سلول در مانی در زخم در بین کارشناسان زخم موضوع جدید و قابل بحثی است و در مورد جایگزین کردن آن با سایر روشهای درمانی در محافل علمی بحث های زیادی می شود و به عنوان چالش جدیدی در دنیای ترمیم زخم ها مطرح می شود که خیلی از کارشناسان زخم با آن رو به رو می شوند. ما در این مقاله به این موضوع می پردازیم ولی ابتدا باید در مورد زخم و ترمیم زخم و فرآیند آن بدانیم .
بسیاری از ما فرایند ترمیم زخم را بدیهی می دانیم.اگر بریدگی کوچکی داشته باشید ممکن است آن را تمیز کنید و با باند بپوشانید و به زندگی خود ادامه دهید. با این حال در زیر آن بانداژ (یا در هوای آزاد)، بدن مجموعه پیچیده ای از رویدادها را تنظیم می‌کند که برای زخم های کوچک و بزرگ طراحی شده اند.
سلول درمانی یکی از روش های درمانی نوپا در حوزه زخم محسوب می شود.انتخاب یک استراتژی مناسب برای بهبود زخم با توجه به وضعیت زخم، برای بهبود موفقیت آمیز آن بسیار مهم است؛ زیرا می‌تواند خطر عوارض را به حداقل برساند. سرعت بهبود زخم را افزایش دهد و تشکیل اسکار را پس از بهبود کامل زخم به حداقل برساند.
هر روش مرسوم ترمیم زخم، مزایا و محدودیت هایی دارد؛ اخیرا توسعه فناوری پیشرفته ترمیم زخم، استفاده از سلول های بنیادی را برای غلبه بر محدودیت های روش های مرسوم آغاز کرده است.سلول درمانی با استفاده از سلول های اتولوگ، با کاهش زمان مورد نیاز برای حمله سلول های میزبان به بافت زخم و با سنتز اولیه پوست جدید، روند بهبود زخم را تسریع می‌کند. بر اساس تحقیقات قبلی، سلول درمانی سرعت ترمیم زخم را افزایش می دهد اما نمی تواند تاثیر مفیدی روی انقباض و بسته شدن زخم داشته باشد. بنابراین سلول ها معمولاً با درم مصنوعی برای بهبود بهینه زخم استفاده می شوند. درم مصنوعی را می توان به تنهایی بدون سلول برای پوشش زخم استفاده کرد؛ با این حال در غیاب اجزای سلولی زخم‌هایی که با درم مصنوعی درمان می شوند اغلب با تأخیر بهبود می یابند.
امروزه کاربرد سلول درمانی در زخم بر هیچ کدام از کارشناسان زخم پوشیده نیست به همین علت ایجاد بستر آموزشی و درمانی برای کارشناسان زخم و پزشکان حیطه زخم کار مهم و حیاتی است. این روش نو پا امروزه احیا گر زخم ها در سراسر جهان و ایران شده است.
