در همین ابتدا باید این سوال مطرح شود که چرا تمیز کردن کانکتور فیبر نوری مهم است؟
توانایی انتقال مقدار زیادی داده در فواصل طولانی از طریق فلاش، یک مزیت بارز کابل‌های فیبر نوری است. در نصب فیبر باید اطمینان حاصل شود که آلودگی در اتصالات فیبر به حداقل می‌رسد تا در محدوده قابل قبول از دست دادن داده باقی بماند. ذرات روغن و گرد و غبار به اندازه کافی کوچک هستند که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند اما به اندازه کافی بزرگ هستند که می‌توانند قطر هسته 9 میکرومتر فیبر نوری سینگل مود را مسدود کنند. ذرات کوچکتر، میرایی سیگنال و افت بازگشت را افزایش می‌دهند و امکان آسیب دائمی به اتصالات را دارند. پس بر ما واجب است که حواسمان به تمیز کردن اتصالات فیبر نوری باشد.
در زیر نمونه هایی از تأثیر آلودگی بر فیبر نوری وجود دارد:
نمی توانید تصور کنید که اتصالات جدید خارج از بسته به اندازه کافی تمیز باشند. منابع آلودگی شامل دست و لباس افرادی است که اتصالات، مصالح ساختمانی، گرد و غبار، گرده، روغن، خاک اره، آلودگی‌های هوا و غیره را کنترل می‌کنند. حتی درپوش‌های گرد و غبار که برای محافظت از فرول استفاده می‌شود می‌توانند صورت انتهایی رابط را آلوده کنند و ما باید به دنبال تمیز کردن کانکتور فیبر نوری باشیم.
مشاهده بیشتر آلاینده‌ها بدون کمک میکروسکوپ غیرممکن است. بخاطر داشته باشید که کور فیبر چندین برابر موی انسان است. بعلاوه، عمل اتصال و جفت شدن اتصالات باعث جمع شدن ذرات گرد و غبار در خارج از مناطق بحرانی و توزیع مجدد آن بر روی قسمت انتهایی کانکتور می‌شود. علاوه بر این، جفت شدن صلیب پلاگین آلوده، شاخه دیگر را آلوده می‌کند. بازرسی و تمیز کردن هر اتصال در هر دفعه، از جمله شاخه‌های بدون جفتی که قبلاً تمیز شناخته شده بودند، امری حیاتی است.
دو تصویر اول نمای میکروسکوپی دو کانکتور اخیراً تمیز شده است. پس از تمیز کردن، کانکتورها پنج بار جفت شدند.
تمیز کردن کانکتور فیبر نوری بخشی اساسی در نصب با کیفیت فیبر نوری است. بازرسی از هر کانکتور فیبر نوری قبل از هر جفت شدن و تمیز کردن این اتصالات در صورت لزوم ضروری است.
یک فرآیند موثر در تمیز کردن اتصالات فیبر نوری باید در طیف گسترده‌ای از آلودگی‌ها موثر باشد و هر بار بهترین نتیجه ممکن را ارائه دهد. استاندارد بین المللی IEC 61300-3-35 به شرح صنعت معیارهای بازرسی پذیرفته شده برای آلودگی و نقص در قسمت انتهای اتصال است. هنگامی که اتصال در این بازرسی از کار می‌افتد یا وقتی تجهیزات برای آزمایش اتصال در دسترس نیست، باید پلاگین را با استفاده از فرایند تمیز کردن ترکیبی تمیز کنید. مجدداً اتصال را بازرسی کنید و هنگامی که پلاگین از بازرسی عبور کرد، اتصال را برقرار کنید.
فرایندهای تمیز کردن سطح پایین یا غیرقابل اعتماد، دردسرهای بیشتری در این زمینه ایجاد می‌کنند و می‌توانند منجر به شبکه‌های با اطمینان کمتر شوند. سه روش تمیز کردن کانکتور فیبر نوری بصورت متداول اما غیر قابل اعتماد؛ تمیز کردن خشک، تمیز کردن با الکل ایزوپروپیل و تمیز کردن مرطوب است.
تمیز کردن کانکتور فیبر نوری با دستمال مرطوب یا یک وسیله معمول، امری خطرناک است. در حذف خاک‌های خشک با یک حلال که خاک‌ها را تجزیه می کند و به حذف آنها کمک می‌کند، صورت می‌گیرد. علاوه بر این، عمل پاک کردن خشک، یک بار ثابت ایجاد می‌کند که می‌تواند آلودگی را پس از تمیز کردن کانکتور جذب کند. تست‌های آزمایشگاهی نشان دهنده جذب پودر فلز به اتصالات نوری است که با خشک کردن آنها روی پارچه پاک کننده فیبر نوری به سبک خشک بر روی پارچه به وجود می‌آید. آلودگی مشابهی در عمل اتفاق می‌افتد زیرا صورت انتهایی پس از تمیز شدن با فرایند خشک شویی در نزدیکی هر سطح پاک نشده قرار می‌گیرد.
با قرار دادن قسمت انتهایی اتصال تمیز شده در مقابل هوای یونیزه شده به مدت 5 تا 10 ثانیه پس از فرآیند تمیز کردن، می‌توان بار استاتیک حاصل از تمیز کردن کانکتور فیبر نوری به روش خشک را کاهش داد. با این حال، یک راه حل ساده‌تر، تمیز کردن با استفاده از حلال‌های استاتیکی همراه با مواد تمیز کننده است. استفاده از دستمال مرطوب توام با حلال‌های مهندسی شده برای تمیز کردن سطوح نوری، عمل پاکسازی شیمیایی را اضافه کرده و مشکل تولید استاتیک را برطرف می‌کند.
