و این ورزش را به محبوب ترین ورزش جهان تبدیل می کند.
تعداد بیشماری بازیکن آماتور و تفریحی وجود دارد. علاقه جهانی و افزایش رقابت در این ورزش باعث شده است تا باشگاه های نخبه در سراسر جهان برای بهترین بازیکنان و بازیکنانی که توانایی تبدیل شدن به بهترین ها را دارند، جست و جو کنند.
بازیکنان خوب یک شبه ایجاد نمی شوند، در عوض باید استعداد و توانایی طبیعی پرورش یابد تا بازیکنان بتوانند توانایی های بالقوه خود را نشان دهند.
فرایندهایی که موفقیت ورزشکاران را در هر ورزشی شکل می دهند، منوط به پاسخ بازیکن به تعاملات محیطی و محرکهای متعددی هستند که هر روزه ارائه می شوند. در نتیجه، مهم است که بازیکن را به عنوان یک نهاد چندعاملی در نظر بگیریم و ارزیابی کنیم که آیا او قادر به سازگاری با شرایطی است که به او ارائه می شود.
استعدادیابی یک زمینه کلیدی در توسعه ورزش است. استعدادیابی ورزشی با هدف شناسایی، به دست آوردن، انتخاب و ارتقا ورزشکاری است که دارای مهارت ها و شایستگی ها است و توانایی دستیابی به موفقیت های رقابتی و ورزشی را تا حد امکان دارد.
علیرغم این واقعیت که فدراسیون بین المللی فوتبال فیفا متمرکز بر انتشار و ترویج برنامه های خاص برای توسعه استعدادهای ورزشی است، نه در تهیه و نه در استراتژی های عمل، نحوه پیکربندی هر یک از این برنامه ها هیچ توافق جهانی وجود ندارد.
این امر باعث شده است تا بسیاری از کشورها برنامه های شناسایی بازیکنان خود را به روش های غیر سیستماتیک و بدون ساختار توسعه دهند که می تواند روند توسعه را به خطر بیندازد.
غالباً، از یک روش آزمون و خطا، استفاده شده است، جایی که بازیکن به جای اینکه به عنوان نتیجه یک فرایند با قصد و هدف قبلی، هماهنگ و منظم انتخاب شود، برای ورزشی که بیشترین شرایط را دارد، با آن به صورت تصادفی برخورد می کند.
این می تواند منجر به این شود که بازیکنانی که توانایی موفقیت در یک ورزش را دارند، در واقع در ورزشی شرکت کنند که بهترین شانس موفقیت را برای او ایجاد نکنند، و در یک ورزش خاص می تواند منجر به این شود که بازیکنان در موقعیت هایی بازی کنند که پتانسیل طبیعی آنها را به حداکثر نمی رساند.
استعدادها باید در سنین نونهالان شناسایی شوند تا بتوان برای پرورش بازیکنان برتر به درستی به آنها آموزش داد. بسیار مهم است که ورزشکاران در پیش بینی ویژگی ها و توانایی های خود بهترین خدمات ممکن را داشته باشند، در حالی که برخی از ورزشکاران توسط “نسل خود به خودی” بوجود می آیند، برخی دیگر این کار را به عنوان محصول جستجوی سیستماتیک بر اساس معیارهای علمی و روش شناختی انجام می دهند.
در تبدیل یک بازیکن با استعداد به یک ورزشکار نخبه چهار مرحله وجود دارد.
اینها شامل کشف، شناسایی، توسعه و انتخاب است.
در سه مرحله اول می توان از جنبه های مختلف پشتیبانی علمی استفاده کرد. علی رغم در دسترس بودن منابع و تخصص علمی، بسیاری از برنامه های استعدادیابی فاقد پایه علمی قوی هستند.
یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی فوتبال، عدم حمایت علمی و پزشکی خوب در ساختارهای توسعه است. توسعه بازیکنان نیز یک هدف اساسی است و در حال حاضر محدودیت هایی در برنامه های استعدادیابی در چندین کشور وجود دارد.
فقدان ساختارهای خوب توسعه به این معنی است که تعداد کمی از بازیکنان در واقع به بالاترین سطح عملکرد رسیده اند و طول دوره فوتبال محدودی دارند و نتایج تیم های ملی را تحت تأثیر قرار می دهند. اوضاع برای بازیکنان زن حتی بدتر است زیرا بالاترین سطح لیگ های زن هنوز هم لیگ های آماتور هستند.
در هر رشته ورزشی، استعداد و پتانسیل به تنهایی به طور خودکار به توانایی و موفقیت تبدیل نمی شود. استعدادیابی یک روند چند عاملی است.
قطعاً انواع دیگری به همان اندازه استعداد طبیعی مهم است. از جمله عوامل اجتماعی، عاطفی، انگیزشی.
چه کسی “با استعداد تر” است، ورزشکاری که دارای یک سری مهارت های مناسب برای یک ورزش خاص است یا بهترین توانایی را دارد که با گذشت زمان، با خواسته ها سازگار شود.
