PVC متداول‌ترین ترکیب مصنوعی است که بیشتر برای عایق‌بندی کابل‌های مسی استفاده می‌شود. کابل‌های PVC نرم، انعطاف پذیر و سبک وزن هستند. اشکال کابل‌های پی وی سی این است که اگر در معرض آتش و شعله قرار بگیرند، یک دود غلیظ سیاه ایجاد می‌کنند و هنگامی که با آب ترکیب شوند، منجر به تولید اسید کلریدریک (HCl) می‌شود که یک اسید خورنده است و می‌تواند صدمات جسمی ایجاد کرده و به آن آسیب برساند.
برای رفع مشکل خورندگی و حساسیت در برابر آتش، کار تحقیق و توسعه برای فرمولاسیون ترکیبی LSZH انجام شد که ضد حریق است و هنگام قرار گرفتن در معرض آتش هیچ ماده مضر تولید نمی‌کند. کابل‌های LSZH سخت‌تر بوده و انعطاف‌پذیری کمتری دارند. لازم به ذکر است که گازهای تولید شده توسط سوزاندن مواد LSZH نیز سمی هستند، هنگام قرار گرفتن در معرض سوختن مواد LSZH باید احتیاط بیشتری انجام شود. تنها مزیت استفاده از کابل‌های LSZH این است که از ترکیب خطرناک گاز / اسید جلوگیری می‌شود. دو نوع کت کابل LSZH وجود دارد:
بگذارید مزایا و معایب انواع فوق را بررسی کنیم.
کابل های Thermoset LSZH به طور معمول عملکرد بهتری نسبت به کابل‌های LSZH ترموپلاستیک دارند. ژاکت‌های ترموست به دلیل توانایی در سخت‌ترین تست‌های شعله و حرارت در برنامه‌های مختلف، مورد استفاده قرار می‌گیرند. LSZH سابقه طولانی مدتی ندارد از این رو طول عمر آن را نمی‌توان خیلی دقیق مشخص کرد.
پیشرفت‌های اخیر در شیمی، به تولیدکنندگان این امکان را داده است که کابل‌های LSZH ترموست را تولید کنند که همان نتایج آزمایش ترموستات کلر مانند آزمایش‌های شعله IEEE 1202 و UL VW-1 را تولید می‌کنند. یک مشکل گذشته آزمایش‌های جذب آب مورد نیاز در بسیاری از استانداردهای کابل بوده است. مواد LSZH معمولاً مقدار رطوبت بیشتری نسبت به مواد غیر LSZH جذب می‌کنند. جذب رطوبت بر خصوصیات فیزیکی و الکتریکی کابل‌ها تأثیر می‌گذارد. ترکیبات جدید و روش‌های پردازش، به تولیدکنندگان اجازه داده است تا این مشکل را نیز حل کنند.
مهمترین و کاربردی‌ترین کابل‌های LSZH در مناطق محدود فضا، مناطقی است که نزدیک به انسان و مناطقی است که تجهیزات حساس نصب شده است. در وهله اول، استانداردهای کابل LSZH توسط سازمان‌های نظامی به تصویب رسید زیرا کابل‌های LSZH بهترین گزینه برای زیر دریایی‌ها، هواپیماها و تانک‌های جنگی بود. با گذشت زمان، این کابل‌ها در مراکز داده مدرن نیز یافت شدند زیرا مراکز داده مدرن حاوی مقادیر زیادی کابل کشی هستند و معمولاً فضاهای بسته هستند.
فناوری کابل LSZH پیشرفت چشمگیری داشته است. برای برخی از برنامه‌ها و محیط‌ها بسیار مناسب است و به دلیل ویژگی‌های خاص آنها برای برخی از محیط‌ها کمتر مناسب است. با ادامه کار تحقیق و توسعه روی کابل‌های LSZH، این امکان وجود دارد که طبق مقایسه LSZH با PVC در آینده‌ای نزدیک، LSZH به استاندارد کابل کشی تبدیل شود و کلاً کابل کشی PVC را جایگزین کند.
با قضاوت از لحاظ ظاهری، تفاوت روکش PVC با LSZH بسیار مشخص است. یک کابل پی وی سی، نرم و لطیف است، در حالی که کابل LSZH از آنجا که حاوی ترکیب مقاوم در برابر شعله هستند و سخت‌تر است، حالتی خشن دارد. کابل‌های LSZH از نظر زیبایی از کابل‌های PVC جذاب‌ترند. علاوه بر این موضوع در مقایسه LSZH با PVC، کابل LSZH حداقل از سه جنبه از PVC تمایز دارد:
هزینه: هزینه کابل‌های LSZH کمی بیشتر از از کابل‌های PVC است، اما وقتی صحبت از سلامتی انسان و تجهیزات حساس و گران قیمت الکترونیکی می‌شود، بسیار ایمن‌ترند. این موضوع در تفاوت روکش PVC با LSZH مهم بوده و باید هنگام مقایسه هزینه در نظر گرفته شود.
انعطاف پذیری: در مقایسه با ترکیبات PVC، محدودیت کمی از انعطاف پذیری ترکیبات برای ترکیبات LSZH وجود دارد، بنابراین کابل LSZH برای کاربردهای فلکسی رباتیک یا مداوم توصیه نمی‌شود.
گرما: وقتی کابل پی وی سی آتش زده می‌شود، از آن بخارهای شیمیایی، اسیدها و سایر گازهای سمی ساطع می‌شود که هم خورنده هستند و هم برای انسان و محیط زیست مضر هستند. در مورد کابل LSZH که دارای ژاکت مقاوم در برابر شعله است، حتی در صورت سوختن یا قرار گرفتن در معرض منابع زیاد گرما، این مواد شیمیایی ساطع نمی‌شود و می تواند میزان و تراکم دود را کاهش دهد.