هر یک از دستورالعمل‌های فنی صنعت برای تمیز کردن اتصالات نوری هنگام استفاده از الکل ایزوپروپیل (IPA) برای تمیز کردن انتهای اتصالات، احتیاط را نشان می‌دهد. متأسفانه، اکثر اپراتورها نمی‌دانند که استفاده از IPA در این برنامه نیاز به توجه دقیق دارد تا از آلودگی بیشتر سطح انتهای صورت جلوگیری شود.
اولین مسئله این است که IPA پاک کننده موثری برای طیف گسترده‌ای از خاک‌ها بوده که ممکن است اتصالات نوری را آلوده کند. این یک حلال ضعیف برای برخی از خاک‌های متداول موجود در نصب فیبر نوری است؛ مانند ژل‌های بافر و روغن‌ها.
مسئله دوم این است که IPA یک اواپراتور نسبتاً کند است و بنابراین در هنگام اتصال رابط، تبخیر کمتری دارد. IPA نمناک است به طوری که حتی IPA با خلوص بالا در نهایت باعث جذب آب و سایر ناخالصی‌ها می‌شود. کاهش سرعت تبخیر آن در هنگام جفت شدن اتصالات فیبر، یک عمل مویرگی ایجاد می‌کند که حلال ناخالص را به منطقه جفت شده می‌کشاند. نتیجه نهایی اغلب بصورت ایجاد یک "هاله" آلودگی در قسمت انتهایی اتصال است.
استفاده از حلال بیش از حد در تمیز کردن اتصالات فیبر نوری، خطرات خاص خود را دارد. استفاده بیش از حد از حلال می‌تواند منجر به طغیان کناره فرول شود، که منجر به آلودگی متقاطع صورت انتهایی پس از تمیز کردن می‌شود. در این حالت، استفاده بیشتر از یک پاک کننده توانایی تمیز کردن فرآیند را بهبود نمی‌بخشد. برای شکستن بار ساکن و حل شدن خاک‌های انتهایی، به حلال بسیار کمی نیاز است. اگر بلافاصله پس از فرآیند تمیز کردن، هنوز حلال در زیر میکروسکوپ قابل تشخیص باشد، از حلال زیادی استفاده می‌شود. پاک کننده‌های فیبر نوری خوب مهندسی شده‌اند که مایعات کمی لازم است و خیلی زود تبخیر می‌شوند. در ادامه استفاده مناسب از این حلال‌ها شرح داده شده است.
در زیر صورت انتهایی وجود دارد که برای آزمایش تمیز کردن به مارک شارپ آلوده شده است.
روش تمیز کردن ترکیبی نوعی تمیز کردن مرطوب تا خشک است که در آن مقدار حلال استفاده شده در فرآیند بسیار کم نگه داشته می‌شود. این فرایند تشخیص می‌دهد که تمیز کردن کانکتور فیبر نوری بصورت خشک، نتایج غیربهینه‌ای را به دست می‌آورد و قسمت انتهایی اتصال نوری را با یک میدان الکتریکی شارژ می‌کند که پس از فرآیند تمیز کردن، احتمالاً آلودگی را به دنبال دارد. این روش همچنین تشخیص می‌دهد که استفاده بیش از حد از حلال در فرآیند تمیز کردن "مرطوب یا خشک" می‌تواند منجر به طغیان سطح و آلودگی متقابل شود. روش تمیز کردن ترکیبی از مقدار کمی حلال استفاده می‌کند اما سطح اتصال دهنده را خشک می‌کند.
روش تمیز کردن ترکیبی را می‌توان با دستمال مرطوب و ابزار تمیز کردن الیاف به کار بست. در هر حالت، ماده با یک حلال مناسب و کمی مرطوب ساخته می‌شود. صورت انتهایی ابتدا با حلال در معرض سطح قرار می‌گیرد و سپس با استفاده از یک سطح بدون حلال، خشک می‌شود. این عمل در ابتدا حلال را قادر می‌سازد تا بار استاتیک را از بین ببرد و آلودگی را حل کند در حالی که با دستمال مرطوب خاک را از سطح کانکتور خارج می‌کند. سپس دستمال مرطوب هرگونه حلال باقیمانده را از سطح خشک می‌کند تا از حلال باقیمانده نتواند به عنوان حامل آلودگی عرضی سطح استفاده شود. این مورد در تصویر زیر نشان داده شده است.
همان مفهوم را می‌توان برای تمیز کردن کانکتور فیبر نوری با سایر ابزارهای طراحی شده برای تمیز کردن الیاف اعمال کرد:
دستمال مرطوب و ابزار CCT.
بسیاری از تکنیک‌های رایج که در تمیز کردن کانکتور فیبر نوری استفاده می‌شود، نتایج متناقضی را ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث آلودگی مجدد شود. تمیز کردن خشک، تمیز کردن با الکل ایزوپروپیل و تمیز کردن مرطوب اتصالات نتایج ضعیفی را ارائه می‌دهند. بهترین روش تمیز کردن اتصال فیبر نوری، روش تمیز کردن ترکیبی است. این روش شامل استفاده از مقدار کمی از حلال روی ماده پاک کننده و خشک کردن سریع سطح است.
