امروزه اینترنت نقش مهمی در استفاده شخصی و تجاری دارد. ارائه دهندگان اینترنت با ارائه خدمات مختلف اینترنتی، همچنان زیرساخت های خود را ارتقا می‌بخشند. قبل از استقرار اینترنت، باید تعیین کنید که چه نوع اتصال به اینترنت با نیاز شما مطابقت دارد و گزینه بهتری است. در این پست، تمرکز ما بر روی مقایسه کابل فیبر نوری با اترنت و با DSL است، سه نوع کابل کشی برای اتصال به اینترنت که بهتر است درباره آن اطلاعات خود را تکمیل کنید.
برای تصمیم گیری بهتر برای مقایسه کابل فیبر نوری در مورد DSL، کابل‌های اترنت و کابل‌های فیبر نوری، عناصر زیر که در آنها متفاوت هستند لازم است در نظر گرفته شوند.
تا حدی، کابل‌های DSL ساختار مشابه کابل‌های اترنت دارند؛ هر دوی آنها از کابل‌های مسی ساخته شده‌اند تا داده‌ها را با استفاده از تکانه‌های الکتریکی انتقال دهند. تفاوت در این است که DSL از کابل LAN استاندارد تلفن استفاده می‌کند در حالی که کابل‌های اترنت معمولی دارای دو جفت سیم مسی پیچ خورده با یک شاخه بزرگتر هستند که در شکل زیر نشان داده شده است. اما در مورد کابل فیبر نوری و کابل فیبر نوری در مقابل DSL و کابل فیبر نوری در مقابل اترنت، ساختار کاملاً مشخص است. این داده‌های موجود به جای استفاده از فیبر نوری ارائه می‌دهد.
سرعت نکته کلیدی در انتخاب بهترین کابل برای اتصال به اینترنت است. از نظر فنی، سرعت DSL کند است و مشخص کردن سرعت دقیق آن دشوار است. سرعت DSL در مقایسه کابل فیبر نوری اغلب به ارائه دهنده اینترنت DSL و فناوری استفاده شده بستگی دارد. به طور کلی کمتر از 1 مگابیت در ثانیه، اما هنوز هم تا 100 مگابیت در ثانیه در برخی نقاط جوابگو است.
سرعت اترنت در کابل فیبر نوری در مقابل اترنت هر چند بار به 10 مگابیت در ثانیه محدود می‌شود. با این حال، توسعه سریع گیگابیت سرعت 100 مگابیت در ثانیه را ارائه می‌دهد و اکنون Gigabit Ethernet محبوب شده است. داده‌ها را با سرعت بالاتری ارائه می‌دهد. برای مصارف خانگی، به طور کلی، سرعت بارگیری کابل اترنت معمولاً از 10 مگابیت بر ثانیه تا 500 مگابیت بر ثانیه شروع می‌شود و سرعت بارگذاری از 5 مگابیت بر ثانیه تا 50 مگابیت بر ثانیه است.
سرعت اترنت هر چند بار به 10 مگابیت در ثانیه محدود می‌شود، با این حال، توسعه سریع گیگابیت سرعت 100 مگابیت در ثانیه را ارائه می‌دهد و اکنون Gigabit Ethernet محبوب شده است، داده‌ها را با سرعت بالاتری ارائه می‌دهد. برای مصارف خانگی، به طور کلی، سرعت بارگیری کابل اترنت معمولاً از 10 مگابیت بر ثانیه تا 500 مگابیت بر ثانیه شروع می‌شود و سرعت بارگذاری از 5 مگابیت بر ثانیه تا 50 مگابیت بر ثانیه است.
سرعت در مقایسه کابل فیبر نوری در بین این سه فناوری دسترسی به اینترنت سریع‌ترین گزینه است. سرعت بارگیری و بارگذاری یک سیم پچ فیبر نوری می‌تواند از 250 مگابیت بر ثانیه تا 1000 مگابیت بر ثانیه باشد و تحت تأثیر فاصله ISP نباشد. کابل‌های فیبر نوری معمولاً دارای رشته‌های زیادی هستند و ثابت شده است که یک رشته از کابل‌های فیبر نوری می‌توانند داده‌ها را تا سرعت 100 ترابیت بر ثانیه منتقل کنند که سرعت برتر کابل‌های فیبر نوری را نشان می‌دهد.
در یک مقایسه امنیتی بین کابل فیبر نوری، DSL و اترنت؛ DSL یک خط اختصاصی به مشتریان ارائه می‌دهد، بنابراین احتمال ایجاد مشکلات امنیتی اینترنتی کمتر است. اطلاعات بدون عبور از اتصال به مودم سایر مشتریان، بین دفتر مرکزی و خانه مشتریان عبور می‌کند. کابل‌های اترنت با استفاده از سیگنال‌های الکتریکی در برابر تداخل الکترومغناطیسی آسیب پذیر بوده و توسط هکرها در سطح سخت افزاری رهگیری می‌شوند. انتقال نور در کابل‌های فیبر نوری مانند اتصالات مس در معرض EMI و RFI نیست و تشخیص هر گونه شکست فیزیکی در سیستم آسان است. بنابراین هیچ راهی برای گوش دادن به انتقال توسط هکرها وجود ندارد. به طور کلی، کابل‌های فیبر نوری ایمن‌ترین کابل‌ها هستند که امنیت و حریم خصوصی آنها کم است.
هزینه DSL، اترنت یا کابل فیبر نوری، بسته به نیاز خاص شما، مکان شما، ارائه دهنده، شرایط توافق نامه و سایر عناصر متفاوت است. وقتی می‌خواهید یکی از آنها را برای دسترسی به اینترنت نصب کنید، باید نه تنها هزینه کابل بلکه هزینه نصب و فعال سازی را نیز در نظر بگیرید. به طور معمول، هزینه اینترنت فیبر نوری گرانترین هزینه است زیرا نصب فیبر پیچیده‌تر از کواکس است و متغیرهای زیادی در نصب آن در نظر گرفته می‌شوند و شما باید هزینه دستگاه‌هایی را که با کابل‌های فیبر نوری، نصب کنندگان حرفه‌ای و غیره مطابقت دارند، پرداخت کنید. از آنجا که کابل اترنت زیرساخت، گران‌تر از تلفن است، هزینه نصب کابل اترنت در مقایسه با DSL بیشتر است.
