زگیل‌های تناسلی به صورت تکی یا خوشه‌ای در اندام تناسلی مردان و زنان ظاهر می‌شوند. افراد با آلوده شدن به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) از شخصی که قبلاً به این ویروس آلوده شده است، این زگیل را می‌گیرند.
ویروس اچ پی وی یک عفونت شایع و مسری جنسی است و حتی زمانی که قادر به دیدن هیچ نشانه‌ای نباشید هم این زگیل‌ها می‌توانند پخش شوند و به آن‌ها آلوده شوید.
از حدود 100 نوع HPV فقط تعداد کمی از آن‌ها موجب زگیل تناسلی می‌شوند. برخی انواع آن هم منجر به سرطان دهانه‌ی رحم می‌شوند. انواع دیگر HPVمی‌توانند عوامل ابتلا به سرطان‌های آنال، پنیس، دهان یا گلو باشند. باید بدانید که ممکن است به چند نوع HPV آلوده شوید.
راه‌های زیادی برای درمان زگیل تناسلی وجود دارد اما از آن‌جا که این زگیل‌ها ماهیت سرسختی دارند، بیش از یک بار باید به متخصص پوست مراجعه کنید.
زگیل‌های تناسلی معمولاً در شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی دیده می‌شوند. در بعضی افراد تنها تعداد کمی زگیل مشاهده می‌شود اما در برخی دیگر، تعدا زیادی زگیل می‌بینیم. به گفته ی دکتر عباس انتظاری متخصص زگیل تناسلی رایج‌ترین علائم قابل مشاهده‌ی زگیل‌ها عبارت است از:
· برآمدگی‌های کوچک و پراکنده که رنگ پوست یا کمی تیره‌تر از آن هستند.
· دسته‌ای از برآمدگی‌ها که شکل گل‌کلم هستند.
· این زگیل‌ها در نواحی تناسلی رشد می‌کنند، ممکن است برآمده یا مسطح، و زبر یا صاف باشند.
زگیل‌های تناسلی اغلب هیچ علامتی ندارند (چیزی که شخص احساس کند). اما گاهی اوقات زگیل‌ها دچار خارش، سوزش، آسیب یا خونریزی می‌شوند.
زگیل‌های تناسلی را می‌توانید در این مناطق بدن هم ببینید:
در زنان:
· بخش خارجی دستگاه تناسلی زنانه
· واژن
· سرویکس یا گردن رحم
· کشاله‌ی ران
در مردان:
· پنیس
· بیضه
· ران
· کشاله‌ی ران
مشترک در زنان و مردان:
· در دهان یا گلو بعد از رابطه‌ی جنسی دهانی با شخص آلوده.
· درون یا اطراف مقعد پس از رابطه‌ی آنال با فردی که HPV دارد.
هرکسی که رابطه‌ی جنسی دارد ممکن است دچار پاپیلوما ویروس (HPV) شود که ویروس ایجادکننده‌ی زگیل تناسلی مردان است. حداقل نیمی از افرادی که رابطه‌ی جنسی دارند، دچار این ویروس شده‌اند. ابتلا به آن در سنین زیر 30 سال شایع است.
باید دقت کنیم که هرکسی که به HPV آلوده می‌شود، لزوماً دچار زگیل تناسلی نخواهد شد. اکثر افراد اصلاً دچار زگیل نمی‌شوند چون سیستم ایمنی بدن با ویروس مقابله می‌کند. بیش‌تر افراد ظرف چند سال از دست این ویروس راحت می‌شوند و بعد از این مدت هم دیگر مشکل سرایت وجود ندارد.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است دچار زگیل شوند چون سیستم ایمنی بدن آن‌ها نمی‌تواند با ویروس مقابله کند، بنابراین زگیل‌ها در بدن او رشد می‌کنند. ضعف سیستم ایمنی ممکن است در اثر بیماری‌هایی مانند ایدز یا سرطان و یا در اثر مصرف برخی داروها مانند داروهای پیشگیری از پس زدن پیوند، ایجاد شود.
تحقیقات نشان داده که ریسک ابتلا به زگیل‌های تناسلی در افرادی که سیگار می‌کشند بیش‌تر از افراد غیر سیگاری است، اما دلیل آن مشخص نیست.
گاهی اوقات کودکان هم دچار زگیل تناسلی می‌شوند، البته خیلی به ندرت چنین اتفاقی می‌افتد. مادری که آلوده باشد می‌تواند ویروس را حین زایمان طبیعی به نوزاد خود منتقل کند. یکی دیگر از دلایل وجود زگیل تناسلی در کودکان ممکن است سوء‌استفاده‌ی جنسی باشد. زگیل‌ها ممکن است بی‌درنگ ظاهر نشوند.
زگیل تناسلی می‌تواند به شیوه‌های زیر از فردی که HPV دارد به فرد دیگری منتقل شود:
· رابطه‌ی جنسی (واژینال، آنال و دهانی یا اورال)
· تماس جنسی (لمس ناحیه‌ی تناسلی فرد)
· تولد (از مادر آلوده، به نوزاد)
زگیل‌های تناسلی ممکن است هفته‌ها و ماه‌ها پس از رابطه‌ی جنسی بافرد آلوده بروز پیدا نکنند.
