ایلستریتر و فتوشاپ: چه وقت و چرا از هر کدام استفاده کنیم؟

بحثی که همیشه بین کاربران این دو نرم افزار شایع بوده این است که آیا فتوشاپ برای طراحی وکتور مناسب است؟ چرا باید از ایلستریتر برای طراحی وکتور استفاده کنیم؟

ابتدا اجازه دهید در مورد فضاهای طراحی هر دو نرم افزار فتوشاپ و ایلستریتر یک مقدمه داشته باشیم. اینکه هر یک از این دو نرم افزار چه نوع از فایل های را به عنوان خروجی طراحی خود ارائه خواهند کرد.

فایلی که فتوشاپ در خروجی طراحی خود ارائه می کند با عنوان Raster file شناخته می شود که به معنی تراکم پیکسلی است. اما نرم افزار ایلستریتر در نهایت خروجی خود را به صورت Vector file تحویل سیستم می دهد که به معنای طراحی (یا تراکم) برداری است. در توضیح ساده این دو می توان گفت که فایل های تراکم پیکسلی تنها در اندازه ای که از ابتدا طراحی شده اند قابل استفاده می باشند و بزرگتر کردن آن ها موجب نمایان شدن پیکسل ها و در نهایت افت کیفیت است اما فایل های برداری وکتور می توانند به مقدار نامحدود بزرگتر شده و کمترین افت کیفیتی در آن ها پدید نخواهد آمد.

در واقع فایل های شطرنجی (پیکسلی) از تعداد مجموعه پیکسل ها تشکیل شده اند. به دلیل این عدد تنظیم شده، اگر یک فایل شطرنجی در ابعادی بزرگتر از آنچه برای آن طراحی شده است چاپ شود، به وضوح دانه دار و پیکسل ها ظاهر می شود زیرا نقاطی که تصویر را تشکیل می دهند مجبور می شوند بزرگتر از اندازه متوسط چاپ شوند. مانند اینکه تصویری از اینستاگرام را در اندازه پوستر چاپ کنید و انتظار داشته باشید که همانند صفحه نمایش واضح به نظر برسد. پس تفاوت در کیفیت در اثر افزایش سایز، مهمترین وجه تمایز فایل های پیکسلی و وکتور است.

با این حال ، آیا می توان از فتوشاپ برای اهداف برداری استفاده کرد؟ آیا با توجه به اینکه ممکن است بعداً فایل مورد نظر مثلا در یک طرح وب استفاده شود، می توانید تمام ویرایش های مورد نیاز وکتور خود را در آن پروژه انجام دهید؟ این سوالی است که همیشه درباره فتوشاپ پرسیده می شود و پاسخ ها به آن متفاوت است.

پاسخ به این پرسش آشکار است: فتوشاپ ابزارهای برداری دارد و می تواند برخی از فایل های برداری را در برخی از خروجی ها (psd ، pdf ، eps) ذخیره کند. با این حال، این نرم افزار هرگز نمی تواند یک فایل برداری واقعی ایجاد کند.

در واقع آنچه فتوشاپ ایجاد می کند یک فایل برداری با محتوای پیکسلی است. این به طور چشمگیری متفاوت از یک فایل برداری با محتوای برداری (وکتور) است. به عنوان مثال، Adobe Illustrator می تواند یک Shape با Gradient ایجاد کند و این بدان معناست که هنگام تغییر اندازه بر روی خروجی، Shape مجددا محاسبه می شود تا با مرزهای جدید مطابقت داشته باشد. اما کاری که فتوشاپ انجام می دهد این است که با محاسبه خروجی، Shape برداری را مجدداً محاسبه می کند و در عین حال صرفاً محتویات پیکسلی موجود در Shape را نظر می‌گیرد. این می تواند منجر به بروز "پیکسل های شکسته" در فایل خروجی نهایی شود.

در نتیجه شما مطمئناً می توانید از ابزارهای برداری در فتوشاپ استفاده کنید و تغییر اندازه را داخل فتوشاپ ساده تر انجام دهید. اما تفاوت مهم در مقیاس بندی بر روی خروجی کار شما است. یک فایل فتوشاپ EPS یا فایل PDF اصلا به یک فایل Illustrator EPS یا فایل PDF حاصل از خروجی ایلستریتر شبیه نیست. ساخت داخلی عناصر این فایل ها به طرز چشمگیری متفاوت هستند. فتوشاپ برای ویرایش و خلق فایل های پیکسلی بهترین ابزار است اما برای خلق فایل های برداری به هیچ وجه بهترین نیست و در واقع زمان مورد نیاز برای استفاده از فتوشاپ برای طراحی وکتورها اصلا به صرفه نمی باشد.