درفوتبال پیشرفت هایی صورت گرفته است. اکنون برنامه های کامل تربیت بدنی به فوتبالیست ها ارائه می شود. در دسترس بودن ابزارها و رشته های آموزشی بیشتر باعث ایجاد بازیکنانی می شود که نه تنها فوتبالیست های خوبی هستند بلکه ورزشکارانی قوی تر و سریعتر نیز هستند.
فوتبال یک ورزش چند بعدی است که بازیکنان برای موفقیت در آن باید در حوزه های مختلف مهارت ها و توانایی های متفاوتی داشته باشند.
برنامه‌های شناسایی استعدادها بدون توجه به پیچیدگی عملکرد فوتبال، بر مهارتهای بدنی اما محدودکننده متمرکز شده اند.
استعدادیابی در فوتبال مربوط به یافتن پتانسیل بازیکنان برای بازی در سطح بالاتر است.
این شامل پیش بینی عملکرد در دوره های مختلف زمانی با اندازه گیری ویژگی های جسمی، فیزیولوژیکی، روانشناختی و جامعه شناختی و همچنین توانایی های فنی است.
ویژگی های عملکردی آزمایش شده در این مرحله باید بر اساس موارد مورد نیاز در طول بازی باشد.
درفوتبال، مولفه هایی مانند سرعت، چابکی، قدرت عضلانی و استقامت مهم است اما همانقدر که توانایی بازیکن برای بازیخوانی و استفاده از آن مولفه های تناسب اندام در یک حوزه خاص فوتبال مهم است، بدیهی است که مغز به دلیل توانایی حیرت انگیز در انعطاف پذیری عصبی، نقشی بزرگ ایفا می کند.
پیشرفت بازیکنان و در واقع یادگیری بازیکنان از مهارت های فنی خاص و شروع به درک بازی تاکتیکی است. استعدادیابی فقط بر اساس آنچه بازیکن در هنگام ارزیابی می داند نیست بلکه بر توانایی او در یادگیری، رشد و پیشرفت در توانایی اجرای مهارت های خود استوار است.
سلولهای عصبی نقش مهمی در انتقال اطلاعات برای پردازش محرکها و سپس انجام اعمال دارند.
در ناحیه شناختی مکاتبه ای بین خودآگاه و ناخودآگاه وجود دارد. بنابراین، می بینیم كه ورزشكاران به طور مكرر یك یا چند عمل را انجام می دهند تا آنها با این ویژگی ها یكی شوند و از این رو می توانند تمركز و توجه خود را بر روی اهداف دیگری كه باید آگاهانه تر به آنها نزدیك شوند، متمركز می شوند.
بازیکن لازم است نه تنها هر مهارت خاص، بلکه نحوه ادغام این مهارت های فردی را در یک زمینه یا بخش بازی پویا بیاموزد. به همین دلیل ایجاد نقشه های مغزی یکی از ارکان اساسی برای پیشرفت یک بازیکن است.
هر اقدام فوتبال شامل یک عنصر شناختی است. بازیکنان تصمیم گیری می کنند در حالی که مغز در تجزیه و تحلیل تمام محرک هایی که بازیکن در معرض آن است نقش مهمی ایفا می کند و بازیکنان را قادر به تصمیم گیری صحیح می کند. تصمیمات فوتبالی طبیعی و پویا است و بازیکنانی که تصمیم می گیرند درست در حالی که تحت فشار هستند، با زمان محدود، در هنگام شدت تمرین و گاهی با منابع و اطلاعات محدود، تصمیم طبیعی بگیرند.
فرآیند تصمیم گیری در فوتبال یک فرآیند بسیار پیچیده است و به مهارت بالایی نیاز دارد.
ممکن است یک بازیکن توانایی شناختی بالایی داشته باشد اما اجرای مهارت های شناختی ممکن است با شرایط خاص و مواردی مانند خستگی، عدم تمرکز، ترس و اضطراب، اعتماد به نفس، سطح تحریک، وضعیت مسابقه، سابقه با حریفان، تنش عضلانی، آسیب دیدگی و غیره همراه باشد که همه تأثیرگذار بر عملکرد شناختی هستند. بنابراین آموزش مهارتهای شناختی فعالانه در یک زمینه فوتبال تحت شرایط مختلف، یک نکته مهم در آموزش و پیشرفت بازیکنان است.
ترکیب بدن همیشه به عنوان یک جز شناسایی استعداد مورد بررسی قرار گرفته است. پیش بینی قد بازیکنان در هنگام بلوغ می تواند اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد که بازیکن برای چه نوع ورزش و موقعیتی مناسب است. اطلاعات اضافی را می توان از تجزیه و تحلیل بیومکانیکی بدست آورد. امروزه ویژگی های ریخت شناسی باید تعیین کننده ثانویه در انتخاب استعدادها باشد.
پیشرفت بازیکنان جوان یک روند بسیار منظم و پیچیده است که برای آینده بازیکن حیاتی است. رشد مهارت، به یک پایه بدنی قوی وابسته است. بازیکنان باید سریعتر بدوند، قوی تر و انعطاف پذیرتر و چابک تر شوند.
