خواندن ۲ دقیقه·۳ سال پیش

کُدلَب استفاده از دَگِر در برنامه اندرویدی (5-استفاده از Scope)

این نوشتار مربوط به بخش پنجم از کُدلب آموزشی استفاده از Dagger در پروژه اندرویدی به زبان کاتلین هست و می‌تونید بخش قبلی رو از اینجا بخونید.

استفاده از Scoping یا محدوده

گاهی اوقات شما به چند دلیل می‌خواهید که از یک وابستگی در کامپوننت instance یکسانی داشته باشید:

1- تایپی دارم که چندتا کلاس ازش استفاده می‌کنند و نمی‌خوام هی ساخته بشه و لازمه که instance یکسانی توسط این کلاس‌ها به اشتراک گذاشته بشه.(در این جا UserManager)

2- آبجکتی دارم مثل JSON Parser که ساختش هزینه زیادی داره و نمی‌خوام هربار که به عنوان وابستگی اعلان میشه، هی دوباره ساخته شه

این جور مواقع از مفهومی به نام scope استفاده می‌کنیم تا instance یکسانی از یک تایپ در یک کامپوننت داشته باشیم. به اینکار اسکوپ کردن یک تایپ به لایف سایکل کامپوننت هم گفته می‌شه. تا وقتی اون کامپوننت در حافظه هست، ما هم همین یک دونه instance از اون کلاس رو داریم و از بین نمی‌ره و دوباره هم ساخته نمی‌شه.

چطوری اسکوپ کنم؟ بیشتر توضیح بده اصلا نمی فهمم این اسکوپ چی هست!

با سینگلتون که آشنایی دارید؟ جواب شما : البته که داریم !!?

خب اینجا یک انوتیشن اسکوپ داریم به نام @Singleton. بالای سر اسم AppComponent و اون کلاسی که میخوایم یک بار ازش ساخته بشه در طول زندگی این کامپوننت (اینجا UserManager) یک انوتیشن سینگلتون می ذاریم. تمام!

سینگلتون که از قبل داشتیم ولی اگر لازم باشه خودمونم می تونیم انوتیشن اسکوپ بسازیم خیلی جالب و راحت که در ادامه یادتون می‌دم.

سینگلتون تنها انوتیشن اسکوپی هست که در پکیج javax.inject قرار داره.

پس چی شد؟

وقتی ما یک کامپوننت رو با Singleton انوتیت کنیم، همه کلاس‌هایی که با این انوتیشن مشخص بشن، به لایف سایکل اون کامپوننت وصل می‌شن یا اسکوپ می‌شن یا محدود می‌شن.

حالا AppComponent.ktرو باز کنید و با سینگلتون اون رو انوتیت کنید.