۲۵ دسامبر سال ۱۹۷۷، جهان سینما یکی از بزرگترین محبوب‌ترین نوابغش را از دست داد. «چارلز اسپنسر چاپلین» کمدین ریزنقشی که انگار برای سرگرم کردن زاده شده بود، ۴۵ سال قبل در چنین روزهایی سکانس مرگش را کارگردانی کرد و رفت. او در خانواده‌ای بسیار فقیر به دنیا آمد و در غیاب پدر و مادرش توانست خود را از زیر صفر به بام شهرت و ثروت برساند. چاپلین بدون تردید از تاثیرگذارترین افراد قرن بیستم و احتمالا مشهورترین شمایل سینمایی تاریخ سینماست. به مناسبت سالروز درگذشت او می‌خواهیم ۷ فیلم برتر آقای چاپلین را به شما معرفی کنیم.
روشنایی‌های شهر به عنوان بهترین و تاثیرگذارترین فیلم چارلی چاپلین، قصیده‌ای مدرنیستی در مدح قدرت تخیل است. فیلم درباره عشقی است که بین دو نمایش‌گر کولی شکل گرفته و نقطه اوج کار چاپلین در نقش یک ولگرد دوست‌داشتنی است؛ ولگردی که دائم به شکل‌های مختلف در خیابان ظاهر می‌شود، از جمله در هیبت یک گدای نابینا. او در فیلم در ۶ نقش مجزا ظاهر شده که هرکدام از دیگری عجیب‌تر هستند. فیلم مانند یک نمایشگاهی است تمام هنرهای چاپلین را یک‌جا به عاشقان سینما عرضه کرده و می‌توان آن را ویترین سینمایی این نابغه دوست‌داشتنی دانست.
درون‌مایه‌های فیلم جاودانه و بدون تاریخ مصرف است: دوستی، رستگاری و عشق. اما مثل همه آثار چاپلین از نظر بصری مبتکرانه و بی‌اندازه خنده‌دار هم هست. فیلمنامه فیلم توسط «کلیفورد ادت» نوشته و فیلم زیر نظر «اروین تالبرگ» تهیه‌کننده افسانه‌ای ساخته شد. تالبرگ و کمپانی «یونیورسال» می‌دانستند چه جواهری در دست دارند و تمام امکانات‌شان را برای ساخت این شاهکار در اختیار او گذاشتند.
یکی از سیاسی‌ترین آثار چاپلین، به وضوح تحت تاثیر ظهور شوم پدیده فاشیسم در اروپا و سرایتش به جامعه آمریکا ساخته شده است. «عصر جدید» پاسخی است به تولد تفکری مرگبار و ویران‌گر.
فیلم با نمای نزدیکی از کتابی باز که در آن با حروف قرمز درشت، کلمه «پ.و.ل» تایپ شده آغاز می‌شود و بعد چاپلین را می‌بینیم که از پشت کتاب بیرون آمده، پشت ماشین تحریرش می‌نشیند و شروع می‌کند به تایپ کردن. دوربین سپس به اطراف می‌چرخد تا میزهای بیشتری را نشان دهد که پر از افرادی است که برای یک شرکت بزرگ که ماشین‌آلات صنعتی می‌سازد کار می‌کنند. دو مرد از کنار یکی از این میزها عبور می‌کنند، اما نه به چاپلین و نه به هیچ کارمند دیگری که آن‌جا کار می‌کند توجهی ندارند.
چاپلین که تمایلات کمونیستی داشت، آشکارا از گسترش فاشیسم و صنعتی شدن می‌ترسید و «عصر جدید» او واکنشی طنازانه و پیش‌گویانه به همین ترس است. ترسی که به سرعت دنیا را در وحشت و جنگ فرو برد.
مشاهده فیلم عصر جدید در فیلیمو
یک طنز سیاسی به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و بازیگری چاپلین که می‌توان آن را اولین محصول مستقل او بعد از یک دهه کار با استودیوهای دیگر دانست. فیلم هجویه‌ای است بر کاراکتر «آدولف هیتلر» دیکتاتور آلمان نازی و طی قصه‌ای خیالی، مراحل به قدرت رسیدن او در آلمان پیش از جنگ جهانی اول را به تصویر می‌کشد. چاپلین در «دیکتاتور بزرگ» هیتلر و نازیسم را مسخره می‌کند.
فیلم زمانی که اکران شد، جنجال‌های فوق‌العاده زیادی برانگیخت، چون بسیاری اعتقاد داشتند او کاراکتر خون‌ریز هیتلر را در حد یک شخص ساده‌لوح که حتی قابل همدردی و همذات‌پنداری است تقلیل داده. چهره تمسخرآمیزی که چاپلین از یهودیان در فیلم به نمایش گذاشته هم با انتقادات تندوتیزی همراه شد، تا جایی که چاپلین اعلام کرد واقعا قصد نداشته فیلمی ضدیهود بسازد.
علی‌رغم تمام این جنجال‌ها فیلم در هفت رشته (از جمله بهترین فیلم) نامزد اسکار شد و البته هر هفت تا را هم باخت!
مشاهده فیلم دیکتاتور بزرگ در فیلیمو
برای مشاهده لیست بهترین فیلم های چارلی چاپلین از مطلب فیلیموشات دیدن کنید. برای مشاهده این مطلب، روی لینک کلیک کنید.