بسیاری از باشگاه های حرفه ای در سراسر جهان در ساختارهای جوانان سرمایه گذاری می کنند و تا آنجا که ممکن است منابع بیشتری را برای پرورش این استعداد اختصاص می دهند. یکی از مشکلات جذب بازیکنان بین 16 تا 19 سال این واقعیت است که سرعت رشد فیزیولوژیکی در این سالها بسیار سریع است و در صورت عدم استفاده از تخصص صحیح، این می تواند مراحل پیشرفت را با مشکل روبرو کند. بلوغ بر سرعت دویدن خطی، حداکثر مقاومت ایزومتریک تأثیر می گذارد.
مربی تأثیر روانشناختی عظیمی بر ورزشکاران جوان خود وارد می کند و باید از این مزیت برای ارتقا روند عملکرد ذهنی که به شکل مطلوب در شکل گیری ورزشی و انسانی او نقش دارد استفاده کند.
مربیان ورزشکاران جوانی که با یک سبک عملیاتی خاص (برنامه ریزی مناسب برای هدف، استفاده مکرر از تقویت کننده های مثبت، مهارت های ارتباطی، همدلی) کار می کنند، باعث می شوند ورزشکارانشان از این ورزش احساس رضایت بیشتری داشته باشند، در ورزش تداوم بیشتری داشته باشند و در نهایت بهتر تمرین کنند و به اهداف بالاتری برسند. بنابراین هنگام مراجعه به مربیان جوانان، نه تنها داشتن دانش فوتبال، بلکه شخصیت مناسب برای پرورش کودکان و برقراری ارتباط با والدین فرزندان مهم است.
بازیکنان باید برای مهارت های خاص آماده شوند و سپس آموزش هایی را برای بهبود مهارت های خود می بینند. باید به آنها آموزش داده شود و از آنها پشتیبانی شود تا ذهنیت فوتبالی خود را توسعه دهند، به پرسیدن سوالها و دلایل برنامه ای که باید دنبال کنند، تشویق شوند.
این می تواند پایبندی به برنامه را بهبود بخشد. پایبندی ورزشکاران به برنامه تمرینی با انگیزه آنها در ارتباط خواهد بود. هدف تأکید بر اجرا به جای نتایج است.
موفقیت در هر ورزشی فقط به رشد جسمی، شناختی، فنی و تاکتیکی یک بازیکن محدود نمی شود. در سطح حرفه ای، حتی بازیکنان جوان نیز در معرض فشارهای زیادی قرار دارند و مهم این است که آنها از حمایت روانی برخوردار باشند تا به آنها کمک کند تا با پستی و بلندی های شدید همراه با بخشی از دنیای ورزش کنار بیایند.
اخیراً اهمیت بهداشت روان در متخصصان ورزش افزایش یافته است. مطالعات میزان افسردگی بالاتر از جمعیت عمومی را در ورزشکاران حرفه ای نشان داده است. مولفه های بیولوژیکی نقش زیادی دارند، اما بخشی از آن، عوامل مختلفی است که با بیولوژیک مرتبط هستند از جمله آسیب ها، تمرینات اضافی، اختلال در خواب، بازنشستگی، الکل، فشار و استرس، ذینفعان در این باشگاه ها مجبور هستند به بهداشت روان توجه کنند و در آن سرمایه گذاری داشته باشند.
جهانی شدن منجر به افزایش مهاجرت برای مشارکت در ورزش شده است. استعدادیابی در محیط های مختلفی انجام می شود، تیم ها مایلند برای شناسایی استعدادها خود را به مناطق دور دست برسانند و سفر کنند.
ترک خانه و مهاجرت به یک شهر یا کشور جدید نیاز به سازگاری دارد و ممکن است باعث افزایش استرس بازیکنان شود. تأثیرات این حرکت ممکن است عواقبی را برای بازیکن در داخل و خارج از زمین به همراه داشته باشد. مواردی مانند از دست دادن خانواده و دوستان، سازگار شدن با یک زبان جدید و سازگار شدن با یک سبک جدید فوتبال بارزترین مشکلات بازیکنان میتواند باشد.
یکی از چالش های بازی فوتبال مدرن اطمینان از داشتن پشتیبانی از بازیکنان و زمان کافی هنگام انتقال به شهرهای جدید است. باشگاه ها در این روند و کمک به بازیکنان در یافتن جو مناسب نقش اساسی دارند.
کادر مربیگری و سایر بازیکنان مهم است که از بازیکنان جدید استقبال کنند و به آنها زمان و حمایت کافی برای سازگاری بدهند.
داشتن محیطی که از خانواده بازیکنان استقبال کرده و باعث شود آنها احساس کنند عضوی از این باشگاه هستند می تواند به انتقال بازیکن جوان کمک کند و حمایت روانی اجتماعی مستحکم تری خواهد داشت.
باشگاه و مدرسه فوتبال درفک البرز از استعدادهای فوتبال در سراسر کشور پذیرش می کند. شما می توانید به مجموعه درفک پیوسته و در مسیر حرفه ای شدن به عنوان یک فوتبالیست قدم بردارید.
