سفید کردن دندان یا بلیچینگ دندان یکی از محبوب ترین درمان های دندانپزشکی زیبایی است که روشی سریع، غیرتهاجمی و مقرون به صرفه برای افزایش زیبایی لبخند می باشد. درمان‌های سفیدکننده یا بلیچینگ که برای مردان و زنان به طور یکسان در تمام جهان مهم است، در دسترس همه به صورت جلسات سفید کردن حرفه ای یک ساعته در مطب دندانپزشکی و یا کیت های سفید کننده خانگی خریداری شده در داروخانه ها قرار دارد.
بلیچینگ کردن راه حل دائمی برای تغییر رنگ نیست و برای اینکه اثر آن طولانی شود نیاز به نگهداری و مراقبت و تمدید دارد.
بلیچینگ دندان چه فرقی با جرم گیری دارد؟
طبق گفته FDA، اصطلاح "بلیچینگ" تنها زمانی مجاز است که دندان ها را بیش از رنگ طبیعی سفید کنند.
جرم گیری به بازگرداندن رنگ سطح دندان با از بین بردن کثیفی و باقی مانده ها اشاره دارد. بنابراین از نظر فنی، هر محصولی که برای تمیز کردن دندان ها (مانند خمیر دندان) استفاده شود، سفید کننده محسوب می شود.
ترجیحا برای بلیچینگ در مطب، در مدت زمان محدود، از پراکسید هیدروژن استفاده می شود. پراکسید هیدروژن هنگامی که در بلیچینگ دندان استفاده می شود، غلظت آن تقریباً از 9 تا 40 درصد متغیر است.
در مقابل، برای بلیچینگ کردن دندان در خانه، از پراکسید کاربامید استفاده می شود که کندتر از پراکسید هیدروژن است و به پراکسید هیدروژن تجزیه می شود. پراکسید کاربامید حدود یک سوم قدرت پراکسید هیدروژن را دارد. این بدان معناست که یک محلول 15 درصدی پراکسید کاربامید معادل تقریبی محلول پنج درصدی پراکسید هیدروژن است.
مینای دندان
مینای دندان که از میله های کریستالی میکروسکوپی تشکیل شده است برای محافظت از دندان در برابر اثرات جویدن، قروچه، ضربه و حملات اسیدی ناشی از قند طراحی شده است. اما در طول سال‌ها مینای دندان فرسوده می‌شود، نازک تر می‌شود و اجازه می‌دهد رنگ زرد عاج - ماده اصلی دندان - خود را نشان دهد.
در طول زمان در اثر جویدن ،به نظر می رسد عاج دست نخورده باقی می ماند در حالی که میلیون ها ترک ریز در مینای دندان ایجاد می شود. این ترک ها و همچنین فضاهای بین میله های مینای کریستالی هستند که به تدریج پر از لکه ها می شوند. در نتیجه دندان‌ها در نهایت ظاهری کدر و بدون درخشش پیدا می‌کنند.
دو دسته از لکه تیره در ارتباط با دندان‌ها وجود دارد: خارجی و داخلی.
لکه‌های بیرونی دندان لکه‌هایی هستند که در اثر قرار گرفتن در معرض نوشیدنی‌ها، غذاها و تنباکو تیره رنگ و فرسودگی معمولا روی سطح دندان ظاهر می‌شوند. لکه های بیرونی سطحی جزئی هستند و با مسواک زدن و تمیز کردن پیشگیرانه دندان پاک می شوند. لکه های بیرونی سرسخت را می توان با تلاش های بیشتر، مانند جرم گیری یا بلیچینگ کردن دندان ها، از بین برد. لکه‌های بیرونی که پایدار هستند می توانند به عاج نفوذ کرده و در صورت عدم رسیدگی زودهنگام به عصب دندان می رسند.
لکه های درونی لکه هایی هستند که در داخل دندان ایجاد می شوند. لکه های درونی ناشی از ضربه، پیری، قرار گرفتن در معرض مواد معدنی (مانند تتراسایکلین) در طول تشکیل دندان و/یا مصرف بیش از حد فلوراید است. در گذشته تصور می‌شد که لکه‌های ژنتیکی بسیار مقاوم هستند و نمی‌توان آنها را با سفید کردن اصلاح کرد. امروزه، متخصصان دندانپزشکی زیبایی بر این باورند که حتی لکه‌های درونی عمیق را می‌توان با سفید کردن دندان‌های خانگی تحت نظارت که طی چند ماه یا حتی یک سال حفظ می‌شود، پاک کرد. اگر هیچ کدام جواب نداد، راه‌حل‌های زیبایی جایگزین برای درمان لکه‌های درونی مانند روکش‌های دندان (لمینت، کامپوزیت) وجود دارد.
چه چیزی باعث لکه شدن دندان می شود؟
سن: ارتباط مستقیمی بین رنگ دندان و سن وجود دارد. با گذشت سال ها، دندان ها در نتیجه ساییدگی و تجمع لکه ها تیره می شوند.
رنگ ژنتیکی دندان: همه ما به یک رنگ ذاتی دندان مجهز شده ایم که از زرد مایل به قهوه ای تا خاکستری مایل به سبز متغیر است و با گذشت زمان تشدید می شود. رنگ زرد-قهوه ای معمولاً نسبت به رنگ سبز-خاکستری به سفید شدن بیشتر پاسخ می دهد.
شفافیت و ظرافت دندان: اینها نیز ویژگی های ژنتیکی هستند که با افزایش سن بیشتر مشخص می شوند. در حالی که همه دندان‌ها شفافیت دارند، دندان‌هایی که مات و ضخیم هستند یک مزیت دارند: رنگ آنها روشن‌تر به نظر می‌رسند، درخشندگی بیشتری نشان می‌دهند و به بلیچینگ پاسخ می‌دهند.
عادات غذایی و تغذیه سالم: مصرف همیشگی شراب قرمز، قهوه، چای، نوشیدنی گاز دار، هویج، پرتقال و سایر نوشیدنی ها و غذاهای با رنگ های عمیق باعث ایجاد لکه های قابل توجهی در طول سال ها می شود. علاوه بر این، غذاهای اسیدی مانند مرکبات و سرکه به فرسایش مینای دندان کمک می کنند. در نتیجه، سطح دندان شفاف تر می شود و عاج زرد رنگ بیشتری از آن نمایان می شود.
عادات سیگار کشیدن: نیکوتین رسوبات قهوه ای رنگی بر جای می گذارد که به آرامی در ساختار دندان فرو می روند و باعث تغییر رنگ درونی می شوند.
داروها / مواد شیمیایی: استفاده از تتراسایکلین در طول تشکیل دندان باعث ایجاد لکه های نواری خاکستری تیره یا قهوه ای می شود که پاک کردن آنها بسیار دشوار است. مصرف بیش از حد فلوراید باعث فلوئوروزیس (تغییر رنگ با ظاهر شدن لکه های سفید کم رنگ روی دندان ها) و نواحی مرتبط با لکه های سفید می شود.
ساییدن: اغلب در اثر استرس ایجاد می شود، دندان قروچه می تواند باعث ایجاد ترک خوردگی در دندان ها شود و باعث تیره شدن لبه های جونده شود.
حادثه: افتادن و آسیب های دیگر می تواند باعث ایجاد ترک های قابل توجهی در دندان ها شود که مقادیر زیادی لکه و باکتری را جمع می کند.
