برای به حداقل رساندن آسیب‌ديدگي کابل در هنگام نصب لازم است سیستم لوله، کابل‌های موجود و نيز کانال‌هايي كه کابل‌ها در آنها کشیده می‌شوند مورد بازرسی قرار گيرند. در طول مسير باید از اختلاف سطح و دیگر تغییرات موضعی اجتناب شود. معمولا، کابل فیبرنوری در كانال جداگانه نصب می‌شود، ولي اگر اين كار امکانپذیر نباشد، مي‌توان آن را در كنار کابل‌های مخابراتی و يا برقي ديگر نصب کرد، مشروط بر اينكه اين كابل‌ها بر عملكرد كابل نوری تأثيري نگذارند. ظرفيت كانال‌هاي عريض را مي‌توان با استفاده از لوله‌هاي پی وی سی به عنوان كانال فرعي (duct-sub) افزايش داد. اين امر گسترش شبكه‌هاي كابل نوري در آينده را بسيار ساده‌تر مي‌كند، زيرا نصب كابل در كانال های جدید مزاحمتی براي كابل‌هاي نصب شده قبلي ایجاد نمی‌کند.
همان طور كه اشاره شد، با استفاده از روش كانال فرعي (duct-sub) ظرفيت كانال‌هاي عريض را مي‌توان به طور قابل ملاحظه‌ای افزايش داد. در یک كانال معمولي به عرض 100 ميلي‌متر تا چهار لوله پی‌وی‌سی به قطر 30 تا 33 ميلي‌متر قرار می‌گیرد. مزاياي اين روش در تعمير و يا تعويض یک كابل و يا لزوم نصب كابل‌هاي بيشتر در آينده آشكار است. هنگام استفاده از كانال فرعي (duct-sub) لوله‌های پی وی سی را باید با حداکثر تعداد ممكن همزمان در كانال نصب و انتهای آنها محكم كرده و لوله‌هاي اضافي که برای نصب كابل در كانال ها در آینده در نظر گرفته شده‌اند باید با درپوش بسته شوند.
روش‌هاي زیر برای نصب كابل در كانال ها پیشنهاد مي‌شوند:
در اينجا فقط روش اول، يعني روش سنتی كشش كابل به طور مفصل توضیح داده خواهد شد. نكته حايز اهميت براي كليه روش‌ها این است که كانال باید به درستی نصب شود. این به آن معنی است که كانال بايد با كمترين خم در جای خود قرار گیرد. تمامي اتصال كانال‌ها بايد با دقت كافي انجام گيرد تا از ايجاد لبه‌هاي تيز بين كانال‌ها جلوگيري به عمل آيد. طول کابل قابل نصب، به هنگام استفاده از هوای فشرده و یا آب، تا حد بسيار زيادي به كيفيت انجام کار بستگی دارد. نصب با فاصله 4-6 کیلومتر بدون نياز به مفصل كردن کابل امكان پذير بوده و در نتیجه صرفه‌جویی بسيار زيادي از نظر زماني ايجاد خواهد شد.
اگر مسیر کابل داراي تعداد زيادي خم تند باشد، برای كاهش نيروي كشش در حين نصب، بايد قرقره كابل را در نزديكي اين خم‌ها قرار داد. به هنگام نصب كابل در یک كانال، معمولا آن را از طريق یک لوله پلاستیکی و يا فولادی (و ازلبه باز حوضچه) از قرقره به درون كانال هدايت مي‌كنند.
از اين لوله، براي تزريق روغن نيز استفاده مي‌شود. براي كاهش اصطكاک بين روكش كابل و كانال می‌توان آن را با یک روان کننده مناسب روغن کاری كرد. در هنگام نصب، از بلوک‌های ساده گوشه و قرقره کابل استفاده می‌شود تا كابل به سهولت از خم‌های تیز عبور نموده و اختلاف سطح ورودي و خروجي حوضچه‌ها را جبران كند. کابل را توسط طناب غير قابل انعطاف از داخل كانال مي‌كشند. استفاده از گيره چرخان مانع از پيچ خوردن كابل مي‌شود. ميل كشش روزنه دار خاص برای چفت و بست طناب به کابل مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ميل كشش باید براي تثبیت عنصر مقاوم کابل محل اتصال در نظر گرفته شود.
براي كشيدن کابل با طول بیش از یک كيلومتر باید قرقره كابل را در وسط مسير قرار داده، سپس نصف كابل را در يك طرف و تا نقطه اتصال نصب كرد. مابقي كابل را از روي قرقره باز كرد و در طرف ديگر و تا نقطه اتصال بعدي نصب نماييد. براي انجام اين كار لازم است فضاي كافي وجود داشته باشد تا بتوان كابل را از روي قرقره باز كرده و به طور مناسب روي زمين قرار داد. برای محافظت کابل از زير گرفته شدن توسط کامیون‌ها و یا سایر وسایط نقلیه بايد مراقبت ويژه‌اي به عمل آورد.
