بازیهای المپیک یک رویداد بزرگ مگا ورزشی است که به طور حرفه ای انجام می شود و به همین ترتیب یک رویداد بی نظیر است که در آن ورزشکاران و تماشاگران از سراسر جهان گرد هم می آیند تا مرزهای عملکرد انسان و تماشای بالاترین سطح ورزشی را شاهد باشند.
درام هایی که طی بیش از دو هفته آشکار می شوند ، با زرق و برق درخشنده از عرق و برآمدگی احساسات تعریف شده اند ، از چنان بزرگی و قدرتی برخوردار هستند که به نظر می رسد توجه جهانی فقط به ورزشکاران و شهر میزبان این رویداد معطوف شده است.
با نزدیک شدن به المپیک ریو ، مناسب است که نقش فولاد ضدزنگ را در محیط ورزشی در نظر بگیریم. الیاف مصنوعی ، پلیمرها ، کامپوزیتها ، سرامیک و همچنین مواد طبیعی مانند پنبه و چوب هنگام فکر کردن به تجهیزات ورزشی بلافاصله به ذهن خطور میکنند - اصطلاح گسترده ای که انواع مختلفی از تجهیزات ، لباس و لوازم جانبی از هر شکل و اندازه را در خود جای می دهد. تعدادی از فلزات همچنین در تجهیزات ورزشی امری رایج است ، از آلومینیوم سبک و تیتانیوم سبک گرفته تا کربن و فولاد ضد زنگ.
استفاده از یک ماده خاص به عوامل مختلفی در مورد هدف برنامه و محیطی که قرار است مورد استفاده قرار گیرد بستگی دارد. از جمله آنها می توان به مقاومت ، چگالی ، مقاومت در برابر خستگی ، چقرمگی ، دوام ، نگهداری ، هزینه ، بلکه مقاومت در برابر خوردگی و زیبایی شناسی اشاره کرد.
جای تعجب نیست که اکثر تجهیزات ورزشی که از فولاد ضد زنگ استفاده می کنند در ورزش های خارج از کشور استفاده می شود که در معرض محیط های خورنده (در درجه اول نمکی) و نیاز به استحکام و چقرمگی اغلب بیشتر از داخل کشور است. فقط به قایقرانی ، دوچرخه سواری ، اسب سواری (سوارکاری) ، گلف و همچنین ورزش های غیر المپیک و تفریحات مختلف تفریحی از جمله اسکی روی آب ، غواصی ، صخره نوردی ، کوهنوردی ، غارنوردی و ماهیگیری فکر کنید ، اما این شامل تمامی موارد نیست.
همه این ورزش ها و فعالیت ها نیاز به تجهیزاتی دارند که بتوانند در برابر نیروها و محیط هایی که در معرض آن قرار می گیرند مقاومت کنند و فولاد ضد زنگ می تواند این امر را فراهم کند و زیبایی آن به عنوان یک امتیاز محسوب میشود.