اغلب افراد پس از دیدن زگیل‌های تناسلی، دچار شرم و خجالت می‌شوند و نزد دکتر نمی‌روند. اما مراجعه به پزشک می‌تواند باعث آرامش خاطر شما شود، چون تشخیص و درمان صحیحی دریافت می‌کنید.
متخصص زگیل تناسلی می‌تواند زگیل ها را با معاینه در مطب تشخیص دهد. گاهی اوقات هم همه یا بخشی از زگیل را برمی‌دارد و به عنوان نمونه به آزمایشگاه می‌فرستد. به این ترتیب مشخص می‌شود که فرد دچار زگیل تناسلی هست یا نه.
برخی زگیل‌های تناسلی بدون هیچ درمانی محو می‌شوند، اما درمان مزایایی دارد که عبارتست از:
· کاهش ریسک گسترش و پخش ویروس
· تسکین درد و خارش
· فرد متوجه می‌شود که این ضایعه‌ها، زگیل تناسلی هستند نه سرطان.
· زگیل‌هایی که تمیز نگه داشتن آن‌ها سخت است، از بین می‌برد.
پس اگر به دنبال درمان زگیل‌های تناسلی هستید، بهترین راه، مراجعه به متخصص پوست است. هرگز از دارو یا پمادهای زگیل بدون نسخه استفاده نکنید.
درمان‌های نسبتاً کمی برای زگیل تناسلی مطرح شده، پس پیش از انتخاب درمان، متخصص زگیل باید چیزهای زیادی مانند تعداد زگیل‌ها، موقعیت زگیل، و سلامت عمومی شما را بررسی کند. درمان زگیل‌ها ممکن است در مطب توسط دکتر و یا از راه مصرف داروهایی باشد که باید روی زگیل‌ها بمالید.
1-داروهای زگیل تناسلی
اغلب متخصصان داروهایی تجویز می‌کنند که باید در خانه روی زگیل‌ها بمالید. این داروها عبارتند از:
پودوفیلوکس: برای زگیل‌های خارجی (برای توقف رشد سلول‌های زگیل)
ایمی‌کیمود: (بهبود سیستم ایمنی برای مقابله با HPV)
پماد دارای عصاره‌ی چای سبز (sinecatechins): (برای زگیل‌های خارجی و زگیل‌های اطراف مقعد)
2- سایر روش‌های درمانی
· برش (بریدن زگیل‌ها از سطح پوست)
· کرایوسرجری (فریز زگیل‌ها با نیتروژن مایع)
· الکتروکاتر (تخریب زگیل با جریان الکتریکی)
· لیزر (تخریب زگیل با پرتو لیزر)
گاهی درمان به بیش از یک بار ویزیت نیاز دارد.
درمان می‌تواند زگیل‌های قابل مشاهده را از بین ببرد اما ممکن است نتواند در مورد ویروس‌ها کاری انجام دهد.
همچنان که پزشک توصیه می‌کند، زنانی که تحت درمان زگیل تناسلی بوده‌اند، باید تست پاپ اسمیر بدهند. این تست‌ها بهترین راه کشف زودهنگام ناهنجاری‌های سرطان سرویکس هستند. اگر تست شما غیرنرمال بود باید توسط پزشک ویزیت و درمان شوید
به کمک روش های زیر می‌توانید ریسک ابتلا به HPV و زگیل تناسلی را کاهش دهید:
اگر در محدوده‌ی سنی 9 تا 26 سال قرار دارید، واجد شرایط دریافت این واکسن هستید. دو نوع واکسن HPVوجود دارد. یکی از آن‌ها چهاربنیانی است، یعنی در مقابل چهار نوع HPV از شما محافظت می‌کند. این واکسن برای افراد مونث و مذکر 9 تا 26 سال استفاده می‌شود و می‌تواند شما را در برابر ابتلا به انواع HPVکه دلیل اکثر زگیل‌های تناسلی هستند، واکسینه کند.
برای پیشگیری کامل، باید سه دوره واکسن بزنید. و برای این که این واکسن کاملاً موثر باشد، هر سه دوره را باید پیش از شروع اولین رابطه‌ی جنسی تزریق کنید. هر دو نوع واکسن می‌تواند از زنان در مقابل ابتلا به انواع سرطان‌های گردن رحم محافظت کند.
کاندوم‌های لاتکس می‌توانند به کاهش ریسک ابتلا به زگیل تناسلی کمک کنند. البته کاندوم همه‌ی پوست ناحیه‌ی تناسلی را نمی‌پوشاند بنابراین، همیشه هم نمی‌تواند مانع انتشار HPVاز فرد آلوده به دیگران شود.
پژوهش‌ها نشان داده که ریسک ابتلای افراد سیگاری به زگیل‌های تناسلی بیش از افراد غیرسیگاری است.