زمانی که شما در حال طراحی یک فایل برداری در فتوشاپ هستید، نخست اینکه در اصل در حال کار با مقیاس های شطرنجی یا پیکسلی می باشید و دوم اینکه ابزارهای بسیار محدودی برای انجام طراحی خود در اختیار خواهید داشت. شاید برای طرح های فوق ساده و پیش پاافتاده بتوانید نیازهای خود را در فتوشاپ برطرف کنید اما برای یک طراحی واقعی وکتور استاندارد و باکیفیت (و نه لزوما پیچیده) باید از نرم افزارهای برداری مانند ایلستریتر یا کورل و مانند این استفاده نمایید. مسلما صرف وقت در فتوشاپ برای طراحی وکتور و سپس گرفتن یک خروجی نصفه و نیمه و ادامه کار در نرم افزارهای برداری مانند Ai منطقی نیست.

پس برای داشتن یک فایل وکتور واقعی، بهتر است از یک نرم افزار طراحی وکتور واقعی استفاده کنید. مانند ایلاستریتور، فری‌هند، کورل، Inkscape یا حتی Xara.

چه زمان و چرا از فتوشاپ یا ایلاستریتور استفاده کنیم؟

برخلاف آنچه میان بسیاری از گرافیست ها و طراحان جا افتاده است، فتوشاپ در اصل نرم افزار ویرایش تصاویر است و نه طراحی یک تصویر از ابتدا به عنوان یک پروژه به ویژه یک پروژه برداری. و ایلستریتر دقیقا برای خلق فایل های گرافیکی و تصاویر است.

موارد استفاده از ایلستریتر :

• وقتی می خواهید به معنای واقعی کلمه یک طرح یا تصویر را از ابتدا ایجاد کنید، فقط بر اساس درک خودتان.
• اگر به انعطاف پذیری بیشتری نیاز دارید و می خواهید دستتان آزادتر باشد تا بهترین نتایج ممکن را بدست آورید. مثلا آیا می خواهید یک لوگو که ایده آن در ذهن شما است خلق کنید؟ حتما ایلستریتر انتخاب بهتری خواهد بود.
• اگر می خواهید روی یک پروژه برداری مبتنی بر وکتور مانند لوگو، طرح و یا سایر موارد مشابه کار کنید و می خواهید لبه های صاف، آزادی عمل بیشتر و نیاز به قابلیت بزرگنمایی و غیره داشته باشید، Illustrator یک نرم افزار برتر است.
• همچنین وقتی می خواهید اسنادی مثل گزارش سالانه، بروشور، اینفوگرافی و مانند این را ایجاد کنید، Illustrator باز هم می تواند کاربرد بسیار خوبی داشته باشد.

موارد استفاده از فتوشاپ:

• اگر هدف اصلی شما مربوط به ویرایش یا تقویت یک تصویر است، آنگاه فتوشاپ می تواند بهترین گزینه برای شما باشد و دارای ابزار و ویژگی های مختلف برای این منظور است.
• به غیر از ویرایش اساسی تصاویر، اگر می خواهید اصلاحاتی در مورد کارهای موجود مانند اضافه کردن مرز، لمس مجدد، حذف لکه و غیره انجام دهید، Photoshop با ویژگی های جدید و به روز شده ای که دائماً منتشر می شوند، مفید است.
• وقتی فایل شما مبتنی بر پیکسل است یا به عبارتی دیگر، از گرافیک مبتنی بر شطرنج استفاده می کنید، از فتوشاپ بهره ببرید.
• همچنین می توانید از فتوشاپ برای خلق فایل های پایه و ساده وکتور استفاده کنید منتها توقع ساخت یک فایل واقعی وکتور را نداشته باشید.

کدام یک بر دیگری برتری دارد؟

این یک پرسش بی فایده و فاقد نتیجه عملی برای پرسشگر است! این دو نرم افزار با وجود شباهت های زیاد، در واقع هیچ ربطی به هم ندارند چرا که هدف اصلی از پیدایش هر کدام، متفاوت از دیگری است. در واقع کمی مشکل تر بودن فراگیری ایلاستریتور، موجب شده که فتوشاپ در برخی موارد وارد عرصه های مرتبط با طراحی شود. مانند طراحی لوگو، بروشور و... با این بهانه که فتوشاپ هم قابلیت خلق فایل های برداری را داراست. اما در توضیحات بالا متوجه شدیم که یک خروجی واقعی و دقیق وکتور، از نرم افزار ایلاستریتور به دست می آید و نه از فتوشاپ.

از وب سایت فایلکسا دیدن کنید: www.filexa.ir